แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 771

บทที่ 771 เล่นละคร

ต่อมาจึงค่อยรู้ว่าคนพวกนั้นไม่ใช่โจรกบฎ แต่เป็นสมาชิกของทีมทหารรับจ้าง

ว่ากันว่า ตอนนั้นสมาชิกจำนวนหนึ่งของทีมทหารรับจ้างกลุ่มนี้รับภารกิจของแก๊งมาเฟียในเมือง H มา นั่นคือการไปชิงของสำคัญบางอย่าง

สุดท้ายหลังจากได้ของมาก็มอบให้แก๊งมาเฟียตามสัญญา แก๊งมาเฟียของเมือง H กลับบอกกับคนอื่นภายนอกว่าไม่ได้รับของ

เป็นเพราะตอนนั้นมีองค์กรและทีมทหารรับจ้างมากมายที่ตามหาของชิ้นนั้น เมื่อแก๊งมาเฟียได้ของไปแล้ว จึงผลักทหารรับจ้างกลุ่มนั้นออกไปเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้หาเรื่องใส่ตัว

ทุกคนภายนอกนึกว่าของถูกทหารรับจ้างกลุ่มนั้นฮุบเอาไว้ ทั้งหมดจึงไล่ล่าทหารรับจ้างกลุ่มนั้น

ทหารรับจ้างพวกนั้นถูกแก๊งมาเฟียวางแผนเล่นงานสาหัส ย่อมไม่ยอมเลิกราแต่โดยดี จึงไปเผชิญหน้ากับมาเฟียเหล่านั้นที่เมือง H

ทว่าน่าเสียดายที่คนพวกนี้ติดกับดักของแก๊งมาเฟีย สุดท้ายพินาศย่อยยับ ดูเหมือนจะมีแค่คนสองคนที่รอดมาได้

ในชาติก่อนได้ยินพวกบอดี้การ์ดลับของตระกูลซือที่เดินทางมาด้วยพูดกัน ดังนั้นเธอจึงรู้ข่าวนี้…

โรงงานซึ่งดูแปลกตาไม่เข้ากันด้านหน้าเป็นที่ที่แก๊งมาเฟียต่างชาติสร้างขึ้น เอาไว้ผลิตยาผิดกฎหมายหลากหลายประเภท จากนั้นส่งต่อไปยังประเทศต่างๆ รวมถึงประเทศ Z ด้วย

โรงงานเป็นแค่โรงงานหัตถกรรมเล็กๆ ปล่อยทิ้งได้ตลอดเวลา เมือง H ในพม่าเดิมทีเป็นสถานที่ที่วุ่นวายอยู่แล้ว โดยเฉพาะแถบชานเมืองซึ่งไม่ถูกพัฒนาแบบนี้ มีคนไม่กี่คนที่มาถึง ต่อให้ถูกพบเข้า ถึงทิ้งโรงงานเล็กๆ แบบนี้ไปก็ไม่ปวดใจ

“เถ้าแก่เยี่ย พวกเรามาทำอะไรที่นี่เหรอ?”

อี้จือฮวามองรอบๆ ด้าน ใบหน้าฉายแววสงสัย

ก่อนหน้านี้เยี่ยหวันหวั่นแค่บอกว่าจะพาพวกเนี่ยอู๋หมิงมาทำงานด้านนอก แต่กลับไม่ได้บอกอย่างชัดเจน หลักๆ เป็นเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะไม่ยอมมา ดังนั้นหญิงสาวจึงวางแผนไว้ว่ารอถึงสถานที่ก่อนค่อยว่ากัน

“พวกคุณเห็นโรงงานเล็กๆ นั่นไหม” เยี่ยนหวันหวั่นชี้ไปด้านหน้า

“เห็นแล้ว ก็แค่โรงงานเล็กๆ นี่นา มันทำไมเหรอ?” นักพรตใจบริสุทธิ์กลับไม่เห็นความพิเศษใดๆ

“มีโรงงานอยู่ในที่แบบนี้ พวกคุณไม่รู้สึกว่าประหลาดเหรอ?” เยี่ยหวันหวั่นถาม

“ประหลาด?” นักพรตใจบริสุทธิ์ส่ายหน้า “ประหลาดตรงไหนกัน ก็แค่สิ่งก่อสร้างผิดกฎหมายของพวกแก๊งโจรท้องถิ่นหรือชาวต่างชาติเท่านั้นเอง”

“อย่าเพิ่งไปสนใจเรื่องนั้น ครั้งนี้ที่พวกคุณมาเพราะต้องเล่นละคร” เยี่ยหวันหวั่นมองพวกเนี่ยอู๋หมิงด้วยสีหน้าลึกลับ

“เล่นละคร? ก็ดีสิ ดีกว่าเป็นบอดี้การ์ดอีก!” อี้จือฮวาพยักหน้าติดๆ กัน

“ฉันว่าเป็นบอดี้การ์ดดีกว่า” นักพรตใจบริสุทธิ์ไม่เห็นด้วย

หนุ่มภูเขาน้ำแข็ง “…?”

เนี่ยอู๋หมิงพูดอย่างหงุดหงิด “อย่าพูดจาไร้สาระ!”

คล้อยหลังเนี่ยอู๋หมิงเอ่ยปาก อี้จือฮวากับนักพรตใจบริสุทธิ์ก็ปิดปากอย่างรู้กันทันที ส่วนหนุ่มภูเขาน้ำแข็ง สิ่งที่เขายินดีจะฟังมากที่สุดก็คือคำสั่งนี้เอง

“น้องโหยว่หมิง จะให้เล่นละครแล้วทำไมไม่มีอุปกรณ์ถ่ายทำล่ะ?” เนี่ยอู๋หมิงรอนักพรตใจบริสุทธิ์กับอี้จือฮวาสงบลงแล้ว ถึงค่อยเหลือบมองไปรอบๆ “แถมยังไม่มีกองละคร…กล้อง แสงไฟ…ไม่มีเลย ที่สำคัญที่สุด ทำไมถึงไม่มีเจ้าหน้าที่ดูแลกล่องข้าว”

“ใครว่าการถ่ายละครจะต้องใช้ของพวกนั้น” เยี่ยหวันหวั่นค้อนเนี่ยอู๋หมิงแวบหนึ่ง สิ่งที่เจ้าหมอนี่ให้ความสำคัญมากที่สุดคือกล่องข้าวสินะ…

“ไม่ต้องใช้เหรอ?” เนี่ยอู๋หมิงขมวดคิ้วใคร่ครวญ

“ต้องใช้เหรอ?” เยี่ยหวันหวั่นถามกลับ

“เธอเป็นเถ้าแก่ เอาตามที่เธอว่า เธอว่าต้องใช้ก็ต้องใช้ เธอว่าไม่ต้องใช้ก็ไม่ต้องใช้ แต่ว่าถ้าต้องเปลี่ยนธุรกิจกลางคัน น้องโหย่วหมิงจะต้องเพิ่มเงินนา…” เนี่ยอู๋หมิงมองเยี่ยหวันหวั่น ลดเสียงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

——————————————————–

บทที่ 772 ไม่มีเดธโรสเหรอ?

“ใช่ๆๆ หัวหน้าพูดถูก ก่อนหน้านี้พวกเราตกลงกันแล้วว่าจะเป็นบอดี้การ์ด ตอนนี้ยังต้องแสดงละครอีก ต้องเพิ่มเงินนะ!” อี้จือฮวารีบพยักหน้าเห็นด้วย

เมื่อพูดถึงเดธโรส นักพรตใจบริสุทธิ์กับหนุ่มกรรมกรต่างชาติพลันหัวเราะลั่น หัวเราะจนเยี่ยหวันหวั่นแปลกใจ

“เดธโรส…เถ้าแก่เยี่ย คุณเคยได้ยินเรื่องเดธโรสด้วยเหรอเนี่ย!” ไม่ทันไร นักพรตใจบริสุทธิ์ก็หยุดล้อเล่น

“ทำไม เดธโรสออกจะดัง ฉันต้องเคยได้ยินอยู่แล้ว มีปัญหาอะไรเหรอ?” เยี่ยนหวันหวั่นถามกลับ

“ฮ่าๆ หัวหน้า คิดว่าควรบอกความจริงกับน้องโหยว่หมิงไหมครับ” นักพรตใจบริสุทธิ์มองเนี่ยอู๋หมิง

หลังจากได้รับการอนุญาตจากเนี่ยอู๋หมิง นักพรตใจบริสุทธิ์ถึงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เถ้าแก่เยี่ย ผมจะบอกความจริงกับคุณแล้วกัน ในโลกใบนี้ไม่มีเดธโรสหรอก”

“ไม่มีเดธโรส?”

หญิงสาวได้ยินคำพูดของนักพรตใจบริสุทธิ์ก็พลันสับสน บนโลกนี้ไม่มีเดธโรส…นี่พวกเขาบ้าไปแล้วหรือว่าตัวเธอบ้าไปแล้ว

จากนั้นเยี่ยหวันหวั่นเผยสีหน้ารังเกียจให้นักพรตใจบริสุทธิ์ “พวกคุณไม่รู้ก็บอกไม่รู้สิ”

“เถ้าแก่เยี่ย ที่ผมพูดเป็นความจริงนะ บนโลกนี้ไม่มีตัวตนที่ชื่อเดธโรส เป็นแค่สิ่งสมมติเท่านั้น” นักพรตใจบริสุทธิ์อธิบายด้วยสีหน้าจริงจัง

“สิ่งสมมติ?” เยี่ยนหวันหวั่นไหนเลยจะเชื่อ

กลุ่มอิทธิพลระดับนี้เป็นสิ่งสมมติเหรอ? ครั้งก่อนตอนอยู่ต่างประเทศ เธออาศัยการปลอมตัวเป็นเดธโรสจึงช่วยให้ตระกูลซือรอดพ้นจากอันตรายมาได้

ถ้าหากเป็นเรื่องสมมติ แม้แต่ตระกูลซือก็จะไม่รู้เหรอ? ทุกคนที่อยู่ข้างนอกก็ไม่รู้ด้วยเหมือนกัน?

“เราจะโกหกไปทำไม กลุ่มอิทธิพลอย่างเดธโรสไม่มีอยู่จริงๆ ต้นกำเนิดของมันมาจากต้นฉบับส่วนหนึ่งเท่านั้นเอง” อี้จือฮวาพูดอย่างมั่นใจ

“ต้นฉบับ?”

เยี่ยนหวันหวั่นฟังแล้วสงสัยยิ่งกว่าเดิม นี่มันอะไรกันเนี่ย?

……………………………………..