แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 777

บทที่ 777 นี่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงิน

บนเนินเขา นักพรตใจบริสุทธิ์เห็นทหารรับจ้างกลุ่มนั้นเข้าไปในโรงงานแล้ว ก็หันกลับมามองเยี่ยหวันหวั่น “เถ้าแก่ คนกลุ่มนั้นทำไมประหลาดจัง”

“ไม่เคยเห็นทหารรับจ้างที่ประหลาดแบบนั้นมาก่อน” อี้จือฮวาพยักหน้า

“พวกโง่เง่า” หนุ่มกรรมกรต่างชาติกล่าวอย่างจริงจัง

หนุ่มภูเขาน้ำแข็งเสริม “อืม”

ตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นมุมปากกระตุกเบาๆ พวกเขาไปเอาความกล้ามาจากไหน มาบอกคนอื่นประหลาด…คนที่ประหลาดที่สุดเป็นพวกเขาไม่ใช่เหรอ…

“เถ้าแก่เยี่ย ตกลงแล้วคุณให้พวกเรามาแสดงละคร หรือให้มาดูละครกันนี่” นักพรตใจบริสุทธิ์มีสีหน้าสับสน

มาถึงตอนนี้ พวกเนี่ยอู๋หมิงก็ยังคงไม่เข้าใจจุดประสงค์ของเยี่ยหวันหวั่น

“คือแบบนี้ เป้าหมายในครั้งนี้ของพวกเราคือการช่วยทหารรับจ้างกลุ่มนั้นออกมา” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปาก

“ช่วยทหารรับจ้างกลุ่มนั้น?” อี้จือฮวาทำหน้าสงสัย อยู่ดีๆ ทำไมต้องช่วยทหารรับจ้างด้วย

“เถ้าแก่เยี่ย ทหารรับจากพวกนั้นเหมือนจะมาถล่มฐานมากกว่ามั้ง ต้องให้พวกเราช่วยอีกเหรอ?” นักพรตใจบริสุทธิ์ถาม

พวกเนี่ยอู๋หมิงไม่รู้ แต่เยี่ยหวันหวั่นกลับรู้แก่ใจดีว่าในชาติก่อนทหารรับจ้างกลุ่มนี้เสียชีวิตลงที่นี่กันส่วนใหญ่

ในโรงงานนั้นมียอดฝีมือจำนวนหนึ่งเฝ้ารอพวกเขาอยู่

“ยุ่งยากชะมัด ฉันไม่อยากช่วย” อี้จือฮวาบอก

หนุ่มกรรมกรต่างชาติบ่น “ฉันหิวแล้ว…อยากกินข้าว”

หนุ่มภูเขาน้ำแข็ง “…”

“เพิ่มให้อีกคนละหนึ่งพัน” ภายใต้ความจนปัญหา เยี่ยหวันหวั่นได้แต่ทำแบบนี้

ทันใดนั้น อี้จือฮวากับนักพรตใจบริสุทธิ์ต่างตาลุกวาว

นักพรตใจบริสุทธิ์ “เถ้าแก่เยี่ย คุณจะให้ช่วยยังไง?”

อี้จือฮวา “ต้องช่วยอยู่แล้ว เห็นคนลำบากแต่ไม่ช่วยเหลือ พวกเราจะทำลงเหรอ? เราจะไม่ปวดใจเหรอ เราจะหลับลงเหรอ?!”

หนุ่มกรรมกรต่างชาติ “จะต้องช่วยให้ได้ นี่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงิน”

เนี่ยอู๋หมิง “เถ้าแก่เยี่้ยสั่งมาได้เลย!”

หนุ่มภูเขาน้ำแข็ง “…”

จากนั้นเยี่ยหวันหวั่นจึงเดินเข้ามา บอกแผนการของตัวเองกับพวกเนี่ยอู๋หมิง

…

ขณะเดียวกัน ในโรงงานก็มีเสียงปืนและระเบิดดังมา ตามด้วยเสียงร้องโหยหวน

ไม่นานเท่าไร ทหารรับจ้างที่ตอนแรกแอบเข้าไปในโรงงานก็ถูกบีบให้ออกมาหมด

“ฝีมือแค่นี้ คิดว่าจะหนีไปได้เหรอ?”

ชายวัยกลางคนคนหนึ่งมองพวกทหารรับจ้างที่อยู่ตรงหน้า หัวเราะอย่างเย็นชา

“ไอ้สารเลวนี่ แกจ้างให้พวกเราไปชิงของชิ้นนั้นในราคาสูง…พวกเราทำภารกิจสำเร็จอย่างราบรื่น หลังจากมอบของให้แกแล้ว แกกลับบอกว่าไม่เคยสั่งภารกิจ โยนความผิดมาให้พวกเราทั้งหมด…” ชายชราทหารรับจ้างมองชายวัยกลางคนคนนั้น ดวงตาเป็นประกายเย็นเยียบ

“ฮึ เป็นเพราะพวกแกโง่เอง” ชายวัยกลางคนยิ้มเยาะ “ช่างเถอะ ฉันคร้านจะเปลืองน้ำลายกับคนที่กำลังจะตายอย่างพวกแก วันนี้ฉันเชิญนายท่านหลี่สามกับหมอโครงกระดูกมาแล้ว ฉันอยากเห็นนักว่าระหว่างพวกเราใครจะอยู่ใครจะตาย!”

ในตอนนั้นเอง ชายวัยกลางคนมองชายชราผมขาวคนหนึ่งด้านข้างกับคนหนุ่มที่แต่งตัวเป็นหมอ ใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้ม “ทั้งสองท่าน วันนี้รบกวนแล้ว…”

เมื่อได้ยิน ชายชราผมขาวก็โบกมือ “เก็บสมบัติของคนอื่นไว้ ย่อมนำเพทภัยมาสู่ตัว นายใหญ่โจว วันนี้ทหารรับจ้างกลุ่มนี้จะต้องตายที่นี่”

พอเห็นสองคนนี้ ชายชราทหารรับจ้างขมวดคิ้วมากกว่าเดิม เหมือนเผชิญหน้ากับศัตรูที่ร้ายกาจ

ชายชราผมขาวคือนายท่านหลี่สาม คนหนุ่มคือหมอโครงกระดูก สองคนนี้เป็นนักฆ่าที่มีชื่อเสียงมาก

“พวกแกไม่ต้องมายุ่ง!” ทหารรับจ้างคนหนึ่งในนี้ตะโกนด้วยเสียงเย็นชา

แต่ว่าเสียงเพิ่งจะขาดลง นายท่านหลี่สามก็พลันตวาดลั่นแล้วผลักฝ่ามือออกมา

ทหารรับจ้างคนนั้นยังไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ก็ถูกฝ่ามือกระแทกจนกระอักเลือด กระเด็นออกไปไกลหลายสิบเมตรเหมือนว่าวสายป่านขาด