หลายเดือนผ่านไป…
“อุแว๊! อุแว๊!” เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นของลูกชายตัวน้อยวัยเดือนเศษแผดเสียงดังไปทั่วห้องนอนสี่เหลี่ยม ในขณะที่สองสามีภรรยากำลังนอนหลับพักผ่อน
พรึ่บ! คนเป็นแม่ทันทีที่ได้ยินเสียงของลูกน้อยก็รีบเด้งตัวลุกจากเตียงอย่างรวดเร็ว
“ตัวเล็กของหม่ามี๊ร้องทำไมครับ” เรียวแขนเล็กทั้งสองข้างช้อนตัวเด็กน้อยเข้ามานอนอยู่ในอ้อมอก ก่อนจะพากลับมานั่งที่เตียงแล้วป้อนนมเข้าปากอย่างทุกครั้ง
เสียงของลูแปงเงียบลง ก่อนที่โชแปงจะสะลึมสะลือตื่นขึ้นมามองภาพตรงหน้าด้วยรอยยิ้มบางๆ ภาพที่เพตรากำลังโอบอุ้มลูกชายของเขาแล้วป้อนนมจากเต้าให้คลายความกระหาย
“ถ้าพี่มีน้ำนมเหมือนหนูก็ดีเหมือนกันนะ จะได้ผลัดกันตื่นบ้าง” โชแปงหยัดลุกนั่งจากพิงหัวเตียง ค่อยๆ โอบรอบเอวเล็กแล้วอุ้มเธอมานั่งบนตักแกร่งของตัวเองโดยไม่เป็นการรบกวนลูกชายตัวน้อย
“ถ้าแด๊ดดี้มีนมมันก็จะประหลาดอยู่นะ”
“ไม่ต้องใหญ่เหมือนหนูก็ได้”
“แต่กล้ามหน้าอกตรงนี้มันใหญ่มากแล้วนะ”
“ถ้าไม่ใหญ่หนูกับลูกจะมานอนบนตัวพี่ได้ทุกวันเหรอ” ชายหนุ่มชะโงกไปมองลูกชายตัวน้อย พร้อมกับสัมผัสพวงแก้มสีแดงระเรื่อเล่นอย่างมันเขี้ยว
“อย่าแกล้งลูกสิ เดี๋ยวก็โวยวายขึ้นมาอีก”
“ถ้าไม่อยากให้แกล้ง งั้นพี่ขอดูดนมฝั่งนี้ได้ไหม จะเงียบปากอย่างดีเลย” มาเฟียหนุ่มเลื่อนมือสัมผัสกับเนินอกขนาดใหญ่จนเกินมาตรฐาน ยิ่งเพตรามีลูกแล้วหน้าอกของเธอก็ยิ่งขยายใหญ่มากกว่าเดิม
“ได้ที่ไหนล่ะคะ”
“ทำไมจะไม่ได้เมื่อก่อนมันเป็นของพี่คนเดียวนะ เจ้าตัวเล็กมาแย่งพี่ไปต่างหาก” มาเฟียหนุ่มทำหน้ามุ่ย ทำเสียงราวกับน้อยใจที่ถูกแย่งของเล่นชิ้นโปรดไป เพตราส่ายหัวน้อยๆ ด้วยความปลง
“รอตัวเล็กหลับก่อนได้ไหมคะ”
“พูดแล้วนะ”
“ค่ะ แต่ตอนนี้เลิกกวนลูกก่อน”
“พี่จะนอนรอเงียบๆ ครับ” โชแปงคลี่ยิ้มด้วยความพึงพอใจ นานแล้วที่เขาไม่ได้สัมผัสร่างกายของเพตราอย่างที่ควรจะเป็น เพราะหลังจากที่เธอตั้งท้องทุกอย่างมันก็ต้องหยุดโดยเฉพาะเซ็กซ์ที่เคยมีร่วมกันบ่อยครั้ง
เพตรากล่อมลูกน้อยของเธอเป็นเวลาเกือบสิบนาที ก่อนที่ลูแปงจะหลับใหลไปในอ้อมอกอบอุ่นของผู้เป็นแม่อีกครั้ง เธอค่อยๆ ลุกจากตักแกร่งแล้ววางลูกชายตัวน้อยลงบนเปลเด็กข้างเตียงอย่างเบามือ
ก่อนจะกลับมานอนที่เตียงเธอยกมือตบก้นน้อยๆ ของลูกชายเบาๆ แล้วจึงก้มลงไปหอมศีรษะทุยเล็กหนึ่งทีด้วยความรัก
พรึ่บ! ทันทีที่เพตราล้มตัวนอนลงบนเตียง โชแปงก็รีบพลิกตัวจากที่นอนหงายมองภรรยากับลูกชายตัวน้อย ก็เปลี่ยนมาเป็นนอนคว่ำแล้วเลิกดึงเสื้อกล้ามตัวจิ๋วลงมาใต้ราวนม
“แด๊ดดี้หิวเหรอคะ หนูทำอะไรให้กินไหม” เพตราแซวสามีหนุ่มเมื่อเขาดูดดุนปลายถันที่มีน้ำนมไหลออกมาของเธออย่างหิวกระหาย
มาเฟียหนุ่มไม่สนใจคำหยอกล้อของหญิงสาว เขาสอดมือเข้าไปสัมผัสกลีบกุหลาบอวบนูนภายใต้กางเกงขาสั้นโดยไม่ทำอะไรมากกว่านั้น
สองปีผ่านไป…
“แด๊ดดี้เมื่อไหร่พี่แดร็กกับยัยหม่อนจะมาล่ะคะ” เพตราตะโกนถามถึงมือขวาคนสนิทของสามีที่เธอใช้ไปรับเพื่อนรักมาเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน
“อีกสักพักก็มาแล้วมั้ง กรุงเทพกับหัวหินมันไกลกันนะ ให้ไอ้แดร็กมันมีเวลาขับรถหน่อย” มาเฟียหนุ่มลูบศีรษะทุยเล็กอย่างมันเขี้ยว ก่อนจะก้มหน้ามองลูกชายตัวน้อยที่นั่งเล่นของเล่นอยู่บนเสื่อใกล้ๆ
“เรียกกูมาดูมึงสวีตกับเพตราเหรอ” เสียงที่คุ้นเคยทำให้สามคนพ่อแม่ลูกหันไปมองเจ้าของเสียงทันที
“จูปปปป~ (คูเปอร์) ” ลูแปงตะโกนเรียกคูเปอร์ทันทีที่เห็นว่าเขายืนอยู่ไม่ไกล เด็กน้อยรีบหยัดตัวลุกจากเสื่อแล้วเดินเตาะแตะบนทรายเข้าไปกอดขาคูเปอร์แน่น
“คิดถึงลุงเหรอ” มาเฟียหนุ่มถามก่อนจะหอมแก้มหลานชายฟอดใหญ่ โชแปงกับเพตรามองภาพทั้งสองคนด้วยรอยยิ้มบางๆ เพราะคูเปอร์เป็นคนช่วยเหลือเพตราในวันที่เธอถูกจับไปประมูลร่างกายขณะที่เธอตั้งท้องลูกชายตัวน้อย
“ตึ๋งงง~ (คิดถึง) ” ลูแปงกอดลำคอหนาของผู้เป็นลุงแล้วหอมแก้มกลับไปฟอดใหญ่ คำตอบแสนใสซื่อของลูแปงส่งผลให้ปากหนาค่อยๆ คลี่ยิ้มอย่างเอ็นดู
“แด๊ดดี้เป็นคนชวนพี่คูเปอร์มาเหรอคะ”
“อืม”
“ยัยหม่อนคงเทิดทูนแด๊ดดี้แน่ๆ” เพตราพูดออกมาอย่างรู้ทันความคิดของเพื่อนตัวเอง ก่อนหน้านี้ใบหม่อนตั้งใจจะจีบแดร็กแต่ว่าพอได้เจอกับคูเปอร์ในงานแต่งของเธอก็เปลี่ยนใจทันที
“ถ้าไอ้คูเปอร์มันเอาเพื่อนหนูก็โชคดีไป แต่ถ้ามันคิดเล่นๆ เพื่อนหนูจะซวยเอานะ” เมื่อได้ยินคำพูดของสามี เพตราก็รีบหันไปถามคูเปอร์ที่ยืนคุยกับลูกชายของเธอด้วยความอยากรู้
“พี่คูปเคยจริงจังกับผู้หญิงไหมคะ”
“แค่คนเดียว”
“ใครคะ”
“ชื่อเพตรา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก