แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 679

บทที่ 679 พวกนายสองคนมันคนโกหกหลอกลวง

หลังจากเห็นภาพนี้แล้ว กงซวี่เหมือนโดยสายฟ้าฟาดกลางศีรษะ จ้องมองไปยังหานเซี่ยนอวี่และลั่วเฉินที่อยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าเอาเรื่อง

คนโกหก! พวกนายสองคนมันคนโกหกหลอกลวง! รวมหัวกันหลอกฉัน!

ไหนบอกว่าพี่เยี่ยชอบผู้หญิงไม่ใช่เหรอ

นายบอกฉันมา! บอกฉันมาว่าอะไร นี่มันเกิดอะไรขึ้น!!!

จู่ๆ ก็มีชายโฉดโผล่มานี่มันเกิดอะไรขึ้น!

เยี่ยหวันหวั่นสังเกตเห็นปฏิกิริยาของกงซวี่และคนอื่นๆ อยู่แล้ว แต่ว่าพอคิดดูดีๆ ถึงผลที่ตามมาถ้าชักมือกลับตอนนี้ เธอฉลาดเลือกอยู่เฉยๆ ไม่ขยับดีกว่า

หางตาเยี่ยหวันหวั่นเหลือบไปทางลั่วเฉิน กงซวี่และคนอื่นๆ ที่อยู่ไม่ไกล จากนั้นเงยหน้ามองซือเยี่ยหานอย่างจนปัญญา “ที่รักคะ อยู่ต่อหน้าศิลปินฉัน เห็นแก่หน้าฉันหน่อยได้ไหม”

เห็นแก่หน้า?

ซือเยี่ยหานทำสีหน้าสงสัย

หลังคิดสักเล็กน้อย ซือเยี่ยหานน่าจะคิดว่าเยี่ยหวันหวั่นกลัวโดนเข้าใจผิด ไม่ชอบให้ตัวเองอยู่ใกล้เธอเกินไปต่อหน้าคนในบริษัท สายตาลุ่มลึกเล็กน้อย ในขณะเดียวกัน มือที่กุมเธอไว้ก็คลายออก

เยี่ยหวันหวั่นเห็นสถานการณ์ มุมปากจึงหยักขึ้น ไม่ได้อธิบายอะไร

วินาทีต่อมา เธอถอดเสื้อคลุมออกจากตัว สะบัดเล็กน้อย นำกลับมาสวมบนตัวซือเยี่ยหาน จากนั้นถอดผ้าพันคอตัวเองออกมา เอามาพันรอบคอซือเยี่ยหานอย่างแน่นหนาสองรอบ หัวเราะเบาๆ แล้วพูดด้วยระดับเสียงที่พวกเขาสองคนได้ยินเท่านั้นว่า “ความหมายของฉันคือ ถึงแม้ว่าอาจจะสร้างความเข้าใจผิดได้ แต่ถึงยังไงฉันก็ควรเป็นฝ่ายรุก ถ้าโดนลูกน้องเข้าใจผิดว่าเป็นฝ่ายรับ แบบนั้นจะเสียหน้าแค่ไหน”

ซือเยี่ยหานไร้คำพูด

ผู้ชายสองคน คนหนึ่งหว่างคิ้วเผยให้เห็นรอยยิ้มที่ดูเฉื่อยชา หน้าตาหล่อเหลาโดดเด่นกว่าทุกคน เหมือนคุณชายในเกมและลูกเศรษฐีมั่งคั่ง อีกคนออร่าเยือกเย็น เหมือนหิมะขาวที่ปกคลุมยอดภูเขามาเป็นพันปี ไม่ยุ่งเรื่องทางโลก มองไปแล้วเห็นได้ชัดว่าไม่เข้ากัน แต่กลับดูกลมกลืนกันถึงขนาดนี้ ยืนอยู่ด้วยกันแล้วดูสวยงามราวกับภาพวาด…

อีกอย่างระหว่างสองคนยังมีบรรยากาศแห่งความรักใคร่ที่ดูไม่ชัดเจนไหลเวียนอยู่ช้าๆ…

ลั่วเฉิน หานเซี่ยนอวี่ กงซวี่ ถังซิงหั่วและคนอื่นๆ ที่อยู่ไม่ไกลต่างมีสีหน้าสับสนอธิบายไม่ถูก

ภาพเมื่อกี้ถ้าเป็นผู้ชายผู้หญิง ถือว่าเป็นการโชว์ความสวีทให้คนอิจฉา ดูเป็นภาพที่สวยงามและอบอุ่น แต่ตอนนี้ ผู้ชายสองคน นี่มัน… มีตรงไหนที่ไม่ถูกต้องกัน

ถังซิงหั่วกลืนน้ำลาย โน้มเข้าไปใกล้แล้วพูดด้วยความระมัดระวัง “เฮ้ย ผู้ชายคนเมื่อกี้นี่ใครน่ะ เกี่ยวข้องยังไงกับพี่เยี่ย ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าระหว่างสองคนนี้… ดูไม่ชอบมาพากล หรือว่า… ฉันรู้สึกไปเอง…”

กงซวี่ระเบิดลงทันที พุ่งเข้าไปตรงหน้าหานเซี่ยนอวี่และลั่วเฉินอย่างรวดเร็ว “นี่คือที่พวกนายบอกว่าพี่เยี่ยชอบผู้หญิง?”

หานเซี่ยนอวี่กับลั่วเฉินสบตากัน

จากนั้น ลั่วเฉินพูดขึ้นมา “มีปัญหาอะไร”

เส้นเลือดบนหน้าผากกงซวี่เต้นปุดๆ “นายยังมาถามฉันว่ามีปัญหาอะไร เมื่อกี้นายไม่เห็นเหรอ”

ลั่วเฉินทำหน้านิ่ง “เห็นแล้ว แล้วยังไง ก็แค่เพื่อนคบกันแบบปกติเท่านั้นเอง”

สำหรับลั่วเฉินผู้เคยเห็นฉากนั้นที่เยี่ยหวันหวั่นโผเข้าหาซือเยี่ยหานบนโซฟามากับตาตัวเอง เมื่อกี้ก็แค่ห่มเสื้อผ้า แตะมือเล็กน้อยเท่านั้น สำหรับลั่วเฉินแล้วถือว่าปกติ

“แบบปกติ? นายตาบอดหรือไง” กงซวี่คำราม มองไปทางหานเซี่ยนอวี่ “พี่เซี่ยนอวี่ พี่ก็คิดว่าปกติ?”

หานเซี่ยนอวี่ลูบจมูก “น่าจะ… ไม่มีอะไรนะ…”

อันที่จริง…

หานเซี่ยนอวี่เห็นมากกว่าลั่วเฉิน เขาถึงขั้นเห็นซือจิ่วจูบเยี่ยไป๋มาก่อนด้วยซ้ำ…

สุดท้าย เหลือแค่กงซวี่ที่บ้าคลั่งอยู่คนเดียว…

………………………………………………………………

บทที่ 680 ต้องมีอะไรแอบแฝงแน่