ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 252

ชารอนเม้มริมฝีปากและพยักหน้าหลังจากเงียบไปพักหนึ่ง "ใช่"

ทันใดนั้น บางอย่างพลันระเบิดขึ้นมาในอกของไซม่อน ในตอนนั้น ไซม่อนต้องการที่จะบีบคอชารอนไม่น้อยเลย!

แต่ถึงกระนั้น ไซม่อนก็พยายามยับยั้งตัวเอง เขาเพียงแค่ออกแรงบีบไหล่ชารอนแรงขึ้นเท่านั้น ราวกับว่าเขาต้องการทุบกระดูกไหปลาร้าของเธอเลย!

ไซม่อนกัดฟันและกล่าวคำพูดออกมาทีละคำ “ดีมาก... คุณนี่สุดยอดจริง ๆ เลยนะ! คุณต้องการแก้แค้นมากถึงขนาดต้องร่วมมือกับยูจีน นิวตันเลยเหรอ?!”

ทั้งสองรู้จักกันมานานแล้วเหรอ? ไม่อย่างนั้น ทำไมยูจีนถึงช่วยเธอด้วยล่ะ?

ชารอนรู้สึกอึดอัดไม่น้อย เธอต้องทนต่อความเจ็บปวดบนไหล่และส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “มันไม่ใช่แบบนั้นนะ..."

“งั้นคุณก็อธิบายมาสิ!” ไซม่อนขัดจังหวะชารอน ฝ่ามือของไซม่อนใกล้จะบีบคอของชารอนอยู่แล้ว เธอแทบจะสำลักออกมาอยู่แล้ว!

"คุณคงไม่ได้รวมหัวกับยูจีนเพื่อแก้แค้นตระกูลแซคคารี่และพยายามฆ่าพ่อของผมใช่ไหม?!" ไซม่อนพลันกัดฟันด้วยความโกรธระหว่างที่กำลังตะโกนใส่ชารอน

ชารอนพลันเบิกตากว้างทันที เธอก็ส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า “มันไม่ใช่...”

ชารอนเริ่มกระวนกระวาย เธอพยายามอธิบาย แต่ทว่า ยิ่งชารอนประหม่ามากเท่าไหร่ เธอก็จะยิ่งพูดยากเท่านั้น

ในตอนนั้นเอง บอดี้การณ์คนหนึ่งพลันผลักประตูจนเปิดออกและรายงานไซม่อนด้วยความตื่นตระหนก “เรื่องด่วนครับ ท่านประธานแซคคารี่ คุณหมอแจ้งเราว่าตอนนี้ผู้อำนวยการแซคคารี่กำลังอยู่ในภาวะวิกฤตครับ รีบมาเร็วเข้าเถอะครับ!"

ไซม่อนตกตะลึงและปล่อยมือจากชารอนทันที หลังจากนั้น เขาก็เดินออกไปด้วยสีหน้าหนักใจ

ชารอนหอบหืดเล็กน้อย ระหว่างที่กำลังมองไปยังร่างที่ร้อนรนของไซม่อน เธอยังคงตื่นตระหนกอยู่

ทางโรงพยาบาลแจ้งมาว่าผู้อำนวยการแซคคารี่กำลังอยู่ในภาวะวิกฤต?

เป็นไปได้ยังไงกัน?

คุณหมอไม่ได้บอกว่าเขารอดแล้วหรอกเหรอ? เขาเพียงแค่หมดสติไปไม่ใช่รึยังไงกัน?

ชารอนไม่มีเวลามากเรื่องนี้แล้ว เธอรีบเดินตามไซมอนไปด้วยความตื่นตระหนกเช่นกัน ชารอนพลันสวดภาวนาในใจอย่างต่อเนื่องและหวังว่านายท่านอาวุโสดักลาสจะไม่เป็นอะไร