ใบไม้ผลิกลางมรสุม นิยาย บท 4

“เสื้อขาด”เซิ่งหมินเซวียนยกมือขึ้น ส่ายถุงกระดาษไปมาตรงหน้าเธอ และทิ้งลงบนพื้น

ผู้จัดการร้านรีบเข้าไปหยิบมาดูทันที เสื้อสูทมีรอยขาดขนาดใหญ่

ใครก็รู้ว่าเสื้อผ้าแบบนี้ พวกเธอไม่สามารถขายออกไปได้ เห็นได้ชัดเจนว่ามีคนทำ

แต่คนที่มาคือเซิ่งหมินเซวียน ความกลัดกลุ้มนี้ทำให้พวกเธอทุกข์ทน

“ขอโทษจริงๆค่ะ คุณชายเซิ่ง เป็นพนักงานของพวกเราสะเพร่า พวกเราจะรีบจองชุดใหม่ให้คุณทันที”

“จองชุดใหญ่?พวกเธอไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ฉันต้องหมั้นเหรอ?”

ซูจิ่นในใจกลัดกลุ้ม กลับพูดด้วยสีหน้ามีรอยยิ้ม“น่าแปลกจริงๆ เสื้อสูทก็ซื้อไปนานแล้ว ทำไมถึงต้องเป็นวันนี้ จึงพบว่าเสื้อสูทมีรอยขาดขนาดใหญ่ล่ะ?บังเอิญจริงๆ”

เซิ่งหมินเซวียนไม่มองซูจิ่น ถามผู้จัดการร้านด้วยสีหน้าเรียบเฉย“ขอถามหน่อยเธอหมายความว่าอะไร?”

น้ำเสียงของเซิ่งหมินเซวียน มีความหมายว่าซักถาม

ผู้จัดการร้านแสดงการสำนึกผิด“เปล่าค่ะ ซูจิ่นไม่มีความหมายอื่นเลย พวกเราจะอดหลับอดนอนทำให้คุณ รับรองว่าในพิธีงานหมั้นจะส่งให้คุณ คุณคิดว่า…แบบนี้ได้ไหม?”

“ไม่ได้ ทำไมฉันต้องเชื่อพวกเธอ?ถ้าหากทำลายเรื่องของฉัน พวกเธอใครเป็นคนรับผิดชอบ?”

“คือ…”ผู้จัดการร้านลำบากใจ

“ร้านที่ไม่ดีแบบนี้ เปิดที่นี่ก็แปดเปื้อนทัศนียภาพของเมืองหนานเฉิง ตามที่ฉันเห็น ก็ไม่จำเป็นต้องมีอยู่?”

ทุกคนชะงักไป พวกเธอล่วงเกินคุณชายเซิ่งเมื่อไหร่แล้ว?

ซูจิ่นอยากถามมาก เซิ่งหมินเซวียน คุณทำแบบนี้สนุกไหม?

แต่ว่า เธอยังยิ้มอย่างอ่อนโยนมองเขาและพูด“คุณชายเซิ่ง งั้นคุณอยากจะทำยังไง?”

เซิ่งหมินเซวียนลังเลเล็กน้อย “เธอรู้ว่าฉันอยากจะทำอะไร พิธีงานหมั้นพรุ่งนี้ ถ้าหากเธอไม่ไป…ฉันก็ไม่รู้ว่าร้านนี้จะเป็นยังไง?”

“เซิ่งหมินเซวียน คุณคิดว่าน่าสนใจไหม?”ซูจิ่นใบหน้าพยายามยิ้ม แต่น้ำเสียงพูดนี้ ได้ยินแล้วไม่น่าฟัง

ซูจิ่นเรียกชื่อเต็มของเขา นี้ยิ่งทำให้เพื่อนร่วมงานคนอื่นในร้านยิ่งตกใจ

ถ้าหากพวกเขาสองคนไม่รู้จักกัน นั่นจึงจะแปลกแล้ว!

“น่าสนใจ!”เซิ่งหมินเซวียนพูด“ถ้าหากไม่น่าสนใจฉันก็คงจะไม่มา！ซูจิ่น ฉันชอบเห็นเธอท่าทางต่อสู้ดิ้นรน เพิ่มความสุขให้ฉัน ถ้าหากเธอไม่มา…ฉันคิดว่าพิธีงานหมั้นนี้ไม่มีสีสัน!”

พูดพลาง เขาก้มลงไปโอบกอดเธอเข้ามา

เซิ่งหมินเซวียนพูดข้างหูเธอ พูดเสียงเบา“ในฐานะอดีตภรรยาของฉัน วันสำคัญแบบนี้ ทำไมจะไม่ไปร่วมแสดงความยินดีให้ฉัน?”

ริมฝีปากของซูจิ่นซีดเผือด กำหมัดแน่นขึ้นมา

เขาก็คือชอบเห็นเธอจนตรอก ใช่ไหม?

เธอจนตรอกแล้ว เขาก็จะมีความสุขใช่ไหม?

เซิ่งหมินเซวียน เขาเป็นคนโรคจิตเหรอ?

ซูจิ่นถามตัวเองงานแต่งของสองตระกูล เธอไม่มีเรื่องอะไรที่จะขอโทษพวกเขา

เธอตั้งแต่แรก เป็นแค่คนที่บริสุทธิ์คนหนึ่ง

เซิ่งหมินเซวียนมีสิทธิ์อะไรมาใช้อำนาจบาตรใหญ่ รังแกคนอื่น?!

ดังนั้น ซูจิ่นความจริงไม่เข้าใจ เซิ่งหมินเซวียนมาพบเธออีกมีจุดประสงค์อะไร

เซิ่งหมินเซวียนเห็นเธอเงียบไม่พูดจา รู้ว่านิสัยเธอไม่นำทุกเรื่องราวไปเกี่ยวพันกับคนข้างกาย ก็รู้ว่าเธอตกลงแล้ว

และยิ่งกว่านั้น ยังมีโย่วโย่วที่ดึงดูดใจขนาดนั้น เธอไม่มีทางจะไม่ไป

ในสถานการณ์ที่คนอื่นไม่รู้เรื่องราว เซิ่งหมินเซวียนสุดท้ายก็ปล่อยซูจิ่น อารมณ์ก็ถือว่าไม่เลว

“ในเมื่อทุกคนอยู่ที่นี่แล้ว ก็ขอเชิญทุกคน พรุ่งนี้เป็นพิธีงานหมั้นฉันกับซูอวี้ถิง เชิญทุกคนไปเข้าร่วม ความสูญเสียในร้านนี้ คิดบัญชีที่ฉันได้เลย”

ทุกคนได้รับความชื่นชมจนทำให้รู้สึกประหลาดใจ พวกเธอเป็นคนธรรมดาสามารถเข้าร่วมงานได้ยังไง?

เดิมทีเธอก็ไม่ได้มายินดีกับพวกเขา!

“ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนี้…”

พิธีงานหมั้นยังไม่เริ่ม บริเวณรอบๆเป็นของกิน พวกเธอก็เดินตามอำเภอใจ

ตระกูลเซิ่งและตระกูลซูคิดไม่ถึงว่า ในงานนี้ จะพบกับซูจิ่นอีกครั้ง!

ไม่พบกันสี่ปี ซูจิ่นราวกับไม่เปลี่ยนไปเลย

และการปรากฏตัวของเธอ เห็นได้ชัดเจนว่าทั้งสองตระกูลก็สงสัย เธอมาทำอะไร?!

ซูอวี้ถิงสุดท้ายยังอดทนไว้ ยกแก้วเหล้าขึ้น ก็เดินไปด้านข้างซูจิ่น

เธอทำให้คนรอบข้างรู้สึกว่าพวกเธอสองคน เหมือนไม่รู้จัก

ซูอวี้ถิงฉวยโอกาสที่คนไม่สนใจ ตวาดใส่เธอ“ซูจิ่น!เธอมาที่นี่ทำไม?!”

หายไปสี่ปีแล้ว อยู่ๆก็ปรากฏตัวออกมาในพิธีงานหมั้นของเธอ มิน่าล่ะซูอวี้ถิงจึงตื่นเต้น

ซูจิ่นไตร่ตรองเล็กน้อย “มาที่นี่ยังสามารถทำอะไรได้ แค่มาเข้าร่วมพิธีหมั้นของพวกเธอ”

“เธออย่ามาเล่นลูกไม้!ถ้าเธอกล้าก่อความวุ่นวายในงานนี้ ทำให้ตระกูลเซิ่งอับอาย พวกเขาไม่มีทางจะรับเธอได้อีก!เธออย่าคิดเพ้อเจ้อ!”

“คุณซู คุณคิดมากไปแล้ว ฉันไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น”ซูจิ่นเดิมทีไม่อยากจะพูดอะไรกับพวกเธอ แต่ซูอวี้ถิงกลับบ่มเข้ามา “เพียงแค่…คิดที่คิดเพ้อเจ้อเหมือนจะเป็นคุณ มีบางคนไม่สามารถรักษาภาวะมีบุตรยากได้ ตระกูลเซิ่งไม่มีทางรับสะใภ้ที่ไม่สามารถมีลูกได้ ไม่อย่างนั้น…คงไม่รอถึงสี่ปี ยังเป็นแค่พิธีงานหมั้น”

ซูจิ่นคิดว่าสบายใจ!

ซูอวี้ถิงไม่มีทางท้อง เป็นเรื่องเดียวที่ทำให้เธอมีความสุขที่สุด

ความเจ็บปวดทรมานของเธอ ซูอวี้ถิงใช้การท้องไม่ได้มาแลก!

ซูอวี้ถิงมีทุกอย่างแล้วยังไง?แต่ยังไงก็ไม่สามารถมีลูกได้…

“เพียะ――”ซูอวี้ถิงไม่ได้สนใจอะไรในงาน ยกมือขึ้นฟาดบนใบหน้าซูจิ่น ตบหน้าเธอ “จัดการปากที่ไม่สะอาดของเธอ หลังจากนี้ไสหัวออกไป!”