ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 239

ชารอนได้ยินมาว่าหลังจากที่แซลลี่เสียลูกในท้องไป สุขภาพของเธอก็แย่ลงทุกวัน

ถึงกระนั้น ชารอนก็ไม่เห็นใจแซลลี่เลยแม้แต่น้อย แซลลี่เป็นคนฆ่าลูกของเธอเอง เพราะฉะนั้น นี่ก็คงไม่ต่างกับกรรมตามสนอง

ในตอนนี้ ชารอนไม่มีเวลาสนใจความแค้นระหว่างเธอกับแซลลี่แล้ว เธอมาที่นี่ในวันนี้ก็เพราะฟิโอน่า

“ฉันไม่ได้ทำอะไรให้ใครขุ่นเคืองสักหน่อย แล้วทำไมฉันถึงจะมาอยู่ที่นี่ไม่ได้ล่ะ?” ชารอนตอบกลับอย่างเย็นชาและจากไปพร้อมกับแก้วไวน์ในมือ

แซลลี่พยายามห้ามชารอนเอาไว้ “หยุดตรงนั้นเลยนะ! ฉันยังพูดไม่จบ!"

“แต่ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคนอย่างเธอแล้ว” ชารอนไม่อยากยุ่งกับแซลลี่อีกต่อไปแล้ว

แต่ทว่า แซลลี่ก็ยังยืนกรานที่จะขวางทางชารอน แซลลี่พลันจ้องมองเข้าไปในดวงตาของชารอนและกล่าวคำพูดออกมา "ทำไมล่ะ? เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน? เธอไม่อยากคุยกับฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ?"

ชารอนพลันขมวดคิ้ว แซลลี่โผล่มาที่นี่เพื่อจงใจกวนประสาทเธองั้นเหรอ?

เนื่องจากแซลลี่กำลังขวางทางอยู่ ชารอนจึงหันกลับมาและเดินไปอีกทางหนึ่ง

ทว่า แซลลี่จะปล่อยให้ชารอนหนีไปได้ยังไงกัน? ทันใดนั้น แซลลี่จึงเอื้อมมือไปจับชารอนทันที

ชารอนสะบัดมือของแซลลี่ออกไป แต่ทว่า ทันใดนั้นเอง ชารอนไม่แน่ใจว่าตัวเองออกแรงมากน้อยขนาดไหน แต่เธอกลับได้ยินเสียงกรีดร้อง "อ๊าย!" ตามมาด้วยเสียงน้ำสาดกระเซ็น

แซลลี่ถูกผลักลงสระน้ำ!

ชารอนตกตะลึงไปชั่วครู่ แซลลี่กลายเป็นคนอ่อนแอขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

แซลลี่ว่ายน้ำไม่เป็น อีกทั้ง น้ำในสระก็ลึกด้วย แซลลี่ในตอนนี้กำลังดิ้นรนอยู่ในสระและตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ