ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 248

ไซม่อนกดฝ่ามือใหญ่ลงบนหน้าอกของชารอน น้ำเสียงอันเย็นยะเยือกพลันดังขึ้นบริเวณศีรษะของเธอ “คุณยังมีสติดีอยู่รึเปล่า?”

“ผมกำลังพูดกับคุณอยู่นะ ชารอน ยีนส์ ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับพ่อของผมเพราะสิ่งที่คุณทำลงไป เราได้เห็นดีกันแน่!" ไซม่อนตะโกนออกมาอย่างโหดเหี้ยมและหันหลังเดินจากไป

ชารอนลดสายตาลง เธอฟังเสียงฝีเท้าของชายตรงหน้า ทั้งสองห่างกันออกไปเรื่อย ๆ ชารอนรู้สึกราวกับว่าทุกอย่างถูกกระชากออกไปจากตัวของเธอ หลังจากนั้น ชารอนก็เอนตัวพิงกำแพงและค่อย ๆ ไถลตัวลงมาอย่างควบคุมไม่ได้

ชารอนรู้สึกสับสนเล็กน้อย เธอทำอะไรผิดงั้นหรือ?

เธอแค่ล้างแค้นให้พ่อและเปิดโปงความผิดของฟิโอน่า มันกลับกลายเป็นอะไรไปแล้วล่ะ?

แม้ว่าดักลาสจะหัวใจวายเพราะชารอน แต่พวกเขาก็โทษเธอทั้งหมดไม่ได้ใช่ไหมล่ะ?

ดักลาสไม่ได้หมดสติเพราะฟิโอน่าฆ่าลูกชายคนโตของเขาหรอกหรือ?

สิ่งที่เธอทำผิดขนาดนั้นเลยเหรอ?

ถึงกระนั้น ชารอนพลันอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านไปทั้งตัวอย่างควบคุมไม่ได้ ชารอนรู้สึกสงสัย หลังจากที่เธอกรีดข้อมือตัวเองไปแบบนั้น พวกเขาจะยังคงหนุนหลังฟิโอน่าอยู่รึเปล่านะ?

อันที่จริง ชารอนไม่เสียใจกับสิ่งที่ทำไปในวันนี้เลย ด้วยความที่ฟิโอน่าได้ฆ่าพ่อของเธอไปแล้ว มันก็ควรจะเป็นการต่อสู้แบบตาต่อตา

“ชารอน ยีนส์ แกนี่มันร้ายจริง ๆ เลยนะ แค่คำพูดไม่กี่คำ แกก็สามารถพรากชีวิตแม่ของสามีฉันไปได้"

ชารอนไม่รู้ตัวเลยว่าแซลลี่มาถึงแล้ว เธอกำลังดูถูกชารอนซึ่งนั่งพับเพียบอยู่บนพื้น

ทันทีที่แซลลี่เดินเข้ามา สีหน้าเฉยเมยของชารอนพลันจางหายไป ชารอนยืนขึ้นด้วยมือข้างหนึ่งพิงไว้กับกำแพง “เธอกำลังจะบอกว่าฟิโอน่าไม่รอดเหรอ?”

แม้ว่าฟิโอน่าจะเสียชีวิต แต่ชารอนก็ไม่มีอะไรต้องกลัวอยู่ดี ท้ายที่สุดแล้ว ฟิโอน่าก็เป็นคนเดียวที่ตัดสินใจกรีดข้อมือของตัวเอง

“แกอยากให้แม่สามีฉันตายมากงั้นเหรอ?” แซลลี่ถามอีกครั้งแทนที่จะตอบคำถามของชารอน หลังจากนั้น แซลลี่ก็พูดต่อ “ถ้าแม่สามีของฉันตายขึ้นมาจริง ๆ แกจะต้องถูกตราหน้าว่าเป็นฆาตกรแน่"

“งั้นเหรอ? แล้วเธออยากโทรแจ้งตำรวจและขอให้พวกเขามาจับฉันไหมล่ะ?”