เมื่อยูจีนเห็นว่าชารอนกำลังครุ่นคิดบางอย่างอยู่ เขาก้มหน้าลงและกล่าวคำพูดกับเด็กน้อย “ไปเลือกเสื้อผ้าที่นายชอบเสียสิ อยากได้อะไรก็หยิบมาเลย"
“ไชโย! ขอบคุณนะครับ คุณลุง!” เด็กน้อยไม่ค่อยสุภาพเลย
ถึงแม้ว่าชารอนจะกลับมารู้สึกตัวแล้ว แต่เธอก็หยุดลูกชายเอาไว้ไม่ทัน
ชารอนบอกว่าจะมาซื้อเสื้อผ้าให้ลูกชาย แต่ตอนนี้ ยูจีนกลับเป็นคนซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้เซบาสเตียนแทน ยูจีนซื้อทั้งเสื้อผ้าและรองเท้าให้เซบาสเตียนมากมายจนชารอนไม่ต้องซื้ออะไรอีกต่อไปแล้ว
หลังจากซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้เซบาสเตียนเสร็จแล้ว ยูจีนก็พาทั้งสองไปยังแผนกสตรี เมื่อทั้งสามเดินเข้าไปในร้านค้าแบรนด์ดังแห่งหนึ่ง ยูจีนพลันหันกลับมาและบอกชารอน “เข้าไปดูสิว่ามีอะไรที่คุณชอบรึเปล่า”
"ฉันเหรอ?" ชารอนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
“ก็นี่มันร้านขายเสื้อผ้าของผู้หญิง แน่นอนสิ ผมกำลังพูดกับคุณอยู่"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ ตอนนี้ฉันมีเสื้อผ้าพอแล้ว” ชารอนปฏิเสธทันทีก่อนจะหันหลังเดินจากไป
ทว่า ยูจีนคว้าข้อมือของชารอนไว้ “เข้าไปเลือกเลย” ผู้ชายคนนี้ยังคงสง่างามอยู่เสมอ แต่ทว่า เขาก็ดูเหมือนเป็นคนขี้บังคับคนอื่นนิดหน่อย
พนักงานฝ่ายขายในร้านเดินเข้ามาหาชารอน “คุณผู้หญิงคะ ไหน ๆ ก็มาถึงร้านของเราแล้ว เดินเลือกชมได้เลยค่ะ อย่าทำให้คุณสามีผิดหวังสิคะ"
คุณผู้หญิง? สามี?
พนักงานฝ่ายขายตาบอดรึยังไงกัน? พวกเขาดูเหมือนสามีภรรยากันงั้นหรือ?
ในระหว่างที่ชารอนกำลังงุนงง พนักงานฝ่ายขายก็ดึงเธอเข้าไปในร้าน
ชารอนไม่สามารถปฏิเสธพนักงานฝ่ายขายได้เลย ดังขึ้น เธอจึงเข้าไปเลือกชุดที่เหมาะสมกับตัวเอง
ชารอนเข้าไปลองชุดในห้องแต่งตัว ทว่า ทันทีที่ชารอนเดินออกมา พนักงานฝ่ายขายและยูจีนก็ตกตะลึง
“แม่คุณสวยมากเลยครับ” แม้แต่ลูกชายก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวชมแม่ของตัวเอง
ชารอนสงสัยว่าลูกชายพูดเกินจริงไปรึเปล่า ในตอนนั้นเอง ระหว่างที่เธอกำลังจะส่องกระจก เงาของผู้คนพลันเดินผ่านไปผ่านมาอยู่หน้าประตู หลังจากนั้น ชารอนก็พลันได้ยินเสียงคนคุยกัน “ท่านประธานแซคคารี่คะ นี่คือร้านแบรนด์เฉพาะจากประเทศฝรั่งเศสเลยนะคะ แถมที่นี่ยังเป็นร้านเสื้อผ้าสตรีที่มียอดขายดีที่สุดในห้างอีกด้วย”
ชารอนพลันสังเกตเห็นชายร่างสูงและเย็นชาเดินเข้ามาในร้าน ทันใดนั้น สายตาของเขาจับจ้องมาที่ชารอนทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO