ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 361

เพเนโลเป้มองเธอด้วยสายตาเย็นชา “ฉันขอเตือนเธอไว้ก่อนเลยนะ อย่าพยายามที่จะทำลายแผนการของไซมอน ฉันจะคอยจับตาดูเธอ”

ชารอนจิบไวน์อีกครั้งแล้วหัวเราะ “เพเนโลเป้ เธอคิดมากเกินไปแล้ว ถ้าฉันอยากจะทำลายมัน ฉันก็คงทำมันไปนานแล้ว นอกจากนี้ ฉันกำลังคบกับยูจีน ไซมอนไม่สำคัญสำหรับฉันอีกต่อไปแล้ว”

เพเนโลเป้จ้องหน้าเธออยู่พักหนึ่ง ราวกับพยายามจะจับผิดว่าเธอกำลังพูดโกหกหรือไม่ จากนั้นเธอก็พูดอย่างเย็นชา "ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ขอให้เธอมีความสัมพันธ์ที่ยาวนานกับเขา และอย่าไปยุ่งกับไซมอนอีก!" พอพูดจบ เธอก็ถอนหายใจและลุกหนีไป

ชารอนยิ้มจาง ๆ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยการเสียดสี 'ใช่ว่าโลกนี้จะมีไซมอนเพียงคนเดียวเสียเมื่อไหร่!'

อย่างไรก็ตาม... ทำไมเธอยังคงรู้สึกขมขื่นอยู่ในใจ?

เธอเพิ่งจะได้รับความสงบได้ไม่นาน แต่ก็มีใครบางคนมานั่งลงข้างเธออีก เธอขมวดคิ้วทันที

โฮเวิร์ดเริ่มบทสนทนาด้วยการถามเธอว่า "ชารอน คุณกำลังออกเดทกับยูจีนจริง ๆ เหรอ?"

ชารอนไม่อยากมองหน้าเขาด้วยซ้ำ "แล้วมันแปลกตรงไหนล่ะ?"

โฮเวิร์ดกำหมัดของเขาทันที เขาต้องการหันไปเผชิญหน้ากับเธอ แต่เขาก็พยายามห้ามตัวเองเอาไว้ อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถระงับความโกรธได้ “มันก็ไม่แปลกหรอก! แต่ทำไมคุณถึงอยากอยู่กับเขามากกว่าผมล่ะ?”

ชารอนรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่ไร้สาระ “แล้วทำไมฉันต้องเลือกคุณด้วยล่ะ ฉันเคยบอกคุณไปแล้วว่าฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณอีกต่อไปแล้ว”

โฮเวิร์ดกัดฟัน และหัวเราะด้วยน้ำเสียงที่เกลียดชัง “ฮ่า ผมคิดว่าคุณก็แค่โมโห คุณเลยเลือกคบใครก็ได้ที่อยู่ใกล้คุณ คุณกับยูจีนไม่มีทางคบกันได้นานหรอก!”

ชารอนพูดอะไรไม่ออก เพเนโลเป้อวยพรให้เธอและยูจีนมีความสัมพันธ์ที่ยืนยาว ในขณะที่อีกคนสาปแช่งไม่ให้พวกเขาคบกันได้นาน คนในครอบครัวแซคคารี่ผิดปกติแบบนี้กันทุกคนเลยหรือเปล่า?

ก่อนที่เธอจะได้โต้ตอบ ก็มีเสียงเย็นชาของใครบางคนดังขึ้น “ทำไมเราถึงจะคบกันได้ไม่นานล่ะ? ไอ้คนปากเสีย”