แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 793

บทที่ 793 ต้องการความช่วยเหลือไหม?

เยี่ยหวันหวั่นมองนักแสดงตัวพ่อตรงหน้า หมดคำจะพูด อยากจะตบหน้าเขาให้ตายไปซะ

ไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นพูดอะไร ข้างหน้าก็มีรถออฟโรดคันหนึ่งแล่นมาด้วยความเร็วสูง

เยี่ยหวันหวั่นกับชายผมขาวขวางทางอยู่ แต่ว่ารถออฟโรดไม่มีทีท่าว่าจะหยุดแม้แต่น้อย กลับเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ และพุ่งตรงเข้าหาเยี่ยหวันหวั่น

ฉับพลันนั้น เยี่ยหวันหวั่นถลันถอยไปด้านหลังในเวลาชั่วประกายไฟ

“บรื้น!”

รถออฟโรดพุ่งผ่านเข้ามา ไม่ได้ชนเยี่ยหวันหวั่น ความเร็วรถไม่ได้ลดลง และกำลังจะชนใส่ชายผมขาวที่นอนแกล้งตายอยู่บนพื้น

ชายผมขาวดีดตัวขึ้นมา หลบไปด้วยความเร็วสูง

วินาทีถัดมา รถออฟโรดก็หยุดลง มีชายชุดดำสามคนเดินลงมา

คนที่เป็นผู้นำอายุสามสิบกว่าปี ใบหน้าไร้อารมณ์

เขาเพียงมองเยี่ยหวันหวั่นแวบเดียว จากนั้นทำท่าเชือดคอให้กับคนสองคนด้านหลัง

เห็นดังนั้นเยี่ยหวันหวั่นก็ขมวดคิ้ว ก่อนหน้านี้เธอรู้สึกถึงความผิดปกติได้บ้าง คิดเสมอว่ามีคนสะกดรอยตาม ยังผ่านไปไม่นานเท่าไรก็มีคนพวกนี้โผล่มา คิดจะฆ่าเธอแล้ว

“ฉินรั่วซีส่งพวกแกมาเหรอ?” เยี่ยหวันหวั่นถามหยั่งเชิง

ได้ยินดังนั้น ชายชุดดำสามคนอึ้งงัน คนหนึ่งในนั้นโพล่งออกมาโดยสัญชาตญาณ “ฉินรั่วซีเป็นใคร”

ดูจากท่าทางของคนสวมชุดดำสามคนนี้ไม่เหมือนกำลังโกหก

‘ไม่ใช่ฉินรั่วซี…’ เยี่ยหวันหวั่นครุ่นคิด

จากความเข้าใจที่เยี่ยหวันหวั่นมีต่อฉินรั่วซีในชาติก่อน ด้วยความระวังตัวของฝ่ายนั้น ไม่น่าจะเลือกลงมือกับตนในตอนนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ปัจจุบันเธอยังไม่มีภัยคุกคามอะไรต่อฉินรั่วซี หากว่าเป็นนักฆ่าที่ฉินรั่วซีส่งมาก็ไม่มีคำอธิบายที่สมเหตุสมผล…

แต่ในเมื่อไม่ใช่ฉินรั่วซี แล้วใครกันที่ส่งคนมาลอบสังหารตน?

สมองของเยี่ยหวันหวั่นทำงานอย่างรวดเร็ว แต่กลับไม่เจอเบาะแสใดๆ ที่มีอยู่

เดิมที เยี่ยหวันหวั่นเดาว่าเป็นเฝิงอี้ผิงกับซือหมิงหลี่ที่ส่งคนมาฆ่าตนหรือไม่

แต่พอคิดให้ละเอียดกลับไม่ค่อยสมเหตุสมผลนัก ตอนที่ตนอยู่พม่าได้ผูกความแค้นกับคนทั้งสอง ทำให้พวกเขาเสียหน้า ใครๆ ก็ต่างรู้ว่าถ้าเกิดเรื่องกับเธอในช่วงเวลานี้ พวกเขาจะกลายเป็นผู้ต้องสงสัยแน่นอน ด้วยความฉลาดของซือหมิงหลี่และเฝิงอี้ผิง ไม่มีทางทำเรื่องโง่เง่าแบบนี้เด็ดขาด

ชายชุดดำสามคนไม่ให้เวลาเยี่ยหวันหวั่นคิด พุ่งเข้ามาล้อมเธอด้วยความเร็วสูง

คนทั้งสามลงมือพร้อมกันแทบจะในชั่วพริบตา

‘เร็วมาก…’

เยี่ยหวันหวั่นแปลกใจเล็กน้อย

สามคนนี้มีฝีมือยอดเยี่ยมมาก แม้เยี่ยหวันหวั่นจะเป็นคนรับมือ ก็ยังมีแรงกดดันอยู่บ้าง

ตอนสามคนลงมือ แต่ละกระบวนท่าอันตรายถึงชีวิต ทุกครั้งที่ออกท่าล้วนเป็นทักษะฆ่าคน!

ในตอนนี้ ชายผมขาวยืนอยู่ไม่ไกลออกไป ดวงตากระจ่างใสเพ่งมองกระบวนท่าที่เยี่ยหวันหวั่นใช้รับมือ หัวคิ้วขมวดเล็กน้อย

ท่าต่อสู้ของหญิงสาวคนนี้…

“ต้องการความช่วยเหลือไหม” ชายผมขาวก้าวออกมา เข้าใกล้เยี่ยหวันหวั่นอย่างว่องไว

“ต้องการ!”

เยี่ยหวันหวั่นตอบตรงไปตรงมา

“ต้องการ?” ชายผมขาวพยักหน้า “งั้นคุณก็จ่ายเงินให้ผม!” คุณจ่ายเงินผม ผมช่วยเหลือคุณ บนโลกนี้ไม่มีข้าวเที่ยงฟรีหรอกนะ คุณว่าไหม?”

เยี่ยหวันหวั่นหมดคำพูด คนคนนี้หน้าเงินถึงขนาดไหนกัน?

“หนึ่งแสน หนึ่งแสนแล้วผมจะช่วยคุณเป็นไง?” ชายผมขาวติดตามอยู่ด้านหน้าเยี่ยหวันหวั่นไม่ลดละ

“ห้าหมื่น ห้ามต่อรองแล้ว นี่ราคาต่ำสุด ให้ผมห้าหมื่น แล้วผมจะช่วย!” ชายหนุ่มรีบพูด

“หนึ่งร้อย!” เยี่ยหวันหวั่นพุ่งออกไปพลางขมวดคิ้วกล่าว

“หนึ่งร้อย? คุณสั่งข้าวหรือไง!” ชายผมขาวไม่สนใจเยี่ยหวันหวั่นอีก หันไปมองชายชุดดำสามคนที่ไล่ต้อนเธอแทน “ต้องการความช่วยเหลือไหม ให้ฉันล้านหนึ่ง แล้วฉันจะช่วยพวกนายจัดการเอง!”

———————————————————

บทที่ 794 คนที่หน้าด้านไร้ยางอายขนาดนี้

เยี่ยหวันหวั่นนิ่งค้าง

ไม่เคยเห็นคนที่หน้าด้านไร้ยางอายขนาดนี้มาก่อน…

คนชุดดำสามคนนั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นคนปกติ หลังจากได้ยินคำพูดของชายผมขาวก็ทำหน้าเหมือนมองคนโง่