ใบไม้ผลิกลางมรสุม นิยาย บท 4
“เสื้อขาด”เซิ่งหมินเซวียนยกมือขึ้น ส่ายถุงกระดาษไปมาตรงหน้าเธอ และทิ้งลงบนพื้น
ผู้จัดการร้านรีบเข้าไปหยิบมาดูทันที เสื้อสูทมีรอยขาดขนาดใหญ่
ใครก็รู้ว่าเสื้อผ้าแบบนี้ พวกเธอไม่สามารถขายออกไปได้ เห็นได้ชัดเจนว่ามีคนทำ
แต่คนที่มาคือเซิ่งหมินเซวียน ความกลัดกลุ้มนี้ทำให้พวกเธอทุกข์ทน
“ขอโทษจริงๆค่ะ คุณชายเซิ่ง เป็นพนักงานของพวกเราสะเพร่า พวกเราจะรีบจองชุดใหม่ให้คุณทันที”
“จองชุดใหญ่?พวกเธอไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ฉันต้องหมั้นเหรอ?”
ซูจิ่นในใจกลัดกลุ้ม กลับพูดด้วยสีหน้ามีรอยยิ้ม“น่าแปลกจริงๆ เสื้อสูทก็ซื้อไปนานแล้ว ทำไมถึงต้องเป็นวันนี้ จึงพบว่าเสื้อสูทมีรอยขาดขนาดใหญ่ล่ะ?บังเอิญจริงๆ”
เซิ่งหมินเซวียนไม่มองซูจิ่น ถามผู้จัดการร้านด้วยสีหน้าเรียบเฉย“ขอถามหน่อยเธอหมายความว่าอะไร?”
น้ำเสียงของเซิ่งหมินเซวียน มีความหมายว่าซักถาม
ผู้จัดการร้านแสดงการสำนึกผิด“เปล่าค่ะ ซูจิ่นไม่มีความหมายอื่นเลย พวกเราจะอดหลับอดนอนทำให้คุณ รับรองว่าในพิธีงานหมั้นจะส่งให้คุณ คุณคิดว่า…แบบนี้ได้ไหม?”
“ไม่ได้ ทำไมฉันต้องเชื่อพวกเธอ?ถ้าหากทำลายเรื่องของฉัน พวกเธอใครเป็นคนรับผิดชอบ?”
“คือ…”ผู้จัดการร้านลำบากใจ
“ร้านที่ไม่ดีแบบนี้ เปิดที่นี่ก็แปดเปื้อนทัศนียภาพของเมืองหนานเฉิง ตามที่ฉันเห็น ก็ไม่จำเป็นต้องมีอยู่?”
ทุกคนชะงักไป พวกเธอล่วงเกินคุณชายเซิ่งเมื่อไหร่แล้ว?
ซูจิ่นอยากถามมาก เซิ่งหมินเซวียน คุณทำแบบนี้สนุกไหม?
แต่ว่า เธอยังยิ้มอย่างอ่อนโยนมองเขาและพูด“คุณชายเซิ่ง งั้นคุณอยากจะทำยังไง?”
เซิ่งหมินเซวียนลังเลเล็กน้อย “เธอรู้ว่าฉันอยากจะทำอะไร พิธีงานหมั้นพรุ่งนี้ ถ้าหากเธอไม่ไป…ฉันก็ไม่รู้ว่าร้านนี้จะเป็นยังไง?”
“เซิ่งหมินเซวียน คุณคิดว่าน่าสนใจไหม?”ซูจิ่นใบหน้าพยายามยิ้ม แต่น้ำเสียงพูดนี้ ได้ยินแล้วไม่น่าฟัง
ซูจิ่นเรียกชื่อเต็มของเขา นี้ยิ่งทำให้เพื่อนร่วมงานคนอื่นในร้านยิ่งตกใจ
ถ้าหากพวกเขาสองคนไม่รู้จักกัน นั่นจึงจะแปลกแล้ว!
“น่าสนใจ!”เซิ่งหมินเซวียนพูด“ถ้าหากไม่น่าสนใจฉันก็คงจะไม่มา！ซูจิ่น ฉันชอบเห็นเธอท่าทางต่อสู้ดิ้นรน เพิ่มความสุขให้ฉัน ถ้าหากเธอไม่มา…ฉันคิดว่าพิธีงานหมั้นนี้ไม่มีสีสัน!”
พูดพลาง เขาก้มลงไปโอบกอดเธอเข้ามา
เซิ่งหมินเซวียนพูดข้างหูเธอ พูดเสียงเบา“ในฐานะอดีตภรรยาของฉัน วันสำคัญแบบนี้ ทำไมจะไม่ไปร่วมแสดงความยินดีให้ฉัน?”
ริมฝีปากของซูจิ่นซีดเผือด กำหมัดแน่นขึ้นมา
เขาก็คือชอบเห็นเธอจนตรอก ใช่ไหม?
เธอจนตรอกแล้ว เขาก็จะมีความสุขใช่ไหม?
เซิ่งหมินเซวียน เขาเป็นคนโรคจิตเหรอ?
ซูจิ่นถามตัวเองงานแต่งของสองตระกูล เธอไม่มีเรื่องอะไรที่จะขอโทษพวกเขา
เธอตั้งแต่แรก เป็นแค่คนที่บริสุทธิ์คนหนึ่ง
เซิ่งหมินเซวียนมีสิทธิ์อะไรมาใช้อำนาจบาตรใหญ่ รังแกคนอื่น?!
ดังนั้น ซูจิ่นความจริงไม่เข้าใจ เซิ่งหมินเซวียนมาพบเธออีกมีจุดประสงค์อะไร
เซิ่งหมินเซวียนเห็นเธอเงียบไม่พูดจา รู้ว่านิสัยเธอไม่นำทุกเรื่องราวไปเกี่ยวพันกับคนข้างกาย ก็รู้ว่าเธอตกลงแล้ว
และยิ่งกว่านั้น ยังมีโย่วโย่วที่ดึงดูดใจขนาดนั้น เธอไม่มีทางจะไม่ไป
ในสถานการณ์ที่คนอื่นไม่รู้เรื่องราว เซิ่งหมินเซวียนสุดท้ายก็ปล่อยซูจิ่น อารมณ์ก็ถือว่าไม่เลว
“ในเมื่อทุกคนอยู่ที่นี่แล้ว ก็ขอเชิญทุกคน พรุ่งนี้เป็นพิธีงานหมั้นฉันกับซูอวี้ถิง เชิญทุกคนไปเข้าร่วม ความสูญเสียในร้านนี้ คิดบัญชีที่ฉันได้เลย”
ทุกคนได้รับความชื่นชมจนทำให้รู้สึกประหลาดใจ พวกเธอเป็นคนธรรมดาสามารถเข้าร่วมงานได้ยังไง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ใบไม้ผลิกลางมรสุม