“โหมวหลิน หรือเรียกอีกอย่างว่าราชาปีศาจกลับชาติมาเกิด”
เสด็จอาบอกนาง น้ำเสียงเขาไม่ไม่ได้ทุ้มมากนัก
“ตระกูลปีศาจ เกิดมาเป็นด้านมืดของฟ้าดิน กลิ่นอายปีศาจปนเปื้อนไปด้วยสิ่งที่ไม่ดี ทำให้สรรพสิ่งทั้งหมดต่างหลงใหลได้ แต่ตระกูลปีศาจชอบอยู่ที่มีกลิ่นอายปีศาจเข้มข้น น้อยมากที่จะเห็นพวกมันออกมาสู่โลกภายนอก มีข้อยกเว้นอยู่เพียงอย่างเดียว คือตอนนั้นต้องเป็นช่วงเวลาของปีศาจ”
“การมาของปีศาจ หมายความได้ว่าโลกของปีศาจมีราชาปีศาจที่แข็งแกร่งปรากฏตัวออกมาแล้ว ในช่วงเวลานี้ กลิ่นอายปีศาจจะแพร่ไปอย่างบ้าคลั่ง มันจะบุกทะลวงไปทุกเขตแดน กัดกร่อนกินโลก ตระกูลปีศาจจึงใช้โอกาสนี้ฆ่าเผ่าพันธุ์อื่น แล้วขยายอาณาเขตของตัวเอง โหมวหลินเกิดครั้งสุดท้ายคือเมื่อสามพันปีก่อน
เย่จายซิงขมวดคิ้วหลังจากฟังเรื่องนี้ นางไม่คาดคิดว่ามันจะรุนแรงขนาดนี้
ราชาปีศาจไม่ได้ปรากฏตัวในโลกปีศาจมาสามพันปีแล้ว ตอนนี้กลับปรากฏตัวอย่างกะทันหัน
นี่มันคือหายนะของมนุษย์
กลิ่นอายของโลกปีศาจทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ทั่วทั้งแผ่นดินใหญ่ต่างมองเห็นขอบฟ้าสีดำนี้ แม้บางพื้นที่จะมืดลงแล้ว แต่ก็สัมผัสได้ถึงอันตรายที่น่าสะพรึงกลัว
เมื่อสามพันปีก่อนราชาปีศาจย่างกรายออกมาจากโลกปีศาจ สิ่งมีชีวิตล้มตายไปเป็นจำนวนมาก โลกปีศาจกับโลกมนุษย์ต่อสู้กันร่วมสิบปี จนกระทั่งมกุฏปีศาจบินขึ้นไปบนโลกของเซียน ถึงจะสิ้นสุดการทำสงครามนี้
โลกมนุษย์ได้รับบาดเจ็บหนัก หลายครอบครัวต้องพลัดถิ่นบาดเจ็บล้มตายมหาศาล
ผู้คนที่เห็นฉากนี้ต่างก็นึกถึงบันทึกในประวัติศาสตร์ ที่ต้องต่อสู้ต่อในสงครามเย็น
โหมวหลิน ในวันนี้ กลับขึ้นมาเงียบๆ
พระราชวังแคว้นเทพมังกร
ชายวัยกลางคนท่าทางน่าเกรงขามมองขึ้นไปบนฟ้า สีหน้าเย็นชา เขารีบส่งคำสั่งลงไปทันที ให้เรียกเจ้าแคว้นและเจ้าสำนักต่างๆให้เข้ามาในวัง
“น้องซิง ข้าจะไปชายแดนโลกปีศาจดูสักหน่อย”
โม่เสิ่นยวนมองนาง น้ำเสียงทุ้ม
เขาต้องไปดูสถานการณ์ที่โลกปีศาจด้วยตาตัวเอง
“ข้าจะไปกับท่าน”
สีหน้าของเย่จายซิงหนักแน่น
เดิมทีเขาอยากบอกว่ามันอันตรายเกินไป แต่เขารู้จักนิสัยของนางดี คำพูดมาถึงปากแล้วแต่กลับทำได้เพียงพยักหน้า
ทั้งสองคนพูดว่าจะไปก็ไปทันที ราวกับรุ้งกินน้ำที่หายไปเพียงชั่วพริบตา
หรงจิ่งเฉินหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวล ไม่มีเวลาให้คิดเรื่องอื่นเลย
“ไป พวกเราก็จะไปดู”
เขารีบเหาะตามไป
ต้องไปเห็นโลกปีศาจด้วยตาตัวเองเท่านั้นจึงจะสามารถคาดเหตุการณ์ในอนาคตได้
ปีศาจกำลังจะมา ราวกับว่าจู่ๆตระกูลปีศาจก็เพิ่มจำนวนมากขึ้น เปิดพันธนาการ
ปีศาจมีความร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ นานมากแล้วที่พวกมันต้องการครอบครองแผ่นดินใหญ่ทั้งหมด พวกมันเป็นนักล่าโดยธรรมชาติอยู่แล้ว
แผ่นดินเทียนเหย้าเกรงว่าจะสงบสุขอีกได้ไม่นาน
เพียงแต่ โลกปีศาจทำไมจู่ๆก็มีราชาปีศาจขึ้นมาละ?
โม่เสิ่นยวนและเย่จายซิงรีบมาที่เขตแดนโลกปีศาจอย่างรวดเร็ว ที่ตั้งของพวกมันอยู่ทางเทือกชื่อยู่ทางตอนเหนือ ซึ่งพื้นที่ทางตอนเหนือเป็นพื้นที่ที่มีเหวลึก
นั่นก็คืออเวจีปีศาจ ข้างล่างอเวจีก็คือโลกปีศาจ
เย่จายซิงได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับโลกปีศาจมาบ้าง
อเวจีปีศาจนี้ก็คือปราการของโลกมนุษย์ในโลกปีศาจ มนุษย์ไม่สามารถเข้าได้ ตระกูลปีศาจจะออกมาเองก็ไม่ใช่เรื่องง่าย จึงอยู่กันอย่างสงบสุขมาหลายปี
โลกปีศาจมีขนาดใหญ่มาก เป็นพื้นที่หนึ่งในสามของแผ่นดินเทียนเหย้า แต่โลกปีศาจอยู่ภายใต้ขุมอเวจี ที่นั่นไม่มีกลางวันกลางคืน มีเพียงแต่พระจันทร์แดงฉาน
ตามความเข้าใจของเย่จายซิงพูดง่ายๆว่า โลกปีศาจเหมือนเป็นโลกใต้ดินของแผ่นดินเทียนเหย้า แต่โลกปีศาจนั้นเป็นโลกของตัวเอง มีการเปลี่ยนแปลงหยินหยาง แน่นอนว่าถูกบังคับโดยกฏแห่งสวรรค์
ปีศาจมีความทะเยอทะยานที่แข็งแกร่ง ต้องการให้แผ่นดินเทียนเหย้าเปลี่ยนเป็นโลกปีศาจทั้งหมด เป็นเผ่าพันธุ์ที่มีความอาฆาตแค้นอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์ชายาหมอเทวดา
มาอ่านเรื่องนี้ต่อค่ะ หวังว่าจะลงเนื้อหาจนจบ...
115จนถึงถึง159ไม่มีเลยค่ะลงต่อให้ครบได้มั้ยค่ะ😂...
ตอนที่ 115-159 หายไปค่ะ อ่านต่อไม่ได้อ่ะค่ะ...
115-159หายไปไหนอ่าคะ...
อัพวันละหลายๆตอนได้มั้ยค่ะ ขอบคุณค่ะ...