BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก นิยาย บท 65

@ร้านอาหารหรูใจกลางเมือง

โชแปงจูงมือเพตราเข้ามาในคลับหรูเพื่อพบปะเพื่อนฝูงของเขา เป็นการเปิดตัวแม่ของลูกอย่างเป็นทางการถึงแม้ว่าทุกคนจะรู้เรื่องราวทุกอย่างแล้วก็ตาม

“กว่าจะโผล่หัวมาได้ก็ไม่รอให้พวกกูจุดธูปเชิญก่อนล่ะ” เสียงของไคที่อุ้มลูกชายตัวน้อยของเขาเอ่ยกระแนะกระแหนทันทีที่ทั้งสองคนเดินเข้ามาในห้องรับประทานอาหารวีไอพี

“เมียกูท้อง”

“ยัยแม่มดก็ท้อง ไอ้เนลยังพามาก่อนมึงเลย” วาคีนพยักหน้าไปทางโนอาห์กับควีนที่นั่งอยู่อีกทางของโต๊ะรับประทานอาหาร

“แล้วพวกมึงเป็นเหี้ยอะไร กูมาช้าแค่สิบห้านาทีจะตายเหรอ” โชแปงโพล่งถามด้วยความหงุดหงิดที่เพื่อนๆ เอาแต่ต่อว่าเขาทั้งที่เขามีเหตุผล

“เชี้ยรายยยย~” เสียงวีร่าตะโกนขึ้นมาก่อนที่จะมีใครตอบคำถามของโชแปง ทว่ากลับเป็นคำต้องห้ามที่เด็กวัยนี้ไม่ควรพูดออกมา

“ไอ้แปง ลูกกูพูดตามมึงเลยเนี่ย ไอ้ส้น…!” วาคีนที่กำลังจะด่าเพื่อนรักด้วยถ้อยคำหยาบคาย ก็ถูกมือบางของภรรยาปิดปากไว้เสียก่อน เขามองตามสายตาของมิลานก็เห็นว่าลูกสาวตัวน้อยกำลังจ้องมองเขาที่กำลังจะพูดหยาบคายออกมาด้วยใบหน้าใสซื่อ

“ห้ามใครพูดคำหยาบขึ้นมาอีก หลานอยู่ในวัยกำลังจำ อย่าทำให้หลานแปดเปื้อนเหมือนตัวเองเด็ดขาด” ควีนที่เป็นผู้หญิงคนเดียวของกลุ่มเอ่ยสั่งบรรดาเพื่อนๆ เพราะรู้ว่าบรรดาภรรยาของพวกเขามีสิทธิ์ออกคำสั่งได้เพียงแค่สามีของตัวเองเท่านั้น

แต่หลายๆ คนก็แปลกใจในความเงียบของเรเวนที่ก่อนหน้านี้เขามักจะเป็นฝ่ายด่าทอที่ทำให้หลานจำเรื่องที่ไม่ดีแล้วทำตาม ทว่าวันนี้เขากับนั่งฟังอยู่เงียบๆ โดยไม่ได้พูดอะไร

“มึงเป็นอะไรนั่งเงียบเชียว ปกติเห็นกวนประสาทกูตลอด” โชแปงถามเพื่อนรักด้วยความสงสัยปนเป็นห่วง

“ไม่ได้เป็น” เรเวนตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่มันก็ยังแฝงความหงุดหงิดถึงอะไรบางอย่างอยู่ในใจของเขา แต่เพื่อนๆ คนอื่นก็ไม่อาจจะรู้ได้

“พี่เรย์ไม่สบายรึเปล่าคะ” เพตราเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงไม่ต่างกัน ปกติเรเวนจะเป็นคนที่ปากดีที่สุดเกือบในกลุ่ม ไม่ว่าใครจะทำอะไรเขามักจะแขวะอยู่เสมอ

“…” เรเวนส่ายหัวตอบปฏิเสธหญิงสาว ก่อนจะหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบเบาๆ

“หนูไม่ต้องไปสนใจมันหรอก…” โชแปงโอบไหล่มนแล้วลูบมันเบาๆ ก่อนจะเริ่มแนะนำบรรดาภรรยาของเพื่อนๆ ทีละคน

“…คนนั่นชื่อเอริณเป็นเมียไอ้ฮาส ส่วนผมสีชมพูนั่นมิลานเป็นเมียไอ้คีน คนที่อุ้มครูซอยู่นั่นคืออันนาเมียไอ้ไค แล้วก็เพื่อนของอันนาชื่อมีอาเป็นเมียไอ้นักรบ ทุกคนเป็นเพื่อนพี่”

“สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักพี่ๆ ทุกคนนะคะ” ถึงแม้ว่าจะเจอกันบ้างแล้ว แต่ก็ไม่ได้รู้จักกันเป็นทางการแบบนี้

“เช่นกันจ้ะ เพย์เพิ่งเรียนจบใช่ไหม น่าจะเป็นน้องเล็กของกลุ่มเนอะ” เอริณถามเพตราด้วยรอยยิ้มบางๆ ทุกคนก็คลี่ยิ้มส่งให้เธอแสดงถึงการต้อนรับเพตราเป็นอย่างดี

“ปกติกลุ่มนี้เราจะพูดคุยภาษาอังกฤษกัน เวลามียัยมีอาอยู่ด้วยนะ ถ้าคุยภาษาไทยกัน นางก็จะทำหน้างงแบบนั้น” อันนาชี้นิ้วไปหาเพื่อนรักที่นั่งทำหน้างุนงงไม่เข้าใจบนสนทนาที่เกิดขึ้นในห้องรับประทานอาหารแห่งนี้เลยแม้แต่นิดเดียว

“แกนินทาอะไรฉันยัยอัน”

“หัดไปเรียนภาษาไทยบ้างสิ ผัวเธอก็คนไทย แถมยังไม่ยอมมีลูกให้มันอีกระวังมันไปมีเมียน้อยนะ” ไคไม่ได้ตอบคำถามของมีอา แต่ตั้งใจพูดกวนประสาทเธอแทน

“เบบี๋~” มีอารีบหันไปทำท่าทางงอแงใส่สามีตัวเองทันทีที่ได้ยินแบบนั้น นักรบได้แต่ถอนหายใจที่ผู้เป็นเจ้านายชอบพูดแกล้งภรรยาเขาแบบนี้อยู่เลย