ไฟแค้น นิยาย บท 5

"อย่าไปเลยนะลูก" ตอนนี้แม่ของเธอหวั่นใจมาก กลัวว่าลูกสาวจะไม่ได้กลับมาอีก

"แม่คะ..ถ้าชีวิตของน้องช่วยทุกคนในครอบครัวเราได้ น้องจะไม่เสียดายชีวิตนี้เลย แม่อย่าห้ามน้องอีกเลยนะคะ แม่ต้องดูแลตัวเองด้วยนะ ถ้าน้องไม่ได้กลับมา แม่ก็ต้องดูแลตัวเองให้ดี" หญิงสาวจำเป็นต้องพูดให้แม่ฟังทุกอย่าง เพราะถ้าเธอไม่ได้กลับมา..ก็ไม่อยากให้แม่รอคอย

อัปสรสุดาคิดว่าถ้าเขาจับได้ยังไงเขาก็ไม่ปล่อยให้เธอมีชีวิตรอด คนแบบเขาจะทำยังไงก็ได้กับ..ผู้หญิงที่ไร้ค่าในสายตาของเขา

เพราะคนที่อยู่ในสายตาคงจะเป็นอัจฉราภรณ์พี่สาวของเธอ ถ้าไม่งั้นคงไม่มีข้อเสนอนี้ขึ้นมา

"แม่จะขอพรพระท่านให้ช่วยคุ้มครองลูกนะ" นางดูท่าทางแล้วคงจะห้ามลูกสาวไม่ได้

เพราะอัปสรสุดาเป็นคนที่คิดจะทำอะไรแล้ว ต้องทำให้สำเร็จ รวมทั้งเธอเป็นคนที่กตัญญูมาก นางได้แต่หวังว่าความดีทั้งหมดที่ลูกได้กระทำมา จะย้อนกลับมาช่วยให้พ้นภัยทั้งปวง

ณ.บ้านสวน ..ค่ำมืดดึกดื่นในคืนที่เธอนัดเขา

"ผมมาแล้ว" เสียงทุ้มได้ดังขึ้นมากับความมืด

เพราะบ้านหลังนี้ไม่มีไฟฟ้าใช้ และไม่มีอะไรที่จะสามารถให้แสงสว่างได้เลย หญิงสาวถึงนัดเขามาที่นี่ และต้องมาคนเดียว

พอเธอสำรวจจนแน่ชัดแล้วว่าเขามาคนเดียวจริง เธอก็เลย..