บทที่ 767 เทพเซียนตัวเป็นๆ
ว่านเฮ่ออวิ๋นมีสีหน้าเปี่ยมความตื่นเต้นเช่นกัน หอหลินหลางของพวกเขาถึงกับผ่าหยกจักรพรรดิก้อนใหญ่ขนาดนี้ออกมาได้ จากนี้ยังต้องกังวลเรื่องลูกค้าอีกหรือ
ในที่สุดเขาก็ล้างความอัปยศอดสูที่กดทับหัวเขามาสามปีเต็มได้จนสะอาดเกลี้ยง
หอหลินหลางของพวกเขาก็เปิดหยกเจไดต์ชั้นยอดได้เหมือนกัน!
“ใครเป็นเจ้าของหยกจักพรรดินี้” ผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งสอดส่องอย่างสงสัย
ถึงแม้จะเปิดในร้านฮุ่ยชุ่ย แต่ดูจากปฏิกิริยาของโหวเม่าเฟิง หยกนี้ไม่น่าจะใช่สินค้าในร้านของเขา
นักพรตใจบริสุทธิ์ตอบทันที “ของพวกเราๆ! เอ้อไม่ใช่สิ ของเถ้าแก่พวกเรา!”
“อิจฉาคุณหนูท่านนี้แล้ว วันนี้นับว่าผมได้เปิดหูเปิดตาเพราะคุณหนูเลยเชียว!” ผู้เชี่ยวชาญเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะวางมืออย่างระวัง “คุณหนูต้องระวังดีๆ นะ!”
เปิดของอย่างนี้ได้ต้องระวังหน่อยจริงๆ แต่มีบอดี้การ์ดอย่างพวกเนี่ยอู๋หมิงอยู่ก็คงไม่เป็นไร
ฝั่งหวงซื่อซินยังอยากตัดหยกอีกอย่างไม่ถอดใจ แต่ผลลัพธ์คือไม่ได้อะไรเลย
“งั้นตกลงหยกก้อนนี้ของฉันราคาเท่าไร?” หวงซื่อซินตะคอกถาม
ผู้เชี่ยวชาญการประเมินตอบอย่างจนใจ “คง…คงสักราวๆ แสนกว่าละมั้ง…”
เยี่ยหวันหวั่นมองหยกดิบก้อนนั้นขึ้นลง ถอนหายใจเสียดายเบาๆ “ฉันบอกแล้วนะว่าด้านในไม่มีอะไรเลย!”
เวลานี้ หวงซื่อซินยืนมองหินหยกที่ถูกตัดเป็นแปดก้อน สีหน้ามึนงงโดยสมบูรณ์
เสียแล้ว…เสียยับเลย…
ต่อให้หยกเจไดต์ที่ผ่าออกมาจากหยกดิบหลายก้อนตรงหน้านี้มีคุณภาพไม่เลว แต่จะไปมีประโยชน์อะไรได้?
ลำพังแค่ก้อนเดียวก็ทำเขาขาดทุนยับได้แล้ว!
เซวียลี่ที่อยู่ด้านข้างถามคนสามคนด้วยสีหน้าไม่น่ามอง “พวกคุณดูละเอียดแน่แล้วเหรอ นี่คือหยกจักรพรรดิจริงๆ?”
ผู้เชี่ยวชาญสามคนสบตากัน ก่อนจะฝืนตอบ “รองผู้อำนวยการเซวีย จริงแท้แน่นอนครับ…”
“เรื่องอย่างนี้พวกเราจะกล้าพูดมั่วได้ยังไง เมื่อกี้พวกเรายืนยันหลายรอบแล้ว ก้อนนี้ของคุณหนูเยี่ยคือหยกจักรพรรดิไม่ผิดแน่!”
“ครั้งก่อนที่เห็นหยกจักรพรรดิก็เป็นเรื่องเมื่อครึ่งปีก่อน แถมตอนนั้นยังมีขนาดแค่นิ้วหัวแม่มือ…”
“ว่ากันว่าแม้แต่เทพเซียนยังยากจะเดาหยก คุณหนูเยี่ยดูออกได้ยังไงกันแน่ว่าในหยกดิบของหอหลินหลางต้องมีหยกชั้นยอด น่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!”
……
ผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลซือทั้งสามคนมองเยี่ยหวันหวั่นด้วยสายตาราวกับมองเทพเซียนไปแล้ว
เยี่ยหวันหวั่นมองเซวียลี่ที่ปากอ้าตาค้าง ยิ้มเย็นแล้วหันมองพวกซือหมิงหลี่กับเฝิงอี้ผิงในวิดีโอ
เวลานี้ เหล่าผู้บริหารของตระกูลซือสะเทือนจนพูดไม่ออกแล้ว
ใช้หยกดิบล้วนเปิดหยกจักรพรรดิชั้นยอด แถมยังก้อนใหญ่ขนาดนี้…
ละ…โลกนี้บ้าไปแล้วเหรอ!?
“ทุกท่าน การพนันของพวกเราควรได้เวลาคิดบัญชีแล้วหรือยังคะ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“เรื่องนั้น…” เดิมทีเฝิงอี้ผิงอยากเถียงข้างๆ คูๆ แต่ก็กลับพบว่าตนพูดไม่ออกสักประโยคเดียว
คนในที่นี้ไม่เพียงมีผู้เชี่ยวชาญการประเมินระดับสูงของพม่า แต่ยังมีผู้เชี่ยวชาญสามคนจากตระกูลซือด้วย ดังนั้นเขาจะทำพลาดไม่ได้
ผู้หญิงสมควรตายคนนี้ก็โชคดีเกินไปแล้ว!
ทั่วทั้งห้องประชุมมีแต่บุคคลระดับสูง คำที่เขาเพิ่งพูดไปเมื่อครู่ ถ้ากลับคำเอาตอนนี้ จะต้องตบปากตัวเองอย่างไม่ต้องสงสัยเลย
แต่ใครจะนึกว่าผู้หญิงคนนี้จะชนะขาดลอยได้จริงๆ?
สุดท้าย เฝิงอี้ผิงก็กัดฟันกรอด กัดฟันทั้งใบหน้าบวมแดง เขาได้แต่เค้นออกมาทีละคำ “ฉัน มัน เป็น ไอ้โง่!”
เมื่อเห็นเฝิงอี้เผิงเปิดปาก นัยน์ตาซือหมิงหลี่วาบแววเหี้ยมโหด “ได้ เยี่ยหวันหวั่น ครั้งนี้นับว่าเธอชนะ…ฉัน…ฉันมันเป็นไอ้โง่…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี