ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 379

เพเนโลเป้พยายามเตือนชารอนเป็นนัย ๆ ว่าเธอจะไม่มีวันปล่อยวางเรื่องการตายของดักลาส

ชารอนรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอกำลังถูกบีบ เธอไม่อาจปฏิเสธความจริงที่ว่าเธอยังคงรู้สึกผิดเกี่ยวกับการเสียชีวิตของดักลาส

เธอพูดอะไรไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง

ในขณะนั้น ประตูวอร์ดก็ถูกผลักเปิดออก และชายร่างใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้น

ไซมอนเดินเข้ามาในห้อง ตามมาด้วยโฮเวิร์ด

ทันทีที่เขาเข้ามา เขาก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่ดูอึมครึม นอกจากนั้น เขายังสังเกตเห็นว่าชารอนตื่นแล้ว และเขาก็เห็นเพเนโลเป้ที่กำลังครุ่นคิดถึงสิ่งที่เธอพูดกับชารอน

“เพเนโลเป้ ฉันเคยสั่งเธอแล้วนะ ตอนนี้รถกำลังรออยู่ที่หน้าโรงพยาบาล เธอควรจะกลับไปได้แล้ว” ไซมอนกล่าว

เพเนโลเป้วางแผนที่จะเดินทางกลับในวันนี้ ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่เธอต้องจัดการที่บริษัท ไซมอนจำเป็นต้องอยู่ที่นี่ต่อเพื่อดูแลชารอน และเพเนโลเป้ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกลับไปก่อน

แม้ว่าเธอจะต่อต้านไซมอนอย่างมาก แต่เธอก็ไม่สามารถควบคุมเขาได้ ความเกลียดชังที่เธอมีต่อชารอนไม่ได้จำกัดอยู่เพียงจุดนั้นเท่านั้น

เพเนโลเป้ตัวแข็งทื่อ และมีใบหน้าที่ดูบูดบึ้งขณะที่เธอกำลังจะจากไป เธอหันหลังกลับ และมุ่งหน้าไปที่ประตู ก่อนจะไป เธอพูดกับไซมอนว่า "ฉันให้เวลาพี่สองวัน พี่ต้องรีบกลับมาให้เร็วที่สุด" เธอไม่รอคำตอบจากไซมอน และเธอก็เรียกให้โฮเวิร์ดกลับออกไปพร้อมกับเธอ

ก่อนที่โฮเวิร์ดจะจากไป เขาแอบมองชารอน และดวงตาของเขาก็เป็นประกายด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเป

เขาอยู่ในที่เกิดเหตุในงานแต่งงานด้วย และเขาก็เห็นกับตาตอนที่ชารอนรับกระสุนแทนลุงของเขา เขารู้สึกงุนงงไปหมด 'ใครจะไปคิดว่าลุงของเขาจะมีความสำคัญกับเธอมากถึงขนาดนั้น!'

เขาไม่สามารถหักห้ามความรู้สึกอิจฉาริษยาอย่างบ้าคลั่งที่ผุดขึ้นในใจของเขาได้

ชารอนมองไปที่ไซมอน สีหน้าของเขาดูสงบ มันทำให้เธออดสงสัยไม่ได้ว่าเขาได้ยินสิ่งที่เพเนโลเป้พูดหรือไม่

“ทำไมไม่กลับไปกับพวกเขาล่ะคะ? ฉันอยู่คนเดียวได้” เธอไม่อยากสร้างปัญหาให้เขาอีกต่อไป