แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี นิยาย บท 915

บทที่ 915 ตกใจแทบตาย

ซือหมิงหลี่กับซืออี้เชียนไม่มัวคิดอะไรอีก รีบวางสายทันที!

หนี!

ต้องรีบหนีแล้ว!

ไม่อย่างนั้นต้องตายแน่!

จนตอนนี้ ทั้งสองก็ยังไม่เข้าใจ พวกเขาแค่ไปจับตัวเยี่ยหวันหวั่นเท่านั้น ทำไมถึงได้จับตัวนายน้อยใหญ่แห่งตระกูลเนี่ยมาด้วย

นั่นมันนายน้อยใหญ่แห่งตระกูลเนี่ยเชียวนะ! ถูกพวกเขาจับตัวมาได้ยังไงกัน?

คำถามมากมายไร้ซึ่งคำตอบ แต่ตอนนี้พวกเขาไม่มีแก่ใจคิดมากอีกแล้ว ยิ่งไม่มีเวลาสนใจเยี่ยหวันหวั่น ต้องรีบออกจากประเทศ ไปขอความช่วยเหลือจากคุณอีริคแล้ว…

ลูกน้องของซือหมิงหลี่หนีกระเจิดกระเจิงออกไปหมดแล้ว ถังหลงเดินเข้าไปในห้องขังด้วยตนเอง

ถังหลงเดินมาหยุดตรงหน้าเด็กชายตัวน้อย ยกแขนข้างหนึ่งพาดตรงหน้าอก ค้อมกายทำความเคารพ “นายน้อยเนี่ย ขออภัยอย่างสูงที่คนของผมรบกวนการพักผ่อนของท่าน หวังหว่าท่านจะอภัยให้กับความเขลาของพวกเขา แล้วพวกเรามังกรคำรามจะไม่มีวันลืมพระคุณเลย”

เป็นถึงนายน้อยตระกูลเนี่ย ทำไมถึงได้ถูกพวกเขาจับตัวได้ง่ายๆ อย่างนี้ล่ะ?

ถ้าอย่างนั้นก็มีความเป็นไปได้เดียวเท่านั้น คือเขามีจุดประสงค์บางอย่าง เลยจงใจถูกจับตัวมาอย่างนี้

ถ้าหากเป็นอย่างนั้น พวกเขาก็ยังมีโอกาสรักษาชีวิตไว้ได้

เขาต้องขอบคุณที่ปกติกองกำลังมังกรคำรามมีกฎเกณฑ์เข้มงวด มักไม่ค่อยทำร้ายผู้หญิงและเด็กเล็ก โชคดีที่ทหารรับจ้างพวกนี้ไม่ได้ทำร้ายผู้สืบทอดตัวน้อย ไม่อย่างนั้น ไม่อยากคิดถึงผลที่จะตามมาเลย…

เด็กชายตัวน้อยมองเยี่ยหวันหวั่นที่ถูกขังอยู่ในห้องตรงข้าม ดวงหน้าน้อยๆ พลันเย็นชาดุจน้ำแข็งพันปี วันนี้เขาปล่อยให้คุณแม่เห็นฉากนองเลือดมากเกินไปแล้ว

เห็นแก่ที่พวกเขาไม่ได้ทำร้ายคุณแม่…

“พวกคุณไปได้”

พอได้ยินประโยคนี้ ถังหลงถอนหายใจ รีบส่งสายตาให้เหล่าสมาชิก พวกทหารรับจ้างที่กำลังตกใจจนไม่กล้าขยับรีบเดินตามถังหลงออกไปทันที

ก่อนจากไป ถังหลงหันไปมองเยี่ยหวันหวั่นแวบหนึ่ง สีหน้าเหมือนกำลังครุ่นคิด…

นายน้อยแห่งตระกูลเนี่ยไม่เพียงเดินทางมาในประเทศจีนอย่างกะทันหัน แต่ยังปรากฏตัวอยู่ใกล้ตัวผู้หญิงคนนี้อย่างไม่รู้สาเหตุ เป็นประเด็นที่น่าคิด…

หลังจากที่ทุกคนออกไปแล้ว ในห้องขังก็เหลือแค่เยี่ยหวันหวั่น ถังปิน และซ่งเฉียง

เยี่ยหวันหวั่นกำลังขบคิดเกี่ยวกับคำว่ารัฐอิสระ และตระกูลเนี่ยที่คนพวกนั้นพูดถึงเมื่อกี้…

เด็กชายตัวน้อยหันไปออกคำสั่งกับลูกน้องทันที “ไปจัดการ”

เพียงนายน้อยส่งสายตา ชายหนุ่มก็เข้าใจความหมายทันที เขาเดินตรงไปหาถังปินกับซ่งเฉียงที่ถูกมัดติดกับเสาเหล็กด้านหนึ่ง

ถังปินกับซ่งเฉียงไม่รู้จักรัฐอิสระ ย่อมไม่รู้ว่าตระกูลเนี่ยที่คนพวกนี้พูดถึงมีที่มาที่ไปอย่างไร เป็นขั้วอำนาจไหน ถึงทำให้ยอดฝีมือที่น่ากลัวขนาดนี้เป็นบอดี้การ์ดให้เด็กชายตัวน้อยได้

เมื่อกี้ ตั้งแต่ต้นจนจบ มีบอดี้การ์ดลงมือแค่คนเดียวเท่านั้น ส่วนอีกคนไม่แม้แต่จะขยับตัวด้วยซ้ำ

“เชี่ย! เชี่ยแล้วไง! ฉิบหายแล้ว! ขนาดถังหลงที่เป็นหัวหน้ากองกำลังมังกรคำรามยังให้เกียรติถึงขนาดนั้น!

“ก็ใช่น่ะสิ เจ้าหนูนี่เป็นใครกันแน่?”

ขณะที่ทั้งสองกำลังกระซิบกระซาบกัน จู่ๆ ก็เห็นหนึ่งในบอดี้การ์ดเดินมาทางพวกเขา…

ถังปินกับซ่งเฉียงตกใจจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง “อย่านะ…พี่ชาย…พวกผมไม่ใช่คนเลวนะ…”

“ใช่ๆๆ พวกผมก็ถูกจับมาเหมือนกัน…”

พอเห็นชายหนุ่มที่น่ากลัวเหมือนสัตว์ประหลาดคนนั้นเดินมาทางตัวเอง พวกเขาสองคนก็ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก

“เกร๊ง” เสียงโซ่ตรวนกับอาวุธกระทบกันดังขึ้น นึกไม่ถึงชายตัวผอมแค่ตัดโซ่ที่มัดแขนขาพวกเขาเอาไว้เท่านั้น

ถังปินกับซ่งเฉียงตะลึงงัน จากนั้นก็ถอนหายใจโล่งอก ที่แท้ก็มาช่วยพวกเขา ตะ…ตกใจแทบตายแหนะ…

ทั้งสองตั้งใจจะพูดขอบคุณ แต่คนคนนั้นก็เดินไปทางเยี่ยหวันหวั่นแล้ว…

——————————-

บทที่ 916 คุณแม่ครับ พบกันครั้งแรก ฝากตัวด้วยนะครับ

หลังจากตัดเชื่อบนตัวเยี่ยหวันหวั่น จู่ๆ บอดี้การ์ดสัตว์ประหลาดสองคนนั้นก็คุกเข่าต่อหน้าเยี่ยหวันหวั่น ท่าทางเคารพนอบน้อมอย่างมาก “คุณหนูรอง! พวกผมมาช้า ทำให้คุณหนูตกใจแล้ว!”