ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 319

สีหน้าของไซม่อนเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า มีบางอย่างแวบเข้ามาในดวงตาของเขาชั่วครู่ ท่าทีของไซม่อนเย็นชาขึ้นไปอีก เขาแสดงออกถึงความแน่วแน่ที่ไม่สั่นคลอน “พ่อจากไปแล้ว พี่อย่าหยิบยกประเด็นเรื่องนี้มาพูดเลยดีกว่า เดี๋ยวผมจะรับผิดชอบผลที่ตามมาคนเดียวเอง"

"ว่ายังไงนะ?!" เพเนโลเป้โกรธมากจนชี้นิ้วไปทางชารอน “ผู้หญิงคนนี้ทำของอะไรใส่นายรึเปล่า?!” หากเป็นแบบนี้ เพเนโลเป้จะไม่มีวันปล่อยให้ชารอนหนีรอดไปแน่!

อันที่จริง ชารอนเองก็ตกตะลึงเช่นกัน ตอนที่เซบาสเตียนบอกว่าไซม่อนไม่มีแผนที่จะแต่งงานกับคุณซัมเมอร์ เธอปฏิเสธที่จะเชื่อเซบาสเตียนด้วยซ้ำ

แม้ว่าเขาและซัมเมอร์จะไม่มีความรู้สึกต่อกัน แต่ทว่า การแต่งงานเพื่อธุรกิจนั้นไม่ใช่เรื่องที่ควรจะเอามาล้อเล่นเลย ไซม่อนไม่ควรกลับคำพูดของตัวเอง นอกจากนี้ มันยังเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ในอนาคตของทั้งสองตระกูลอีกด้วย

ไซม่อนได้ประกาศการตัดสินใจของตัวเองต่อหน้าพี่สาวแล้ว ด้วยเหตุนั้น เพเนโลเป้คงสงบสติอารมณ์ได้ยาก

“ไปให้พ้นสายตาของฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ! ถ้าเธอกล้ามายุ่งกับไซม่อนอีก เราได้เห็นดีกันแน่!” เนื่องจากเพเนโลเป้ไม่สามารถเกลี้ยกล่อมไซม่อนได้ ทางเลือกเดียวของเธอคือเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ชารอน

ชารอนรู้สึกว่าตัวเองนั้นไร้เดียงสาไม่น้อย เธอไม่เคยคิดรังควานไซม่อนเลยสักครั้ง แต่เธอกลับต้องถูกกล่าวหาในทุกเรื่อง หากชารอนต้องจากไปตอนนี้เพียงเพราะเธอถูกไล่ นั่นจะไม่ทำให้เธอดูมีความผิดมากขึ้นไปกว่าเดิมอีกหรือ?

ดังนั้น ชารอนจึงจ้องตรงเข้าไปในดวงตาของเพเนโลเป้ “งั้นเดี๋ยวฉันจะไปจากที่นี่เองค่ะ แต่ต้องเป็นหลังจากที่ฉันทานข้าวเช้ากับเซบาสเตียนเสร็จแล้ว”

ชารอนจับมือลูกชายและพาเขาไปนั่งลงที่โต๊ะอาหาร “มาเถอะ เซบาสเตียน ลูกต้องกินข้าวเช้าก่อนนะ เพราะลูกกำลังโต"

“ได้ครับแม่!” เด็กน้อยตอบกลับเสียงดัง หลังจากนั้น เซบาสเตียนก็มองที่พ่อและกล่าวคำพูดออกมา “พ่อครับ แม่ทำอาหารเช้าให้พ่อด้วยนะ ไปนั่งกินด้วยกันสิครับ"

“ได้ เดี๋ยวพ่อตามไป"

เมื่อเห็นทั้งสามกำลังมีช่วงเวลาที่มีความสุข เพเนโลเป้พลันรู้สึกราวกับว่าเธอกลายเป็นอากาศ เธอเกือบจะควบคุมความโกรธของตัวเองไม่อยู่เลยด้วยซ้ำ

“ไซม่อน...”