Bad Love มาเฟีย นิยาย บท 53

#บ้านมาย

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง

“ใครมาอะพี่หมอก พี่สั่งของเหรอ?” ฉันหันไปถามพี่หมอก เพราะคิดว่าพี่หมอกคงจะสั่งอะไรมา

“ไม่นะ พี่ไม่ได้สั่งอะไร” พี่หมอกตอบ

“อ้าว แล้วใครมาล่ะ” ฉันพูดพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะเดินออกไปดูหน้าบ้าน

ก่อนจะพบว่าคนที่มากดกริ่งที่หน้าบ้านไม่ใช่พนักงานส่งของอะไร แต่เป็นคุณเวคินต่างหาก

เขาหายไปนานเลยตั้งแต่วันที่บอกว่าภรรยาของเขาเกิดอุบัติเหตุเข้าโรงพยาบาล

“คุณมีอะไรหรือเปล่าคะ?”

“ลูกอยู่หรือเปล่า”

“อยู่ค่ะ พวกแกเล่นอยู่ในบ้าน” ฉันตอบ ก่อนจะมองหน้าเขาเล็กน้อย “เข้ามาในบ้านก่อนสิคะ”

“ขอบคุณครับ”

ฉันพาคุณเวคินเดินเข้ามาในบ้าน มันคงไม่น่าอายหรอกมั้งเขามาหาลูกนี่นา อีกอย่างฉันก็ไม่ได้อยู่บ้านคนเดียวด้วย มีพี่หมอกอยู่ด้วยคงไม่มีอะไรหรอก

“คุณไม่ได้ไปทำงานเหรอ?” ถามแปลกๆ นะ ถ้าฉันไปทำงานฉันจะมายืนอยู่ตรงนี้เหรอ แต่จะพูดออกไปแบบนั้นก็คงจะไม่ดี ฉันไม่ใช่คนปากเสียขนาดนั้น

“ช่วงนี้ฉันเอางานมาทำที่บ้านค่ะ บางอาทิตย์พี่หมอกก็ไม่ว่าง” ฉันบอกเขา

“อ๋อ ขอโทษนะที่วันนั้นผมทิ้งคุณกับลูกไป”

“ช่างมันเถอะค่ะ ฉันไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว” เขาจะไปหาภรรยาของเขามันก็ไม่แปลก ถ้าสมมติว่าฉันมีสามีแล้วสามีของฉันเกิดอุบัติเหตุแบบนั้น ฉันก็ต้องเลือกคนในครอบครัวเอาไว้ก่อนเหมือนกัน

“เด็กๆ เล่นกันอยู่ด้านในค่ะ เดี๋ยวฉันไปเอาน้ำมาให้”

“ขอบคุณครับ”

ฉันเดินแยกไปในห้องครัว ให้คุณเวคินเข้าไปหาเด็กๆ ก่อน และพี่หมอกก็อยู่ตรงนั้นพอดี

“พ่อ!!\\พ่อขา!!” ถึงจะอยู่ในครัวฉันก็ได้ยินเสียงของเด็กๆ ชัดเจน พวกแกคงจะดีใจกันมาก ที่คุณเวคินมาหาที่บ้าน

สองแฝดลืมไปหรือเปล่านะว่าพวกแกเคยบอกกับฉันว่าอยากมีพ่อใหม่อยู่นะ และอยากได้คุณลุงที่เป็นเพื่อนร่วมงานของฉันเป็นพ่อใหม่

แก่แดดกันจริงๆ เด็กสองคนนี้

“น้ำค่ะ”

“ขอบคุณครับ”

“วันนั้นพ่อทิ้งให้หนูกับแม่ต้องกลับแท็กซี่ หนูโกรธพ่ออยู่”

“ผมก็โกรธครับ”

“อ้าว..”

“…” ฉันเกือบหลุดขำออกมาเมื่อได้ยินลูกๆ พูดแบบนั้นออกมา พวกแกไม่เคยพูดอะไรแบบนี้เลยนะ คงจะโกรธจริงๆ แหละ สัญญากันแล้วแต่ผิดสัญญาใครบ้างจะชอบ

“มายทำไมลูกพูดแบบนั้นล่ะ?”

“พวกแกก็พูดไปตามประสาเด็กแหละ คุณอย่าคิดมาก”

“อ่อ..”

“ออกมาคุยกับฉันหน่อยสิ”

“ห๊ะ?”

“แป๊บนึง”

ฉันเดินเลี่ยงออกมาตรงด้านนอก ก่อนที่คุณเวคินจะเดินตามออกมา ฉันมีเรื่องอยากตกลงกับเขาก่อน เราสองคนต้องคุยกันให้รู้เรื่อง ฉันไม่อยากให้มันวุ่นวาย ไม่อยากให้มันถูกมองจากคนภายนอกในทางที่ไม่ดี

“คุณมีเรื่องอะไรจะพูดกับผมเหรอ?”

“เรื่องของภรรยาคุณ ฉันอยากคุยกับคุณเรื่องนี้”

“คงไม่จำเป็นแล้วล่ะ”

“ทำไม??”

“ผมกับพิณเราหย่าขาดกันแล้ว”

“ห๊ะ!? เป็นเพราะฉันเหรอ ที่ทำให้คุณกับภรรยาต้อง…”