แต่งหลอกๆแต่อยากบอกว่ารัก นิยาย บท 3

คุณย่าของหวังเซียวหยางได้ยินหลานชายเอ่ยขัดคำสั่งด้วยน้ำเสียงแน่วแน่ ทำให้แกโกรธมากจึงเอ่ยเสียงกร้าวว่า

" เซียวหยาง ย่าเตือนแล้วนะ ในเมื่อหลานยืนยันหนักแน่นที่จะแต่งกับดารานั่น งั้นก็ตามใจหลานก็แล้วกัน

แล้วหลานจะรู้ว่าหล่อนรักหลานจริงหรือรักเพียงเงินของหลานกันแน่

ย่าบอกไว้เลยนะย่าและคนตระกูลหวังจะไม่ยอมรับหล่อนเป็นหลานสะใภ้เด็ดขาด

หากหล่อนอยากเป็นภรรยานอกสมรสของหลาน ก็ตามใจหล่อนแล้วกัน "

หญิงชรายื่นคำขาดให้หลานชายอย่างเผด็จการ แล้วกดวางสายไปทันที

หวังเซียวหยางไม่ได้ใส่ใจเรื่องการแต่งงาน

และยิ่งไม่สนใจคำพูดของย่า

ส่วนยี่หรานโกรธมากจึงเอ่ยขึ้นอย่างน้อยเนื้อต่ำใจพร้อมกับน้ำตาที่หลั่งไหลพรั่งพรูออกมา

" เซียวหยางคุณจอดรถให้ฉันลงเดี๋ยวนี้เลย

ฉันไม่อยากอยู่ให้ย่าของคุณกับคนในตระกูลของคุณดูถูกฉันอีกแล้ว

ฉันไม่กลับไปโรงแรมกับคุณแล้ว จอดรถให้ฉันลงเดี๋ยวนี้ "

" ยี่หรานคุณใจเย็นๆสิ ผมก็บอกแล้วว่าผมจะแต่งงานกับคุณคนเดียวเท่านั้น "

" แต่คุณย่าคุณและคนอื่นในตระกูลคุณไม่ยอมรับฉัน ฉันไม่อยากเป็นเมียน้อยคุณนะ "

" หากผมไม่ยอมให้คุณเป็นเมียน้อยคุณย่าก็บังคับผมไม่ได้ คนอื่นก็ยิ่งทำอะไรคุณไม่ได้เช่นกัน "

" ฉันไม่เชื่อ คุณหลอกฉัน ฉันจะลงคุณจอดให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย "

พูดจบเธอก็ยื่นมือไปจับพวงมาลัยของหวังเซียวหยางเพื่อให้เขาชิดเข้าข้างทางแล้วจอดให้เธอลง

ตอนนี้เธอโกรธจนขาดสติไปหมดแล้ว เธออดทนคบกับหวังเซียวหยางมาหลายปี

เธอยอมถูกย่าของเขาดูถูกเหยียดหยามมาตลอดเพียงเพราะอยากแต่งงานกับเขา

หวังว่าสักวันทุกคนในตระกูลเขาจะยอมรับเธอ

เห็นถึงความรักความจริงใจที่เธอมีให้หวังเซียวหยาง

สุดท้ายเธอที่ไม่ถูกใจก็แพ้ให้กับใครก็ไม่รู้ที่ย่าเขาพอใจ

" ต่อให้ฉันรักมากแค่ไหน สุดท้ายฉันก็แพ้คนในใจของย่าคุณอยู่ดี แล้วที่ผ่านมามันมีประโยชน์อะไร "

ยี่หรานเอ่ยด้วยความสิ้นหวังและเสียใจ เธอดื้อดึงจับพวงมาลัยแน่นไม่ยอมปล่อย

หวังเซียวหยางพยายามควบคุมพวงมาลัยรถ

ไม่ให้รถชนข้างทางพร้อมกับเอ่ยตะคอกใส่ยี่หรานด้วยความโมโห

" ยี่หราน! คุณหยุดทำตัวงี่เง่าได้แล้ว ปล่อยมือเดี๋ยวนี้ มันอันตราย เดี๋ยวก็ได้ตายกันหมดหรอก "

ยี่หรานได้ยินหวังเซียวหยางพูดว่าตายกับอันตราย เธอก็ยิ้มขึ้นที่มุมปากแล้วเอ่ยอย่างคนเสียสติว่า

" ตายเหรอ อันตรายงั้นเหรอ ดี งั้นเราก็ตายด้วยกันเลย ฉันไม่ได้อยู่กับคุณ คนอื่นก็ต้องไม่ได้อยู่กับคุณเหมือนกัน "

เอ่ยจบ ยี่หรานก็ออกแรงยื้อแย่งพวงมาลัย

หวังเซียวหยางพยายามบังคับพวงมาลัยไม่ให้เสียหลักไปชนข้างทางพร้อมกับเอ่ยตะคอกเสียงดัง

" ยี่หรานคุณเสียสติไปแล้วเหรอ! ปล่อย! "

หวังเซียวหยางเอ่ยเสียงเข้มขณะเดียวกันก็พยายามควบคุมพวงมาลัยอย่างสุดความสามารถ