ไหปีศาจ นิยาย บท 276
บทที่ 276 การทดสอบผู้ปรับแต่ง
อาณาจักรภูเขาแห้งแล้ง
ประเทศโบราณที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของจักรวรรดิและมีอำนาจไม่น้อยไปกว่าราชวงศ์มังกรเร้นกาย
แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในรูปแบบของชนเผ่า แต่ระบบโดยรวมของอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งก็ไม่ได้แตกต่างไปจากที่อื่น
ระหว่างอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งและเขตของราชวงศ์มังกรเร้นกายนั้นถูกกั้นด้วยทะเลทรายขนาดใหญ่
คนจากภูเขาแห้งแล้งคนเดียวที่ลั่วอู๋รู้จัก คือหยู่เฮาผู้ที่เดินทางร่วมกับเขาและพรรคพวกเพื่อตามหาภูตทะเลทรายในส่วนลึกของป่าหวงชา
เผ่าของหยู่เฮาดูเหมือนจะถูกเรียกว่าเผ่าเที่ยนหวู่
เนื่องจากหยู่เฮามีขวานขนาดใหญ่ที่ทำมาจากแร่เหล็กแห่งความโกลาหลซึ่งทำให้ลั่วอู๋ค่อนข้างประทับใจ
พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดี
หยู่เฮาเคยมาอาศัยอยู่ที่สำนักโล่พิทักษ์ระยะหนึ่ง
“เจ้ามาจากภูเขาแห้งแล้งงั้นเหรอ ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้กัน?” ลั่วอู๋แปลกใจ
หยู่เสี่ยวฉางขมวดคิ้วและย่นจมูก“ มันมีอะไรแปลกเกี่ยวกับการที่ข้ามาอยู่ที่นี่รึไง ? ถ้าไม่ใช่เพราะคำเชิญของท่านรองประธานของพวกเจ้า พวกข้าก็ไม่ถ่อมาถึงที่นี่หรอก นอกจากนี้สำนักเฉียนหลงเองก็ถูกสร้างขึ้นโดยท่านหม่าเฉินของพวกเรา ทำไมข้าจะมาที่นี่ไม่ได้ล่ะ หืม? ”
หยู่เสี่ยวฉางดูโกรธเล็กน้อย
นางเริ่มคิดว่าผู้คนของอาณาจักรราชวงศ์มังกรเร้นกายเหล่านี้ ช่างไม่เป็นมิตรเสียจริง นางไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงต้องควรส่งพวกนางมาที่นี่ด้วย ทั้งที่อะไรต่างก็ไม่ได้ดูดีมากเท่าไหร่
“ท่านรองประธานงั้นเหรอ? เกิดอะไรขึ้น?” ใบหน้าของลั่วอู๋ว่างเปล่าสับสน
หยู่เสี่ยวฉางมองไปที่ลั่วอู๋อย่างสงสัย “นี่เจ้าไม่รู้เหรอ?”
ลั่วอู๋ส่ายหัว “ข้าอยู่ใน คฤหาสน์สุตรามาสามวัน ข้าไม่รู้ว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้นบ้าง”
หยู่เสี่ยวฉางเห็นการแสดงออกของลั่วอู๋ดูเหมือนจะไม่สับสนจึงเริ่มอธิบาย
ปรากฏว่าสองวันที่ผ่านมาประตูของสำนักเฉียนหลงได้ถูกเปิดออก และกลุ่มคนจากภูเขาแห้งแล้งก็ได้เดินเข้ามา
รองประธานาสำนักรับบุคคลเหล่านี้เข้ามาเป็นการส่วนตัว
เนื่องจากบุคคลเหล่านี้เป็นเยาวชนผู้มีพรสวรรค์ที่โดดเด่นที่สุดในภูเขาแห้งแล้ง และพวกเขาเป็นกลุ่มผู้มีพรสวรรค์ที่ราชวงศ์มังกรเร้นกายให้ความสำคัญเป็นอย่างมากมาก
นอกจากนี้ที่อาณาจักรภูเขาแห้งแล้งเองก็มีสำนักที่คล้ายกันกับสำนักเฉียนหลง ซึ่งที่นั่นเรียกกันว่า สำนักหม่าเฉิน
ในตำนานของพวกเขามันถูกสร้างขึ้นโดยเทพผู้พิทักษ์และเทพเจ้าแห่งราชวงศ์มังกรเร้นกายเช่นเดียวกันกับสำนักเฉียนหลง
อัจฉริยะเหล่านี้มาจากสำนักหม่าเฉิน
จุดประสงค์ของการมาของพวกเขาคือ เพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ความสามารถที่พวกเขามีและเติบโตไปด้วยกัน
ลั่วอู๋จำได้ว่าในวันที่มีการประกาศการศึกชิงอันดับรายชื่อ รองประธานได้กล่าวว่าจะมีกลุ่มนักเรียนใหม่เข้ามาสู่สำนักเฉียนหลง
กลุ่มนักเรียนที่ว่าเขาหมายถึงผู้คนจากอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งนี่เอง
“นี่มันนักเรียนแลกเปลี่ยนชัด ๆ” ลั่วอู๋อดไม่ได้ที่จะโพล่งออกไป
หยู่เสี่ยวฉางอยากรู้อยากเห็น “เจ้าพูดถึงอะไร?”
“ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร” ลั่วอู๋ขอโทษ “ข้ามัวอยู่แต่ในคฤหาสน์สุตราเลยไม่ได้รับข่าวสารใด ๆ ดังนั้นข้าอาจจะพูดล่วงเกินเจ้าทำให้เจ้าไม่พอใจ ขอโทษด้วย”
หยู่เสี่ยวฉางยิ้มอย่างตรงไปตรงมา “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร เจ้าเองก็มารับการทดสอบใช่ไหมล่ะ ?”
ลั่วอู๋พยักหน้า
“งั้นก็เข้าไปข้างในกันเถอะ” หยู่เสี่ยวฉางพูด
จากนั้นทั้งสองก็เดินเข้าไปในสำนักย่อยการปรับแต่งด้วยกัน
“เจ้าเองก็เป็นผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณงั้นเหรอ?” ลั่วอู๋สงสัยอยากรู้อยากเห็น
หยู่เสี่ยวฉางส่ายหัว “ที่ภูเขาแห้งแล้งเราไม่ได้เรียกกันว่าผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณ แต่เรียกว่าหมอผี มันเป็นคำเรียกของผู้ที่สามารถช่วยให้สัตว์วิญญาณเติบโตและแข็งแกร่งขึ้น”
พวกเขาเดินมาที่จุดทดสอบ
เมื่อมาถึงเขาก็ได้พบกับจางฉีฮงที่คุ้นเคย เขาเป็นผู้รับผิดชอบในการทดสอบ
“อืม ลั่วอู๋ เจ้ารู้ไหมว่า เจ้าอยู่ด้านล่างสุดของลำดับรายชื่อน่ะ” จางฉีฮงกล่าวทักทายอย่างอบอุ่น
ลั่วอู๋ตอบด้วยรอยยิ้ม “ช..ช่วงนี้ข้างานยุ่งมาก..”
หยู่เสี่ยวฉางมองไปที่ลั่วอู๋ “อันดับล่างสุดหรือไม่นั่นไม่สำคัญหรอก ข้าจะไม่ดูถูกเจ้า ตราบใดที่เจ้าทำงานหนัก เจ้าจะกลายเป็นหมอผีที่ทรงพลังได้อย่างแน่นอน”
“ขอบคุณสำหรับกำลังใจ” ลั่วอู๋เกาหัวของเขา
จางฉีฮงปิดปากและหัวเราะเยาะ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเคร่งขรึม ” ยินดีต้อนรับ นักเรียนจากสำนักหม่าเฉิน เจ้าต้องการท้าทายบททดสอบระดับไหน ?”
การทดสอบความสามารถในการปรับแต่งพลังวิญญาณแบ่งออกเป็นสิบระดับ
มันไม่ใช่ระดับความยากที่ต้องค่อย ๆ ฝ่าไปตามลำดับ แต่เป็นตัวเลือกความท้าทายที่เลือกได้ตามอิสระ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ