BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก นิยาย บท 2

“ยัยเพย์ บริษัทที่แกจะฝึกงานส่งข้อความมาหรือยัง” ใบหม่อนเอ่ยถามเพตราในขณะที่เธอกำลังนั่งเหม่อนึกถึงเรื่องเมื่อหลายวันก่อน

“…”

“ยัยเพย์!”

“ฮะ! วะ…ว่าไงนะ” เพตราสะดุ้งเฮือกเมื่อเสียงตะโกนของเพื่อนรักดังเข้าสู่โสตประสาท เธอรีบหันไปตอบรับแทบจะทันที

“ฉันถามว่าบริษัทที่แกสมัครฝึกงานตอบรับมาหรือยัง”

“ยังเลย”

“ทำไมแกไม่ฝึกงานที่บริษัทพ่อแกวะ ไม่ต้องเสี่ยงดวงเอาด้วย”

“…” เมื่อเห็นว่าสีหน้าของเพตราเปลี่ยนไปเมื่อพูดถึงพิศาลพ่อของเธอ ใบหม่อนก็รับรู้ได้ทันทีว่าทั้งสองคนคงจะมีปากเสียงกันมาอีกแล้ว

“โทษทีฉันลืมไปว่าแกกับพ่อไม่ค่อยลงรอยกันสักเท่าไหร่ งั้นไปฝึกที่บริษัทพ่อฉันไหม”

“ไม่ดีกว่า ฉันอยากใช้ความสามารถตัวเอง”

“ตามใจแก แล้วนี่คิดอะไรอยู่ฉันเห็นแกนั่งเหม่อมาทั้งวัน”

“ฉันคิดเรื่องอะไรนิดหน่อยอะ ไม่มีอะไรหรอก” หญิงสาวไม่ยอมบอกความจริงเพราะมันไม่ใช่เรื่องน่าบอกกล่าวกับใครเท่าไหร่ แถมเรื่องที่เธอเจอมาเธอเองก็รับมันไม่ได้เช่นกัน

“วันนี้ไปเที่ยวไหม ก่อนที่จะต้องแยกย้ายฝึกงาน”

“เอาสิ ฉันเองก็อยากเมาอยู่เหมือนกัน” เพตราพยักหน้าตกลงอย่างว่าง่าย ถึงแม้ว่าปกติแล้วเธอจะไม่ค่อยได้ไปเที่ยวในสถานที่แบบนั้นสักเท่าไหร่ แต่ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่เคยไป

“แปลกแฮะ ที่แกยอมไปเที่ยวง่ายๆ แบบนี้…” ใบหม่อนเอ่ยกระแนะกระแหนเพื่อนรักพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหาเพื่อนสนิทอีกคนหนึ่ง

“…งั้นฉันขอโทรชวนเซนไปด้วยนะ”

“ตามสบายย่ะ” เพตราเอ่ยออกมาด้วยความหมั่นไส้ที่เห็นท่าทางกระดี๊กระด๊าเมื่อพูดถึงผู้ชายของใบหม่อน ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ตัวเองมาเปิดเล่นฆ่าเวลา ทว่ากลับเห็นสายที่ไม่ได้รับมากมายของผู้เป็นพ่อปรากฎบนหน้าจอ มือเล็กกดอ่านข้อความล่าสุดที่ถูกส่งเข้ามา