ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 250

ชารอนยืนตัวตรงแล้วมองไปที่ยูจีน เขาปรากฏตัวต่อหน้าเธอ "ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ?"

“ถ้าผมไม่อยู่ พวกตระกูลแซคคารี่ไม่รังแกคุณไปจนตายเลยเหรอ?"

ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังคุยกัน พวกเขาแทบไม่สังเกตเห็นชายร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงปลายทางเดินเลย

ไซม่อนจ้องไปยังทั้งสองด้วยสายตาสุดเย็นชาซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเขานัก หลังจากนั้น ดวงตาของไซม่อนก็มืดลงทีละน้อย

ภายในโถงทางเดินของโรงพยาบาล ชารอนพลันลดสายตาต่ำลงเล็กน้อย

ยูจีนยืนอยู่ตรงหน้าชารอนและกำลังรักษาท่าทางที่สง่างามของเขาอย่างเคย “คุณจัดการทุกอย่างเสร็จแล้วเหรอ?”

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ชารอนพลันได้สติ เธอพยักหน้า “ใช่ ก็เสร็จแล้วแหละค่ะ”

“หมายความว่าคนที่ฆ่าพ่อของคุณถูกลงโทษแล้วงั้นเหรอ?”

ทันใดนั้น ชารอนพลันนึกถึงฟิโอน่าที่พยายามฆ่าตัวตายด้วยการกรีดข้อมือและถอนหายใจออกมา “สำหรับเรื่องนั้น ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นเรียกว่าเป็นการลงโทษได้รึเปล่า"

ฟิโอน่ากรีดข้อมือของตัวเอง แต่ทว่า เธอก็ยังได้รับการช่วยเหลืออยู่