ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 243

ดักลาสนั่งบนโซฟา ส่วนเพเนโลเป้ก็นั่งอยู่ข้างดักลาส

โฮเวิร์ดเองก็นั่งอยู่ข้าง ๆ เพเนโลเป้ในระหว่างที่แซลลี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า

ไซม่อนนั่งอยู่คนเดียว ส่วนเซบาสเตียนพลันถูกพ่อบ้านพาเข้าไปเล่นในห้องนอนก่อน

คนที่ยืนอยู่คือชารอน เชอริลและฟิโอน่า

“เอาละ บอกฉันมาทีว่าเกิดอะไรขึ้น?” สายตาของดักลาสจับจ้องเชอริลอยู่

“คุณพ่อคะ อย่าไปฟังนาง...” ฟิโอน่าพยายามหยุดดักลาสด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว แต่ทว่า ดักลาสก็ยังตัดสินใจตั้งใจฟังเรื่องราวทั้งหมด

ดักลาสพลันขัดจังหวะฟิโอน่าขึ้นมาทันที “หุบปาก!”

ฟิโอน่าจ้องมองชารอนและเชอริลอย่างขมขื่น เธอเผยใบหน้าบึ้งตึงออกมา “ถ้าแกสองคนพูดจาอะไรไร้สาระ ฉันจะไม่ยอมยกโทษให้แน่!”

ชารอนไม่กลัวคำขู่ของฟิโอน่าเลยแม้แต่น้อย เธอเพียงแค่ลูบมือของเชอริลอย่างแผ่วเบาพลางกระซิบข้างหู “จัดการเลยค่ะ”

เชอริลสบสายตาของชารอนและผ่อนคลายอารมณ์ของตัวเองพร้อมกล่าวคำพูดออกมา “อันที่จริง... การเสียชีวิตของไซลาสไม่ใช่อุบัติเหตุเลยค่ะ แต่เป็นเพราะมีใครบางคนเข้ามายุ่งกับรถของเขาต่างหาก เบรกจึงทำงานผิดปกติจนเกิดอุบัติเหตุขึ้น"

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ผู้คนในตระกูลแซคคารี่พลันประหลาดใจไม่น้อย โดยเฉพาะดักลาส ชายชราผู้ข้ามผ่านการสับเปลี่ยนช่วงชีวิตมานับไม่ถ้วน เขาไม่สามารถสงบสติอารมณ์ของตัวเองลงได้เลย อีกทั้ง การหายใจของดักลาสยังเร็วขึ้นอีกด้วยเมื่อจับจ้องไปยังเชอริล

“ไร้สาระน่า!” ดักลาสตะโกนออกมาอย่างขุ่นเคือง ฝ่ามือเหี่ยวแห้งพลันเอื่อมมาจับไม้เท้ามังกร เส้นสีเขียวที่โผล่ให้เห็นบนหน้าผากพลันสั่นเทาเล็กน้อย

คำพูดของเชอริลทำให้ฟิโอน่ารู้สึกหวาดกลัว แต่ทว่า ความโกรธของชายชราก็พลันทำให้เธอสติแทบหลุด ด้วยเหตุนั้น ฟิโอน่าจึงตื่นตระหนกและกล่าวคำพูดออกมาอย่างโกรธเคือง "สิ่งที่เธอพูดออกมาไร้สาระมากเลยนะ! แค่เสียไซลาสไปเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ก็ทำให้พวกเราเศร้าโศกมากพอแล้ว แต่ตอนนี้ เธอกลับโผล่มาที่นี่เพื่อตอกย้ำรอยแผลของพวกเรางั้นเหรอ? ช่วยยึดติดอยู่กับปัจจุบันหน่อยไม่ได้รึยังไง?!"