ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 262

ไซม่อนและชารอนมองหน้ากัน ฝ่ายหนึ่งยืนและอีกฝ่ายก็นั่งอยู่ ทั้งสองอยู่ไม่ไกลกันนัก แต่ทว่า พวกเขาก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

ไซม่อนจ้องชารอนอยู่นาน ดวงตาของเขาดำมืดลงโดยไม่รู้ตัว

จากสายตาของคนอื่น ทั้งคู่เหมือนจะกำลังเผชิญหน้ากัน มันเหมือนกับทั้งสองกำลังทดสอบอะไรสักอย่างเพื่อดูว่าพวกเขาจะยอมรับการเลิกราที่โหดร้ายเช่นนี้ได้หรือไม่

ไม่นานนัก ไซม่อนก็เคลื่อนไหว เขาหยิบปากกาที่โยนให้ชารอนแล้วเซ็นชื่อลงในใบหย่า

ชารอนมองไซม่อนด้วยความตกใจ เขาเซ็นเหรอ?

ไซม่อนเซ็นชื่อของตัวเองและยื่นใบหย่าให้ชารอน "ตาคุณแล้ว"

ชารอนจ้องมองไปยังชายตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา เขาไม่ลังเลเลยด้วยซ้ำ นอกจากนี้ ชารอนก็ไม่เห็นท่าทางไม่เต็มใจในตัวของไซม่อนเลย เขาเป็นคนตรงไปตรงมาเกินไป ดูเหมือนว่าไซม่อนต้องการหย่าเพราะต้องการกำจัดชารอน

ในตอนนี้ ชารอนรู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างเกาะอยู่ในหัวใจ เธอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มหายใจลำบาก

ไซม่อนยังคงจ้องตรงมาที่ชารอน เขากำลังรอให้ชารอนเซ็น

ทันใดนั้น ชารอนคว้าปากกา มือของเธอเริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ ถึงกระนั้น ดูเหมือนว่าชารอนจะยังไม่พร้อมเซ็นชื่อลงไปเลย

อันที่จริง ชารอนไม่สามารถตัดสินใจได้อย่างรวดเร็วและไร้ความปรานีเหมือนไซม่อน นี่ถือเป็นส่วนที่แย่ที่สุด

'ทำไมคุณถึงไม่อยากเซ็นล่ะ?'

ทั้งสองแต่งงานกันเพราะข้อตกลง นอกจากนี้ พวกเขาก็ไม่ได้มีความรู้สึกอะไรต่อกันเลย ทว่า ชารอนไม่ได้คิดเผื่อเอาไว้เลยเหรอว่าทุกอย่างจะมาถึงจุดนี้?

ถ้าไซม่อนทำได้ ทำไมชารอนถึงทำไม่ได้ล่ะ?

“คุณ... คุณแน่ใจใช่ไหมว่าจะสามารถจัดหาชีวิตและสภาพแวดล้อมที่ดีที่สุดให้กับเซบาสเตียนได้?” ในตอนนี้ สิ่งเดียวที่ชารอนรู้สึกแย่คือลูกชาย

ถึงอย่างไร ชารอนก็รู้อยู่แก่ใจว่าไซม่อนจะต้องดูแลและทำให้เซบาสเตียนได้รับการศึกษาที่ดีที่สุดแน่ ถ้าเซบาสเตียนได้ใช้ชีวิตร่วมกับเขา มันอาจจะทำให้ชารอนไร้กังวลได้