บทที่ 683 ผมมีเรื่องขอร้อง
กงซวี่เหมือนโจรขโมย ค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ชายหนุ่มบนโซฟาทีละน้อย…
ขอแค่…
ขอแค่เขาลองดู… ก็จะรู้…
แต่ว่า วินาทีที่เขาเข้าไปใกล้ จู่ๆ เยี่ยหวันหวั่นลืมตาขึ้นมา
กงซวี่รีบยืนตัวตรงดัง ‘พรึบ’ “พี่… พี่เยี่ย!”
เยี่ยหวันหวั่นวางเอกสารในมือลง มองข้างๆ โซฟา “มาแล้วเหรอ นั่งลงคุยสิ”
กงซวี่ไม่ขยับ แต่ยังยืนอยู่ที่เดิม พูดด้วยสีหน้าจริงจัง “พี่เยี่ย ผมมีเรื่องขอร้อง รบกวนพี่ต้องตอบรับผมด้วย!”
เยี่ยหวันหวั่นเลิกคิ้ว “เรื่องอะไร”
กงซวี่พูดเสียงดังมีพลัง “ผมขอจูบพี่หน่อยได้ไหม!”
ตงไจ๋ที่อยู่ข้างๆ “…!!!”
อะไรเนี่ย! เมื่อกี้ฉันได้ยินอะไรนะ
หูฉันน่าจะฝาดไป!
เยี่ยหวันหวั่นได้ยิน ก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย นัยน์ตามาแสงเงาอันตรายแวบผ่านขึ้นมา มองไปทางกงซวี่ที่อยู่ตรงข้ามเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิม พูดขึ้นมาช้า “นายอยากตาย?”
ทันใดนั้นกงซวี่รู้สึกว่ามีเสียง ‘ปิ้ว’ ดังขึ้นมา เหมือนลูกศรกามเทพยิงศรเข้ามาตรงหัวใจตัวเอง กุมหน้าอก ร้องคร่ำครวญขึ้นมา “โอ้ย พี่เยี่ย พี่อย่าทำแบบนี้! อย่าใช้สีหน้าแบบนี้มองผม! อย่าใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดกับผม!”
นี่มันช่าง… ช่างละเมิดกฎเกินไปแล้ว!
“พี่เยี่ย พี่หน้าตาเหมือนเสี่ยวมี่เชียนมากเหลือเกิน ผมไม่ตั้งใจคิดว่าพี่เป็นเสี่ยวมี่เชียน รู้สึกเหมือนตัวเองจะเป็นเกย์แล้ว…”
ตงไจ๋เงียบ
เกย์… เป็นเกย์แล้ว?
เหมือนฉันรู้เรื่องผิดปกติเข้า!
ศิลปินของเขายังสามารถไร้จรรยาบรรณได้มากกว่านี้ไหม
กงซวี่ยังบ่นพึมพำอยู่ตรงนั้น “ยังดีที่เมื่อวานผมจูบถังซิงหั่วไปหน่อย ทำเอาผมขยะแขยงแทบไม่ไหว พิสูจน์ว่าผมยังแมนอยู่ แต่ว่า พี่เยี่ย พอผมเห็นพี่ก็ยังใจเต้นรัว! ไม่ได้เรื่องเลยสักนิด! ขอแค่พี่ให้ผมจูบพี่หน่อย ถ้ารังเกียจ ผมก็จะได้สบายใจ!”
เยี่ยหวันหวั่นเงียบ
จู่ๆ ก็รู้สึกสงสารถังซิงหั่วขึ้นมา…
กงซวี่ลองต่อรองดู “งั้น… ถ้าอย่างงั้นพี่เยี่ยถือว่าพี่ทำบุญ ให้ผมได้เจอหน้าเสี่ยวมี่เชียนสักครั้งนะ! เจอเสี่ยวมี่เชียนแล้ว ผมต้องไม่มีความรู้สึกที่ผิดแบบนี้แน่นอน!”
เยี่ยหวันหวั่นกำลังจะพูด เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมา “ผู้อำนวยการเยี่ย พี่ซวี่ ได้เวลาประชุมแล้วค่ะ”
เยี่ยหวันหวั่นพูด “รู้แล้ว จะไปเดี๋ยวนี้”
เยี่ยหวันหวั่นพูดจบ ก็มองไปทางกงซวี่ช้าๆ “อยากให้ฉันเห็นด้วยกับคำขอร้องนาย?”
สายตากงซวี่เป็นประกาย พยักหน้าติดต่อกัน
เยี่ยหวันหวั่นลุกขึ้น จัดแจงเสื้อผ้า เหลือบหางตามองเขา “ได้สิ ขอแค่สองขาของนายแข็งพอ”
ความหมายแฝงคือ ถ้าไม่กลัวโดนตัดขา…
กงซวี่สันหลังเย็นวาบขึ้นมาทันที น่องขาสั่น
ในห้องประชุม
ผู้บริหารระดับสูงของกวงเย่ามีเดียอยู่กันครบ
คนที่นั่งอยู่ตรงกลางคือผู้อำนวยการใหญ่หยางจิ้นหยวน ซ้ายมือสองคนคือเยี่ยหวันหวั่นและกงซวี่
หยางจิ้นหยวนสีหน้าเคร่งขรึม “แผนกประชาสัมพันธ์นี่ทำงานกันยังไง ถึงตอนนี้เรื่องยังไม่จบ ซ้ำกลับยิ่งบานปลายเข้าไปใหญ่!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี