ใต้ร่มยาใจ นิยาย บท 116

ส่วนราชาปลาแม่น้ำชิงอะไรนั้น นางไม่รู้จักจริงๆ และก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนด้วย แต่มีสิ่งหนึ่งที่นางค่อนข้างมั่นใจ นางต้องหลับไปนานมากแน่ๆ ไม่อย่างนั้นคงยังมาไม่ถึงทางน้ำ เพราะเท่าที่นางรู้ ต้องออกจากทุ่งน้ำแข็งมาไกลมากถึงจะมีธารน้ำ

ในเวลานี้นางยังรู้สึกหมดคำพูดกับตนเองเล็กน้อย สามารถนอนหลับขนาดนี้ได้

"หัวหน้าสาขา ข้าน้อยไปสู้กับเขาหน่อยเอง!"

ผู้ชายที่อยู่ฝั่งนี้กล่าวเสียงเบาขึ้นมา หัวหน้าสาขานั่นรับคำ คนคนนั้นก็เขย่งปลายเท้าขึ้นมาเล็กน้อย เรือเล็กลำนี้ก็จมลงตามไปด้วยเล็กน้อย จากนั้น คนคนนั้นก็ยกร่างสูงขึ้นแล้วลอยไปทางหัวเรือ

โหลชีรู้สึกประหลาดใจกับทักษะการได้ยินของตนเองในตอนนี้อย่างมาก เพราะนางอาศัยแค่ฟังเสียงการเคลื่อนไหวเล็กน้อยจากด้านนอกก็สามารถรู้ถึงการกระทำของพวกเขาแล้ว ถึงแม้จะมองไม่เห็น แต่ก็ไม่ถึงกับสองตามืดบอด ความรู้สึกเช่นนี้ช่างยอดเยี่ยมมากจริงๆ นางรู้ว่าตอนนี้วิชาตัวเบาของตนเองก้าวหน้าขึ้นไปมากแล้วอย่างแน่นอน เพราะวิชาตัวเบาต้องอาศัยกำลังภายในมาค้ำจุน

เสียงขวับดังขึ้นมา ดูเหมือนอาวุธของทั้งสองคนปะทะกันแล้ว หนึ่งในอาวุธชิ้นหนึ่งน่าจะเป็นอาวุธที่กลวง ไม่ใช่ดาบไม่ใช่กระบี่

ยังไม่รอให้นางครุ่นคิดจนจบ ก็มีเสียงตุ้บดังขึ้นมามีคนตกลงไปในน้ำแล้ว จากนั้นราชาปลาแม่น้ำชิงนั่นก็หัวเราะคิกคักขึ้นมา: "โอ๊ย รีบร้อนลงน้ำเช่นนี้เลย แต่ว่าตอนนี้ข้ายังไม่อยากลงน้ำ เช่นนั้นก็ให้เจ้าตัวเล็กในน้ำพวกนั้นเล่นกับเจ้าดีกว่า"

ทันทีที่เสียงหยุดลง ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้ชายคนก่อนหน้านี้ จากนั้นก็มีเสียงน้ำกระเซ็นดังพรึ่บออกมา

ดูเหมือนภาพนี้จะปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของโหลชี ชายคนนั้นดิ้นรนอยู่ในน้ำ ในน้ำมีปลาหรืออะไรบางอย่างกำลังกัดแทะอยู่รอบตัวเขา ในความเป็นจริงก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ แต่สิ่งที่นางไม่เห็นก็คือ บริเวณโดยรอบของชายผู้นั้นมีสีเลือดแผ่ซ่านออกมาอย่างรวดเร็ว ทำให้ผิวน้ำถูกย้อมไปด้วยสีแดงเลือด

ด้านนอกกล่องมีเสียงคนถอนหายใจ ทำให้โหลชีอดที่จะอยากรู้อยากเห็นไม่ได้ อยากเห็นว่าสถานการณ์ด้านนอกเป็นเช่นไรกันแน่ ถึงอย่างไรก็ต้องลองกำลังภายในของนางดูว่าตอนนี้ไปถึงขั้นไหนอยู่แล้ว นางเลยกัดฟันเอาไว้ ทำสองนิ้วเป็นกระบี่ ส่งกำลังภายในสิบส่วนไปรวมกันที่ปลายนิ้ว แทงเข้าไปทางผนังกล่อง!

เสียงพรึบดังอู้อี้ขึ้นมา

โหลชีเบิกตากว้าง

นางใช้แค่นิ้วมือก็สามารถเจาะกล่องเหล็กนั่นออกเป็นรูแล้ว! และนิ้วมือของนางก็ไม่มีความรู้สึกเจ็บหรือมีบาดแผลเลยสักนิดเดียว!

สวรรค์!

กำลังภายในของนางในตอนนี้แข็งแกร่งขนาดนี้แล้ว!

โหลชีรู้สึกได้ผลดีกว่าที่คาดการณ์เอาไว้มาก เมื่อเป็นเช่นนี้ ไหนเลยจะยังต้องกลัวว่าจะออกจากกล่องเหล็กนี้ไม่ได้ สามารถออกไปได้ทุกๆนาทีเลยด้วยซ้ำ! อาจจะเป็นเพราะว่าความสนใจของทุกคนจดจ่ออยู่แต่กับราชาปลาแม่น้ำชิง ดังนั้นโหลชีก็เจาะรูเพิ่มออกมาอีกสองสามรู เรียงเป็นแนวเดียวกัน ทำเป็นรูขนาดยาวห้าเซนติเมตรกว้างหนึ่งนิ้วขึ้นมา แต่กลับยังไม่มีคนสังเกตเลย

มุมนี้นางสามารถมองเห็นหัวเรือพอดี แต่เพราะด้านหน้ามีผู้ชายที่สวมชุดคล่องตัวสีดำยืนบังอยู่ ดังนั้นคนอื่นจึงเห็นรูยาวนี้ได้ยาก

นางเห็นราชาปลาแม่น้ำชิงที่ยืนอยู่ตรงหัวเรือ

ความจริงนางก็ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรถึงเรียกว่าราชาปลาแม่น้ำชิง ฟังดูแล้วเหมือนสถานที่แห่งนี้มีแม่น้ำที่มีชื่อเรียกว่าแม่น้ำชิงอยู่สายหนึ่ง แล้วชายผู้นี้ก็เป็นผู้ยิ่งใหญ่ของแม่น้ำชิง ทักษะในน้ำดีเป็นพิเศษ?

ถึงแม้จะมีคำกล่าวที่ว่าศัตรูของศัตรูก็คือมิตร แต่ว่าคำกล่าวนี้ก็ใช่ว่าจะใช้ได้ในทุกสถานการณ์ ดังนั้นโหลชีก็ต้องไม่ถือว่าราชาปลาแม่น้ำชิงเป็นพวกเดียวกันอยู่แล้ว

สังเกตการณ์เงียบๆไปก่อน

เรือลำนี้ไม่ได้ใหญ่มาก น่าจะจุคนได้ประมาณสิบคน และมุมที่นางอยู่มุมนี้กลับสามารถมองเห็นผิวน้ำของแม่น้ำได้กว้างมาก อีกอย่างคลื่นก็ไม่เล็กด้วย ตอนนี้ลมก็พัดแล้ว คลื่นซัดปะทะหัวเรือ ทำให้เกิดน้ำกระเซ็น มีบางส่วนกระเด็นไปบนตัวของราชาปลาแม่น้ำชิงนั่น ทำให้เสื้อผ้าของเขาเปียก แต่เขาไม่ได้สนใจมันเลย

ราชาปลาแม่น้ำชิงเหมือนอย่างที่นางคาดเดาไว้เมื่อครู่นี้ อายุยังน้อยมาก ดูแล้วอายุน่าจะประมาณยี่สิบหกยี่สิบเจ็ด หน้าตาก็ไม่ถึงกับหล่อเหลา แต่ก็ไม่ได้ขี้เหร่ สีผิวจะคล้ำกว่าคนทั่วไปเล็กน้อย สวมใส่ชุดคล่องตัวสีน้ำเงิน ผมถูกมัดเป็นมวย บนที่คาดผมนั่นมีเปลือกหอยที่ส่องแสงประกายระยิบระยับอยู่ท่ามกลางแสงแดด

นั่นก็เป็นของตกแต่งที่เก๋ไก๋ดี

และรูปร่างของเขาก็เรียวยาวมาก กระดูกจะเรียวกว่าผู้ชายทั่วไปนิดหน่อย โหลชีสังเกตเห็นว่านิ้วมือของเขาเรียวยาวมากเช่นกัน คนเช่นนี้ลงน้ำแล้วน่าจะได้เปรียบอยู่มาก

หัวหน้าสาขาคนนั้นกลับหน้าขาวไร้เครา ดูสะอาดสะอ้านผิดปกติ สวมใส่ชุดคลุมผ้าแพรสีฟ้าน้ำทะเล อายุอยู่ที่ประมาณสามสิบสองสามสิบสาม

โหลชีก็มองเห็นผิวน้ำที่เป็นสีแดงเช่นกัน ศพนั่นคงจะลอยออกไปแล้ว

ก่อนหน้านั้นโหลชีไม่ได้เห็นว่าสิ่งที่ฆ่าคนคนนั้นเป็นตัวอะไร แต่นางคาดเดาจากเสียงที่ได้ยินออกมาได้ว่า คนคนนั้นไม่ได้ถูกโยนลงไปจากเรือหลังจากที่เสียชีวิตแล้ว เพราะหลังจากเสียงตกน้ำแล้วยังมีเสียงกระเซ็นของน้ำและเสียงกรีดร้อง