เช้าวันต่อมา…
ไอความเย็นแผ่กระทบร่างกายเล็กที่นอนอยู่บนเตียงด้วยอุณหภูมิกว่าสิบองศา ทำให้เธอต้องรีบหาความอบอุ่นบรรเทาอาการเหน็บหนาวให้ร่างกาย
โชแปงที่นอนมองแฟนสาวด้วยสายตาราบเรียบ ค่อยๆ โอบร่างเล็กเข้ามาในอ้อมแขนให้ทั้งความอบอุ่นและความรักกับเธอ
“อุ่นจังเลย~” เพตราพึมพำด้วยน้ำเสียงงัวเงีย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาจากแผงอกแกร่งคลี่ยิ้มทั้งที่ยังหลับตา
“นอนต่ออีกสักหน่อยไหม”
“เมื่อคืนหนูฝันด้วย”
“ฝันว่าอะไร” มาเฟียหนุ่มหลุบตามองใบหน้าสะสวยพร้อมกับถามออกมาด้วยความอยากรู้
“ฝันว่ามีเด็กผู้ชายมาตามหาแม่อยู่ข้างๆ เตียง แต่หนูช่วยไม่ได้เลยให้เขามาอยู่ด้วยกันก่อน”
“เหรอ” สำหรับโชแปงมันค่อนข้างประหลาดเพราะเขาไม่ค่อยเชื่อเรื่องความฝันสักเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นคนไทยอย่างเพตรามันก็คงจะสำคัญอยู่บ้าง
“ขอโทรศัพท์พี่หน่อยได้ไหม หนูจะลองเสิร์ชหาว่าที่ฝันมันแปลว่าอะไร” มาเฟียหนุ่มพยักหน้ารับก่อนจะเอี้ยวตัวมาหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงส่งให้กับแฟนสาว เพตรารับไปแล้วเข้าเว็ปไซต์เพื่อหาข้อมูลทันที
โชแปงมองข้อมูลต่างๆ ที่ปรากฎบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเขาไปพร้อมๆ กับเพตรา
“มันแปลว่าคนฝันอาจจะกำลังท้องหรือว่าคนที่รู้จักอาจจะตั้งท้องก็ได้”
“หนูท้องเหรอ”
“นะ…หนูกินยาคุมอยู่ตลอดนะ ไม่น่าจะใช่ค่ะ”
“ยาคุมมันป้องกันได้แค่แปดสิบห้าเปอร์เซ็นเท่านั้นไม่รู้หรือไง”
“หนูคงไม่ใช่อีกสิบห้าเปอร์เซ็นที่เหลือหรอก…”
“สิ่งที่พูดกับน้ำเสียงมันสวนทางกันนะ แต่ถ้าท้องก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย พี่อยากมีลูกเหมือนเพื่อนคนอื่นแล้วเหมือนกัน” ริมฝีปากหนากดจูบลงบนหน้าผากมนของแฟนสาวเบาๆ ก่อนจะลูบหน้าท้องแบนราบไปมา
“…” แววตาของเธอสั่นระริกเพราะไม่คิดว่าโชแปงจะจริงจังกับเธอถึงขั้นใช้ชีวิตครอบครัวร่วมกันแบบนี้ ใจหนึ่งของเธอกำลังคิดว่าโชแปงอาจจะคบกับเธอเล่นๆ ก็ได้
“อยากแต่งงานกับพี่ไหม”
“ไม่ค่ะ” เพตราส่ายหัวน้อยๆ ตอบปฏิเสธคนรักกลับไป ทว่าทันทีที่โชแปงได้ยินคำตอบที่ไม่ต้องการจะได้ยินก็ถามขึ้นมาเสียงแข็งราวกับต้องการจะรู้ว่าทำไมเพตราถึงปฏิเสธแบบนี้
“ทำไม”
“หนูไม่ได้คาดหวังถึงขั้นนั้นหรอกค่ะ แค่พี่รักหนูคนเดียวก็พอแล้ว” ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มส่งให้กับแฟนหนุ่มบางๆ ก่อนจะยกมือลูบแก้มสากด้วยความรักใคร่
“นึกว่าผู้หญิงอยากแต่งงานทุกคนซะอีก”
“ผู้หญิงแค่ต้องการความมั่นคงของชีวิตคู่ค่ะ การแต่งงานมันเป็นปัจจัยรอง”
“แล้วการมีผัวดีๆ เป็นปัจจัยอะไร”
“ปัจจัยที่หลัก ส่วนผัวรวยเป็นผลพลอยได้” เพตราหยัดตัวลุกจากแขนแกร่งของคนตัวสูง แล้วก้มหน้ามองใบหน้าหล่อเหลาด้วยสายตาหวานๆ
“แล้วอยากได้แบบไหน”
“อยากได้พี่ค่ะ ต้องเป็นพี่คนเดียว” ชายหนุ่มอมยิ้มให้กับคำตอบแสนจะถูกใจของเพตรา หากให้เขาตอบมันก็คงเป็นคำตอบเดียวกันที่เธอตอบเขานั่นแหละ
“พี่มีเพื่อนคนหนึ่ง มันนิสัยประหลาดจนเหมือนคนโรคจิต แต่พอมันมีเมียมันกลายเป็นคนรักลูกรักเมียมากจนกลายเป็นอีกคน”
“แล้วยังไงเหรอคะ” เพตราไม่เข้าใจสิ่งที่โชแปงกำลังจะสื่อความหมาย
“ก็ไม่ยังไง ถ้าพี่มีลูกพี่ก็คงรักลูกมากเหมือนกับมันนั่นแหละ”
“ที่พูดคือตั้งใจขอลูกเหรอคะ”
“ได้ไหม…” น้ำเสียงออดอ้อนของโชแปง ทำให้เพตรารู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก ไม่คิดว่ามาเฟียอย่างเขาจะมีมุมนี้ด้วยเหมือนกัน
“แด๊ดดี้ของหนูเริ่มน่ารักแล้วนะเนี่ย ต่างจากวันแรกที่เจอกันชะมัด” มือเล็กบีบแก้มสากทั้งสองข้างด้วยความมันเขี้ยว
“วันที่เด็กทำหน้าเหมือนตูดเดินเข้ามาในห้องทำงานของไอ้ฮาส”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก