Bad Love มาเฟีย นิยาย บท 8

@บ้านมาย

"พี่หมอก"

"หือว่าไง"

"มายต้องไปดูงานที่ต่างจังหวัดกับเจ้านาย พี่อยู่กับสองแฝดได้หรือเปล่า"

"ได้สิ ว่าแต่ไปกันกี่คนเหรอ แล้วไปกี่วัน"

"ประมาณสามวัน แต่ไปกันกี่คนมายเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ"

"อืม ไปสิพี่อยู่ได้ สองแฝดก็โตกันแล้วไม่ใช่เด็กๆ สักหน่อย"

"เดี๋ยวมายจะไปบอกกับลูกๆ ไว้ มายกลัวว่าพวกแกจะเป็นห่วง"

"โอเค"

ฉันไม่เคยไปไหนแบบค้างคืนเลยสักครั้ง ไม่เคยห่างจากสองแฝดเลยแม้แต่คืนเดียว ถ้าฉันไปทำงานค้างคืนที่อื่นโดยที่ไม่บอกพวกแกคงจะพากันเป็นห่วงแย่ แค่ฉันทำโอทีกลับดึกพวกแกก็ไม่ยอมนอนจะรอจนกว่าฉันจะกลับมาถึงบ้านถึงยอมเข้านอนกันได้

"น้องสกายน้องสโนว์"

"แม่//แม่"

"มาหาแม่หน่อยสิลูก"

"แม่มีอะไรหรือเปล่าครับ"

"แม่ต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดประมาณสามวันนะ อยู่กับลุงหมอกห้ามดื้อเด็ดขาดรู้มั้ย เสร็จงานแล้วแม่จะรีบกลับมาเลย"

"แม่ไม่ไปไม่ได้เหรอคะ หนูคงนอนไม่หลับถ้าแม่ไม่อยู่ด้วย"

"แม่ก็ไม่อยากไปไหนไกลจากลูกๆ หรอกนะ"

"แต่ถ้าแม่ไม่ทำงานเราจะเอาเงินจากไหนมาใช้จ่ายมากินมาใช้ล่ะลูก"

"ก็ได้ค่ะ แต่แม่ต้องโทรมาหาพวกเราทุกวันนะคะ"

"แม่สัญญาค่ะ"

"คุณแม่ไปกับใครเหรอครับ"

"ไปกันหลายคนครับ"

"อ๋อ ผมไม่ว่าอะไรหรอกครับ แม่ต้องไปทำงานแม่ต้องหาเงินมาให้พวกเรา สู้ๆ นะครับแม่"

"ขอบคุณครับ"

ฉันเข้าใจเลยว่ากำลังใจจากลูกมันเป็นยังไง ฉันเคยได้ยินมาว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่เหนื่อยจากการทำงานมาพอกลับมาถึงบ้านได้เห็นหน้าลูกก็รู้สึกหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย

ซึ่งฉันเองก็กำลังรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน สองแฝดเป็นกำลังใจของฉันในการทำงานทุกวันจริงๆ

ก็จริงอยู่ถ้าฉันเอาพวกแกออกตั้งแต่ตอนนั้นฉันคงได้เรียนสูงๆ ได้เป็นหมอตามที่ตัวเองใฝ่ฝัน แต่ฉันก็คงจะไม่ได้รับความสุขอันบริสุทธิ์แบบนี้

"นอนกันได้แล้วนะครับดึกแล้ว"

"ฝันดีครับแม่//ฝันดีค่ะแม่"

"ฝันดีนะคะคนเก่งของแม่ทั้งสองคน"

ฉันเดินออกมาจากห้องนอนของพวกแกก่อนจะปิดไฟแล้วปิดประตูห้องจากนั้นก็กลับมานั่งเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าสะพายของตัวเอง

ฉันว่าฉันจะไม่เอาอะไรไปมากหรอก เอาแต่ของใช้จำเป็นของใช้ส่วนตัวก็พอแล้ว

ครืด ครืด ครืด

สายเรียกเข้า คุณเวคิน

ฉันมองหน้าจอโทรศัพท์ชั่งใจว่าจะรับดีไหม เพราะนี่มันก็เลยลางานมาแล้วเขาคงไม่มีเรื่องสำคัญหรืองานสำคัญอะไร เพราะถ้ามีจริงๆ เราก็คงจะไปคุยกันที่ทำงานมากกว่า

"สวัสดีค่ะ"

( ว่ายังไงบ้าง คุณไปได้หรือเปล่า )

"ค่ะ ไปได้ค่ะ"

( โอเค ผมจะได้ไม่ต้องหาคนไปด้วย )

"แล้วเราไปกันกี่คนเหรอคะ?"

( ไปกันสองคน )

"....."

( ถ้าคุณไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร )