Bad Love มาเฟีย นิยาย บท 40

เอี๊ยดด!!

"ว๊ายยย!!" หญิงสาวร้องอุทานออกมาเสียงดังก่อนที่จะล้มลงก้นจ้ำเบ้ากับพื้น "โอยย..."

"เป็นอะไรหรือเปล่าแม่หนู!?" ป้าเจ้าของร้านขายอาหารตามสั่งซึ่งเห็นเหตุการณ์ชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้น รีบวิ่งเข้ามาประคองตัวของเธอให้ลุกขึ้น

"ไม่เป็นไรค่ะป้า"

"คนสมัยนี้นี่มันยังไงกันนะ นิสัยเสียมากๆ เลย" ป้าแกบ่น เพราะดูเหมือนว่ารถคันนั้นตั้งใจจะขับเข้ามาชนเธอแต่เพราะมายยืนอยู่บนฟุตบาทพอดี เลยทำได้แค่เฉี่ยวจนเธอล้มลงกับพื้น

"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะป้า เขาอาจจะไม่ได้ตั้งใจ"

"ไม่เป็นอะไรแน่นะแม่หนู ไปโรงพยาบาลไหมมีเลือดออกเยอะเลย"

"แค่แผลถลอกน่ะค่ะไม่เป็นอะไรมาก ขอบคุณป้าอีกครั้งนะคะ"

"แล้วนี่เดินกลับไหวหรือเปล่า?"

"ไหวค่ะ พอดีหนูจะโบกรถแท็กซี่กลับบ้านค่ะ"

"ป้าว่าแบบนี้ไปแจ้งตำรวจไว้ก็ดีนะ คนพวกนั้นจะได้โดนกฎหมายลงโทษบ้าง"

"แจ้งไปก็ไม่ได้อะไรหรอกค่ะป้า"

"งั้นเดี๋ยวป้าไปเรียกรถแท็กซี่ให้นะ"

"ขอบคุณค่ะ"

ป้าเจ้าของร้านเดินออกไปเรียกรถแท็กซี่ให้หญิงสาว ก่อนจะส่งเธอขึ้นรถไป

"ขอบคุณป้าอีกครั้งนะคะที่ช่วยหนู"

"ไม่เป็นไรจ้ะ ป้าเห็นหนู"

"พอดีว่าที่ทำงานของหนูอยู่ด้านในนู่นค่ะ ตอนเย็นก็เลยออกมารอรถแท็กซี่อยู่ตรงนี้"

"จ้ะ เดินทางปลอดภัยนะ"

"ค่ะป้า"

@ผ่านไปสักพัก

ร่างบางก้าวลงจากรถแท็กซี่ก่อนจะประคองตัวเองเดินเข้าไปในบ้านด้วยสภาพที่สะบักสะบอมไม่น้อย ถึงแผลจะไม่มีเลือดออกแล้วแต่ก็ยังมีรอยเลือดแห้งกังติดอยู่

"มาย!"

"อือพี่หมอก"

"เป็นอะไรไป ทำไมถึงเป็นแบบนี้!?" พี่ชายของเธอเอ่ยถามด้วยความสงสัยและก็ตกใจกับสภาพที่น้องสาวเป็นแบบนี้

"มายถูกรถเฉี่ยวค่ะ"

"ห๊ะ!? แล้วนี่ทำไมไม่ไปหาหมอ เดี๋ยวพี่พาไปหาหมอนะ" หมอกมีท่าทีลุกลี้ลุกลนและตื่นตระหนกมากๆ

"มายไม่ได้เป็นอะไรแล้วค่ะ แค่มีรอยแผลถลอกนิดหน่อย"

"เกิดอะไรขึ้นทำไมถึงมีรถเฉี่ยวได้ล่ะ?"

"มายยืนรอรถแท็กซี่อยู่ค่ะ แต่ไม่รู้ว่ารถคันนั้นขับมาเฉี่ยวได้ยังไง รู้ตัวอีกทีตัวเองก็ล้มลงกับพื้นแล้ว"

"แจ้งตำรวจหรือยัง"

"แจ้งแล้วจะได้อะไรล่ะพี่ ช่างมันเถอะ แค่มายไม่ได้เป็นอะไรมากก็พอแล้ว"

"เดี๋ยวพี่ทำแผลให้นะ"

"ขอบคุณค่ะ"

เธอนั่งลงให้พี่ชายทำแผลให้จนเสร็จเรียบร้อย ลูกๆ ของเธอก็ยืนมองอยู่ไกลๆ ได้ยินทุกอย่างแต่ไม่ได้เข้ามาถามไถ่

"สกายแม่ถูกรถชนเหรอ?"

"แต่เราได้ยินว่ารถเฉี่ยวนะ"

"รถเฉี่ยวเป็นแบบไหนเหรอ?" เด็กหญิงเลยถามพี่ชายฝาแฝดด้วยความสงสัย

"ก็เหมือนกับรถชนมั้ง"

"เราบอกพ่อดีไหมว่าแม่โดนรถชน" สโนว์ถามพี่ชายฝาแฝดของตัวเอง

"แต่เราไม่มีโทรศัพท์นะ" สกายบอก เพราะแม่บอกกับพวกแกเอาไว้ว่ายังไม่ถึงเวลาที่เด็กๆ อย่างแกจะมีโทรศัพท์ มันยังไม่จำเป็นสำหรับแกทั้งสองคน

"เดี๋ยวเราไปขอยืมโทรศัพท์แม่มาดีกว่า" พูดจบสโนว์ก็รีบเดินออกไปทันที

"อ้าวน้องสโนว์ ทำการบ้านเสร็จแล้วเหรอลูก"

"ค่ะ หนูขอยืมโทรศัพท์ของแม่หน่อยได้ไหม"

"ได้สิลูก อยู่ในกระเป๋าน่ะ"

"ขอบคุณมากค่ะแม่ หายเร็วๆ นะคะ"

"จ้ะ"

แกเดินไปหยิบโทรศัพท์ของแม่ในกระเป๋าสะพาย ก่อนจะวิ่งกลับไปหาพี่ชายฝาแฝด

"เราไปโทรหาพ่อกัน"

"อื้อๆ"

เด็กสองฝาแฝดพากันวิ่งออกไปที่หลังบ้าน ก่อนจะกดโทรออกไปหาพ่อของตัวเอง

ติ๊ด~