Bad Love มาเฟีย นิยาย บท 9

@ที่ทำงานของมาย

"คุณมายเอาเอกสารการเงินเข้ามาให้ผมหน่อย"

"ได้ค่ะ สักครู่นะคะ"

เป็นเลขานี่ก็เหนื่อยใช้ได้เหมือนกันเลยนะต้องคอยวิ่งเอาเอกสารจากด้านล่างขึ้นมาให้เจ้านายด้านบน ถ้าวันไหนลิฟท์เสียนี่ฉันคงเดินขาลาก

@5นาทีต่อมา

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ขออนุญาตค่ะคุณคิน เอกสารการเงินได้แล้วค่ะ"

"ขอบคุณ แล้วนี่งานที่ผมให้คุณทำใกล้เสร็จหรือยัง เราต้องเอาไปประชุมในช่วงบ่ายวันนี้นะ"

"ใกล้เสร็จแล้วค่ะไม่เกิน 15 นาที"

"เร่งมือหน่อยนะ จะได้เวลาเข้าห้องประชุมแล้ว"

"ค่ะ"

ฉันพยักหน้ารับก่อนจะเดินกลับมานั่งทำงานของตัวเองต่อ เจ้านายคนใหม่ดูเคร่งเครียดกับงานมากๆ เลย ตอนแรกที่ฉันรู้จักกับคุณคินฉันคิดว่าเขาจะดูผ่อนคลายมากกว่านี้ แต่นี่ทั้งเร่งงานนั่นนี่จนแต่ละวันฉันหัวหมุนไปหมด

@เวลาผ่านไป

พอถึงเวลาประชุมฉันกับคุณคินก็เข้าห้องประชุมทันที อยากจะบอกว่าคุณคินเป็นคนที่ตรงต่อเวลามากถึงมากๆ เลยแหละ พนักงานคนไหนมาสายแค่นาทีเดียวก็โดนตำหนิแล้ว

"เอาล่ะทุกคนมากันครบแล้วใช่มั้ย"

"ครับ//ค่ะ"

"ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มการประชุมได้เลย"

ฉันนั่งฟังและจดตามสิ่งที่ประชุมในวันนี้เพราะฉันต้องเอาไปสรุปรายงานส่งให้คุณคินอีก แล้วอีกไม่กี่วันก็ต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัด นี่ฉันยังไม่มีเวลาเตรียมตัวอะไรเลยเพราะมัวแต่ยุ่งกับงานที่บริษัททั้งวัน กลับบ้านไปฉันก็เหนื่อยล้าจนแทบจะไม่อยากทำอะไรแล้ว

"คุณมายเดี๋ยวเข้าไปพบผมในห้องทำงานด้วยนะ"

"ค่ะ"

หลังจากแยกการประชุมฉันก็เดินตามคุณคินเข้าไปในห้องทำงานอีก ไม่รู้ว่าเขาจะสั่งงานอะไรกับฉันอีก

"คุณคินมีอะไรหรือเปล่าคะ?"

"ผมจะพูดเรื่องที่เราจะต้องไปต่างจังหวัดน่ะ"

"ค่ะ"

"คือทางนั้นเพิ่มเวลาให้เราดูงานเป็นอาทิตย์นึง คุณจะยังสะดวกไปอีกหรือเปล่า"

"มาขนาดนี้แล้วก็ต้องสะดวกแหละค่ะ" มาบอกเอากระทันหันแบบนี้ใครจะไปตั้งรับได้ทันล่ะ ตอนฉันก็ต้องตกกระไดพลอยโจนไปกับเขาด้วย

แต่ที่บอกกับครอบครัวเอาไว้แค่ 3 วันเอง ไปนานแบบนี้ไม่รู้ว่าสองแฝดจะว่ายังไง

"ถ้าอย่างนั้นก็ตกลงตามนี้นะ ก่อนวันเดินทางผมให้คุณหยุดเตรียมตัวที่บ้าน ไม่ต้องมาทำงาน ตอนเช้าวันเดินทางก็มาเจอกันที่หน้าบริษัท"

"ค่ะ"

เฮ้อ...ดีไปอีกอย่างที่คุณคินยังใจดีให้เวลาพักกับฉันวันนึงก่อนที่จะเดินทางไปทำงานต่อ

"ออกไปทำงานต่อเถอะ ผมเรียกคุณมาคุยแค่นี้แหละ"

"ค่ะ"

ฉันออกมานั่งทำงานต่อให้เสร็จเพราะอีกไม่ถึงชั่วโมงก็จะถึงเวลาเลิกงานแล้ว ฉันจะได้ไม่ต้องมีงานค้างคาไปถึงพรุ่งนี้ ไหนจะต้องรีบกลับไปทำกับข้าวรอสามคนเขากลับมาอีก

"คุณน้า คุณน้าแม่ของสกายนี่นา"

"....." ฉันผละสายตาจากงานตรงหน้าก่อนจะปรายตาไปมองตามเสียงที่ดังมา เด็กคนนั้นที่เป็นเพื่อนกับน้องสกายที่มีเรื่องกันคราวก่อนนี่นา มากับผู้ชายอีกคนนึงฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นใคร

"สวัสดีครับคุณน้า คุณน้าทำงานอยู่ที่นี่เหรอครับ"

"ครับผม"

"น้องอัศวินรู้จักกับคุณน้าคนนี้ด้วยเหรอครับ?" ผู้ชายที่มากับแกถามขึ้น

"ใช่ครับ คุณน้าเป็นแม่ของสกายไงครับ"

"อ๋อ...ขอโทษแทนลูกของผมอีกครั้งด้วยนะครับ"

"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะเรื่องมันผ่านมาแล้ว ตอนนี้เด็กๆ ก็เล่นช่วยกันดีแล้ว"

"น้องอัศวินจะเข้าไปหาคุณอากับพ่อหรือเปล่า?"

"ไม่ครับ ผมอยากอยู่คุยกับคุณน้า"

"โอเค งั้นพ่อเข้าไปคุยงานกับคุณอาแป๊บนึงนะ"