ไหปีศาจ นิยาย บท 274
บทที่ 274 คฤหาสน์สุตรา
ลั่วอู๋ได้ทำการสังเคราะห์หยุนเสี่ยวหัวและไป่ทูยี่ทั้งหมด
จนเขาได้รับหญ้าพระธาตุ จำนวน 47 ชิ้น
หญ้าพระธาตุเปล่งแสงสีทองแพรวพราวออกมา มันถูกปกคลุมไปด้วยพลังวิญญาณอันน่าศรัทธา ซึ่งมีความลึกลับอย่างมาก
ลั่วอู๋นำหญ้าพระธาตุ 30 ชิ้น มาขายให้กับคฤหาสน์วู่หยู่ ส่วนที่เหลือเขาเก็บเอาไว้
เนื่องจากมันช่วยเพิ่มอัตราในการพัฒนาเลื่อนขั้นมิติวิญญาณและอาจจะมีผลกับความสามารถอื่น ๆ ของไหปีศาจได้ในอนาคต
เจ้าของร้านคฤหาสน์วู่หยู่ เมื่อได้เห็นหญ้าพระธาตุกว่า 30 ชิ้น ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายออกมาจนแทบจะมีน้ำลายไหลออกมาจากปาก
เขาหาสมุนไพรวิญญาณที่มีพลังวิญญาณมหาศาลและหายาก ในจำนวนมากขนาดนี้ได้อย่างไร?
ด้วยเหตุนี้ เจ้าของร้านคฤหาสน์วู่หยู่ จึงได้รับหญ้าพระธาตุทั้งหมดเอาไว้ และสัญญาว่าจะยอมซื้อมันในทุกครั้งที่ลั่วอู๋นำมันมาเพิ่ม
ด้วยราคา 30000 คะแนนต่อหญ้าพระธาตุแต่ละชิ้น ลั่วอู๋จึงได้รับคะแนนมากว่า 900000 คะแนนในการขายเพียงครั้งเดียว
“น่าเสียดายจัง” ลั่วอู๋คิดอย่างละโมบ “ถ้าคฤหาสน์ชวนเทียนมีหยุนเสี่ยวหัวและไป่ทูยี่มากกว่านี้ละก็ … ”
ฮ่าฮ่าฮ่า คงเป็นแค่ความฝันสินะ
ด้วยคะแนนที่ได้รวมกว่า 900000 คะแนน ลั่วอู๋ก็ร่ำรวยขึ้นมาทันที
เขาหยิบเหรียญออกมาแล้วส่งคะแนน 400000 คะแนนให้เจ้าของร้าน “นำสมุนไพรวิญญาณมาให้ข้า ไม่ต้องสนว่าจะอยู่ในระดับไหน แต่ต้องเป็นของหายากเท่านั้น และต้องเป็นอะไรที่ข้าไม่เคยพบเจอมาก่อน”
สมุนไพรวิญญาณระดับต่ำและระดับกลางที่เขาไม่เคยเห็นนั้นมีอยู่น้อยเกินไป ดังนั้นสมุนไพรวิญญาณที่ลั่วอู๋ซื้อมาส่วนใหญ่ จึงเป็นสมุนไพรวิญญาณระดับสูง
ท้ายที่สุดแล้วลั่วอู๋จึงได้ซื้อสมุนไพรวิญญาณระดับสูงของคฤหาสน์วู่หยู่มาทั้งหมด
ถ้าหากเขาสามารถผสานสมุนไพรวิญญาณชั้นยอดเข้าด้วยกัน เขาก็สามารถทำทุนไปเพื่อซื้อสมุนไพรวิญญาณชนิดอื่นได้อีกในอนาคต
“หลี่หยินเดินทางไปที่คฤหาสน์สุตรากับข้า ข้าจะช่วยเจ้าเลือกหนังสือศิลปะการต่อสู้ชั้นเลิศให้แก่เจ้า” ลั่วอู๋บอกกล่าว หลี่หยิน
ณ ตอนนี้ ความแข็งแกร่งของหลี่หยินนั้นเทียบได้กับระดับทอง
หากได้ศึกษาเพิ่มเติม ในระยะยาวมันต้องเป็นผลดีอย่างแน่นอน
หลี่หยินกำชุดของนางแน่นอย่างไม่สบายใจ “ข้าจะไม่ไปเจ้าค่ะ มันจะต้องใช้คะแนนมากกว่า 10000 คะแนนเพื่อจะเข้าไปยังคฤหาสน์สุตรา และหนังสือทักษะนั้นมีราคาแพงอย่างมาก”
หลังจากเข้าสู่สำนักชั้นในแล้ว หลี่หยินนั้นอาศัยอยู่แต่ในบ้านเพื่อนฝึกซ้อมและคอยรับใช้ลั่วอู๋เท่านั้น นางไม่เคยได้รับคะแนนหรือของสิ่งที่นางต้องการเลย
“ยัยโง่” ลั่วอู๋ใช้นิ้วแตะไปที่หน้าผากของหลี่หยินเบา ๆ “ไม่เห็นจะต้องกังวลเลย ข้าเพิ่งจะได้คะแนนมามาก ไปกันเถอะ ข้าจะจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายให้กับเจ้าเอง”
ลั่วอู๋พูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เขาจูงหลี่หยินเดินทางไปยังคฤหาสน์สุตรา
หลังจากจ่ายเงิน 20000 คะแนน พวกเขาก็เข้าสู่คฤหาสน์สุตรา
10000 คะแนนนั้นสามารถอยู่ภายในคฤหาสน์ได้เพียงแค่วันเดียว
ดังนั้น เราต้องใช้เวลาให้คุ้มที่สุด
ลั่วอู๋กวาดสายตาของเขาไปทั่วชั้นแรกของคฤหาสน์สุตรา เช่นเดียวกับคฤหาสน์วู่หยู่พื้นที่ภายในคฤหาสน์นั้นกว้างกว่าภายนอกอย่างมาก
ชั้นหนังสือที่ของชั้นแรกนั้นกว้างใหญ่ดั่งดวงดาวบนท้องฟ้า เขาแทบจะไม่สามารถมองเห็นส่วนท้ายของชั้นหนังสือได้เลย
อย่างไรก็ตาม หนังสือส่วนใหญ่ที่เก็บไว้ที่นี่ล้วนเป็นเพียงหนังสือธรรมดา ลั่วอู๋หยิบหนังสือออกมาอ่านสองสามเล่มแบบสุ่ม มันเป็นบันทึกประวัติศาสตร์ทั่วไปของจักรวรรดิ ที่บันทึกเรื่องราวการเดินทางของนักท่องเที่ยว คู่มือการทำอาหาร และหนังสือทุกประเภท
“ไปที่ชั้น 2 กัน” ลั่วอู๋และหลี่หยินเดินขึ้นมายังชั้นที่สอง
ที่ชั้นสองนั้นมีขนาดเล็กกว่ามาก แต่ก็กว้างมากพอที่จะรวบรวมหนังสือเอาไว้จำนวนมาก
มีหนังสือเกี่ยวกับการปรับแต่งตั้งแต่ระดับต่ำไปจนถึงระดับสูง มีหนังสือภาพประกอบมากมาย และมีหนังสือบันทึกสัตว์วิญญาณทุกประเภท
ส่วนชั้น 3 นั้น ประกอบไปด้วยหนังสือเกี่ยวกับทักษะ
ไม่ใช่แค่หนังสือทักษะพลังวิญญาณเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงหนังสือทักษะศิลปะการต่อสู้โบราณอีกมากมาย
จากการคาดเดาของลั่วอู๋ เพียงแค่หนังสือทักษะระดับทองเพียงอย่างเดียวนั้นน่าจะมีจำนวนถึง 100000 เล่ม ซึ่งเป็นตัวเลขที่น่าตกใจมาก ๆ
“ที่นี่คือคฤหาสน์สุตราอย่างงั้นหรือ? นี่มันก็แค่ที่เก็บขุมทรัพย์เท่านั้น” ลั่วอู๋ถอนหายใจ
ทั้งหมดนั้นล้วนมีค่าอย่างมาก
มีหนังสือที่รวบรวมทักษะระดับทองเอาไว้อยู่กว่า 1000 เล่ม ซึ่งแต่ละเล่มนั้นถูกปกคลุมไปด้วยพลังวิญญาณอันทรงพลัง หากคิดจะทำลายมันด้วยพลังแล้วละก็ คงจะดึงดูดความสนใจจากบรรณารักษ์ในทันที
ถึงแม้ว่าชายชราที่ประตูเฝ้าประตูนั้นจะดูอ่อนแอ แต่ผู้ที่ดูแลคฤหาสน์สุตรานั้นจะเป็นชายชราธรรมดา ๆ ได้อย่างไร
ลั่วอู๋มั่นใจเลยว่าอีกฝ่ายคงมีความสามารถพอที่จะฆ่าเขาได้สบาย ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ