บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 189

“จงอยู่ในความสงบ! ในยามนี้ ข้าผู้เป็นจ้าวนครจะทำการสอบสวนหญิงชราผู้นี้ ผู้อื่นห้ามพูด”ท่านจ้าวนครพลันตีค้นผู้พิพากษาลงบนโต๊ะไม้ พลางกล่าวออกมาด้วยท่าทีเคร่งขรึมเย่เจียหยูที่รอจะได้พูดคุยกับหญิงชราเสียสองสามประโยค จึงหมดโอกาสไปในทันที สีหน้าพลันแสดงออกถึงความไม่มั่นใจ พร้อมทั้งนัยน์ตาที่หลุกหลิกไปมาอย่างตื่นตระหนกซุนหยวนชิ่งยังคงยืนอยู่ข้างกายนาง พร้อมกับกล่าวคำปลอบใจออกมา เพื่อให้สีหน้าของนางดีขึ้น ราวกับว่าเขาเชื่อถือในคำพูดของนางทุกอย่าง ทั้งยังคิดว่าหญิงชราท่านนี้ ต้องเป็นคนที่ถูกเซี่ยซือห้าวข่มขู่มาอย่างแน่นอนเซี่ยซือห้าวเตรียมการมาดียิ่งนัก ทั้งยังวิปลาสอีกด้วย การที่หยูเอ๋อร์ต้องมาเจอคนเช่นนี้ นับว่าน่าสงสารยิ่งนักเย่เจียหยูในยามนี้ไม่มีสติตังจะหันไปตอบกลับซุนหยวนชิ่ง ภายในใจของนางพลันรู้สึกกระวนกระวายไปหมดท่านจ้าวนครที่ตัดสินคดีมานับร้อยนับพันคดี ผู้ใดกำลังรู้สึกกระวนกระวายใจมีหรือที่พวกเขาจะมองไม่ออก?ท่านผู้เฒ่าจึงได้พาหญิงชราเดินเข้ามาใกล้ๆ ท่านจ้าวนครจึงเอ่ยถามว่า“ฮูหยินผู้เฒ่า ท่านเป็นอันใดกับเย่เจียหยูงั้นหรือ?”“ข้าเป็นท่านย่าของเดรัจฉานผู้นี้! เป็นย่าแท้ๆ!”หญิงชราตอบกลับด้วยความโกรธแค้นเดรัจฉาน?มุมปากของเย่จายซิงพลันกระตุกยิ้มขึ้นมาด้วยความเยาะเย้ย ในคราก่อน เป็นฮูหยินผู้เฒ่าที่มักจะใช้คำนี้ด่าว่านาง ทว่า ในยามนี้นางกลับใช้มันด่าหลานที่นางรักมากที่สุด ช่างเป็นลมน้ำหมุนเวียนสับเปลี่ยนเสียจริงฮูหยินผู้เฒ่าเกลียดแค้นครอบครัวของเย่เจ๋อหย่งยิ่งนัก วันเวลาที่ผ่านมา นางต้องทนอยู่กับความยากลำบากมากกว่าทั้งชีวิตที่นางเคยพบเจอเสียอีก มีหรือที่นางจะช่วยพูดให้กับเย่เจียหยู

“ทั้งเย่เจียหยูและเซี่ยซือห้าวเคยมีการหมั้นหมายกันมาก่อนหรือไม่ที่แคว้นหงสา?”ท่านจ้าวนครกล่าวถาม“มีเจ้าค่ะ! ทางด้านจ้าวนครแคว้นหงสาต่างก็กำลังดำเนินเรื่องงานมงคลให้กับพวกเขาแล้ว ทว่า นางเดรัจฉานผู้นี้กลับมิอยากแต่งให้กับเซี่ยซือห้าว พลางกล่าวว่า เซี่ยซือห้าวในยามนี้เป็นคนพิกลพิการไร้แขนไปแล้ว หาได้มีความสามารถอันใดหลงเหลืออยู่ไม่! นางอย่างจะแต่งให้กับนายน้อยตระกูลลั่วเจ้าค่ะ จิตใจที่โลภมากของนางเดรัจฉานผู้นี้สูงเทียมฟ้ายิ่งนัก พวกคนในครอบครัวของมันทั้งหมด พากันชุบมือเปิบเงินในจวนแม่ทัพแล้วพากันหนีมาที่นี่ ทิ้งข้าที่เป็นหญิงแก่เอาไว้ในตระกูลเซี่ย ให้เผชิญหน้ากับแรงอาฆาตของพวกเขาเพียงผู้เดียว!!”

เมื่อฮูหยินผู้เฒ่าพูดจบ สีหน้าของเย่เจียหยูพลันแปรเปลี่ยนไปในทันที

ซุนหยวนชิ่งสีหน้าก็เปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน พลางส่ายหัวไปมา เขาไม่เชื่อคำพูดของหญิงชราผู้นี้

ท่านจ้าวนครจักต้องมอบความบริสุทธิ์ให้กับหยูเอ๋อร์ของเขาได้แน่

สีหน้าของเซี่ยซือห้าวพลันมืดครึ้มไปในทันที ถึงแม้เขาจะรู้ว่าเย่เจียหยูมีนิสัยที่น่ารังเกียจ หากแต่พอได้มาฟังจริงๆ ความเกลียดแค้นการอับอายเมื่อถูกดูหมิ่นพลันเพิ่มมากขึ้นไปอีก