Bad Love มาเฟีย นิยาย บท 23

@เช้าวันต่อมา

#บริษัทxx

"เรื่องกล้องวงจรปิดไปถึงไหนแล้วคุณมาย"

"เมื่อวานผู้จัดการไม่อยู่ค่ะ ก็เลยไม่ได้ขอดูกล้องวงจรปิด แต่เห็นว่ากล้องวงจรปิดตรงหน้าบริษัทพอดี แล้วกำลังรอให้ช่างมาซ่อมค่ะ"

"เสีย?"

"ค่ะ เห็นว่าเสียมาได้สักพักแล้ว แต่ช่างยังไม่มาซ่อมให้"

เรื่องนี้ฉันไม่ได้โกหกหรอกนะ ไม่รู้ว่าโชคเข้าข้างฉันหรือเปล่าที่กล้องวงจรปิดตรงนั้นเสียพอดีเลย และเสียมาได้สักพักใหญ่ๆ แล้ว แต่ยังไม่มีช่างมาซ่อมให้

"อะไรกัน ดูแลกันยังไงทำไมถึงปล่อยให้กล้องวงจรปิดเสียนานขนาดนี้ นี่ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นที่บริษัทก็คงจะไม่รู้เลยสินะ"

"....." ฉันไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะเรื่องนี้ฉันไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเลย อีกอย่างฉันก็พูดไปตามที่รู้มา พนักงานที่ดูแลส่วนนี้เป็นคนบอกกับฉันเอง

"บ้าจริง!" คุณคินทิ้งแฟ้มเอกสารลงบนพื้นด้วยความหงุดหงิด แค่เรื่องกล้องวงจรปิดเสียเขาถึงกับเป็นแบบนี้เลยเหรอ

"แต่เห็นว่ากำลังจะรีบแก้ไขให้เสร็จนะคะ"

"อืม...คุณออกไปได้แล้วผมอยากอยู่คนเดียว"

"ค่ะ" ฉันหยิบแฟ้มเอกสารมาแล้วเดินออกมาจากห้องทำงานของคุณคินทันที

ก็นั่นแหละเขาชอบอารมณ์เสียแบบนี้ทุกครั้งเลยตั้งแต่วันนั้นที่เราคุยกันเรื่องยุติความสัมพันธ์

แต่ไม่ว่าจะทำแบบไหนฉันก็คงจะไม่กลับไปอีกแล้วล่ะ

@ตอนบ่าย

"มาย..."

"คะ?"

"แล้วคุณคินเขาเป็นอะไร ฉันเห็นลงไปอารมณ์เสียใส่พนักงานด้านล่าง แต่ละคนถึงกับหน้าซีดกันไปเลย"

"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่คุณคินเป็นแบบนี้มาได้พักใหญ่ๆ แล้ว ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรหรือว่าถามอะไรเขาก็จะอารมณ์เสียตลอดเลยค่ะ"

"แล้วเธอได้ไปพูดอะไรให้คุณคินไม่พอใจหรือเปล่า"

"ไม่นะคะ มายก็ทำงานตามปกติของมาย"

"คุณคินเขาก็อารมณ์เสียกับเธอด้วยเหรอ"

"ค่ะผู้จัดการ"

"แล้วเรื่องนั้นพวกพนักงานรู้ได้ยังไง"

"ไม่รู้เหมือนกันสิคะ"

"ฉันจัดการตักเตือนพนักงานพวกนั้นให้แล้ว"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะผู้จัดการ เขาจะพูดถึงกันมันก็ไม่แปลก พวกเขาอยากจะพูดอะไรก็ปล่อยไปเถอะค่ะ เหนื่อยแล้วเดี๋ยวพวกเขาก็หยุดเอง"

ฉันก็ไม่ได้ชินหรอกนะกับการถูกนินทาถูกต่อว่าลับหลังโดยที่ฉันก็รู้ แถมเรื่องพวกนี้ก็ดังไปถึงบริษัทของพี่ชายฉันอีก แต่ฉันไม่ใช่พวกที่ต่อสู้หรือต่อปากต่อคำกับคนอื่นไม่ว่าฉันผิดหรือไม่ผิดฉันก็เลือกที่จะถอยมากกว่า

อย่างน้อยฉันก็ไม่ลดตัวลงไปถกเถียงกับเรื่องพวกนั้นโดยที่คนพวกนั้นยังไม่รู้เลยว่าเป็นความจริงหรือเปล่า ฉันไม่ได้สูงส่งอะไรหรอกนะแต่ฉันก็ไม่เคยเอาเรื่องของคนอื่นมานินทาแล้วว่าร้ายให้คนอื่นเสียหายไปเพียงเพราะความสะใจส่วนตัว

"อีกไม่กี่วันเธอก็จะออกไปแล้วสินะ"

"ค่ะ ผู้จัดการหาเลขาคนใหม่ให้คุณคินได้หรือยังคะ"

"อืม คราวนี้ฉันเปิดรับสมัครเลขาเป็นผู้ชายน่ะ ไม่อยากให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นซ้ำอีก ฉันรู้ว่าเธอคิดยังไงกับคุณคิน แต่เขากําลังจะแต่งงานกำลังจะมีครอบครัว"

"มายรู้ค่ะ มายถึงได้ถอยออกมาไง"