บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 217

มีกระดิ่งเล็กๆ แขวนไว้ที่เอว เสียงดังไปทั่ว มีชื่อว่าเยียนหราน

ส่วนอีกคนมีกลิ่นหอมทั้งร่างกาย สวมกระโปรงสีชมพูอ่อน ผิวที่ละเอียดอ่อน มีชื่อว่าโยวเมิ่ง

ทั้งสองมีชื่อเสียงมาก ต่างก็เป็นลูกสาวบุญธรรมของราชาปีศาจหยวนขุย

ราชาปีศาจ เป็นผู้นำแห่งอาณาจักรปีศาจ ก็เหมือนเป็นราชาปีศาจของอีกแคว้นหนึ่งก็ว่าได้ ในโลกปีศาจมีราชาปีศาจนับสิบ พวกเขาตามหาสาวงามมากมาย เพื่อเพลิดเพลินกับตัวเองหรือมอบให้ผู้อื่น

ทั้งเยียนหรานและโยวเมิ่งต่างก็เป็นลูกสาวบุญธรรมของราชาปีศาจหยวนขุย หนึ่งในกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ทีแรกจะส่งพวกนางไปโอรสของราชาปีศาจ นั่นก็คือองค์รัชทายาทของตระกูลปีศาจ

แต่ก็ไม่คาดคิดว่าจะเกิดจักรพรรดิปีศาจใหม่ผู้สูงส่ง ได้กลายเป็นจักรพรรดิปีศาจใหม่ของโลกปีศาจ ทำให้ราชาปีศาจหยวนขุยจึงต้องนำสองสาวงามมอบให้กับจักรพรรดิปีศาจใหม่

ทั้งสองสาวงามถูกราชาปีศาจหยวนขุยเลี้ยงให้มีนิสัยเชื่อฟัง ดูแล้วทั้งบอบบางและอ่อนโยน

เหมยจีเกลียดหญิงสาวผู้บำเพ็ญปีศาจแบบนี้มากที่สุด

นางมองพวกนางจากนั้นหัวเราะและพูดด้วยความเย็นชาว่า：

“ข้าสืบมาแล้วว่า จักรพรรดิปีศาจใหม่ไม่ชอบหญิงสาวที่อ่อนแอ ผู้หญิงเช่นพวกเจ้าที่อยากจะขึ้นเตียงกับเขา ต่างก็ถูกเขาบีบคอตาย อย่างน่าอนาถมาแล้ว”

ทีแรกอยากจะต่อว่ากลับ แต่พอได้ฟังก็มีสีหน้าซีดขาว

พวกนางไม่รู้เรื่องพวกนี้มาก่อน พ่อบุญธรรมไม่ได้บอกอะไรพวกนางเลย

เหมยจีที่เห็นสีหน้าของพวกนาง ก็เบ้ปากใส่

หญิงสาวที่ชื่อโยวเมิ่งก็กัดริมฝีปาก

“นางตั้งใจขู่พวกเรา อย่าไปเชื่อนาง นางอยากจะได้ความรักจากจักรพรรดิปีศาจใหม่คนเดียว！”

“อีกอย่าง ราชาปีศาจหยวนขุยพ่อบุญธรรมของพวกเรา ยังไงจักรพรรดิปีศาจใหม่ก็ต้องเห็นแก่หน้าเขา”

“จริง！”เยียนหรานพยักหน้า จากนั้นก็จ้องเหมยจีด้วยความโกรธ：“พวกเราไม่เชื่อคำพูดไร้สาระของเจ้า！หากแต่เจ้า ได้ยินมาว่าเคยปรนนิบัติราชาปีศาจมาหลายคนแล้ว ร่างกายสกปรก จักรพรรดิปีศาจใหม่จะสนใจได้เช่นไร！”

เหมยจีโกรธมาก จากนั้นจับแส้ที่เอว

ถึงแม้ว่านางจะได้เปิดตัวมานานแล้ว แต่นับไม่ถ้วนผู้บำเพ็ญชายในโลกปีศาจต้องการที่จะเป็นขุนนางใต้กระโปรงของนาง ทำให้นางบ้าคลั่ง

นางต่างหาก ถึงจะปรนนิบัติจักรพรรดิปีศาจใหม่ได้！

แต่คำพูดของนาง ไม่เห็นแก่หน้าคนอื่นเลย

“เจ้ากล้าลงมือ？ที่นี่คือพระรางวังปีศาจ！”

โยวเมิ่งพูดอย่างไม่สนใจ

เหมยจีมองนางด้วยความเคียดแค้น จากนั้นเอามือลง

นางไม่กล้า ที่นี่เป็นพระราชวังปีศาจ เป็นที่ของจักรพรรดิปีศาจใหม่！

ไม่มีใครรู้ว่านิสัยของจักรพรรดิปีศาจใหม่เป็นเช่นไร นางไม่กล้าโอหัง

ส่วนขันทีที่อยู่ด้านหน้าก็ทำเหมือนไม่ได้ยินสิ่งที่พวกนางคุยกัน ยังนำหน้าพวกนางไปที่ห้องโถงใหญ่

เมื่อใกล้ถึงประตู เหมยจีก็รู้สึกคันที่ตัว แต่ไม่ได้ตอบกลับอะไร จากนั้นก็ยังเดินไปที่ห้องโถงใหญ่ต่อไป แล้วก็เริ่มมีผื่นสีแดงมากขึ้นอย่างไม่คาดคิด เต็มไปหมด อัปลักษณ์มาก

สีหน้านางชะงักไป

เป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไร？

นางรีบซ่อนผื่นแดงที่ใต้แขนเสื้อของนาง

“เข้าเฝ้าใต้เท้าจักรพรรดิปีศาจ！”

เยียนหรานและโยวเมิ่งทั้งสองคุกเข่าลง

ส่วนเหมยจีไม่ชอบคุกเข่า จึงยืนและเงยหน้ามองห้องโถงใหญ่ จากนั้นก็ตะลึง

เห็นเพียงผู้ชายที่นั่งอยู่ด้านบน เขามีใบหน้าที่สวยงาม หน้าตางดงาม ขอบและมุมที่ชัดเจน และผิวขาวซีด

มีกลิ่นอันตรายของปีศาจในดวงตาของดอกท้อสีแดงเข้ม ทว่ากลับดึงดูดแมงเม่าให้เข้าใกล้ไฟเช่นนางได้

เขานั่งเนือยๆ บนเก้าอี้ จากนั้นในมือก็ถือสุราเล่นอยู่ ดูเหมือนจะไม่สนใจ แต่แข็งแกร่งมาก

ดูถูกสิ่งมีชีวิตทั้งหมด

เหมยจีไม่เคยเห็นชายใดรูปงามเช่นนี้มาก่อน นางเคยเห็นองค์รัชทายาทปีศาจ แม้ว่าจะหล่อ แต่ว่าเมื่อเทียบกับเขาแล้ว ราวฟ้ากับดิน

“ลุกขึ้นเถอะ”

เสียงเขาไพเราะ มีแรงดึงดูด เสียงก็ไม่เหมือนผู้อื่น ดูเนือยมาก

เยียนหรานแล้วโยวเมิ่งลุกขึ้นอย่างระมัดระวัง จากนั้นค่อยๆ เงยหน้ามอง เมื่อได้เห็นจักรพรรดิปีศาจ ก็ไม่สามารถซ่อนความประหลาดใจและความตะลึงได้

เขาคือจักรพรรดิปีศาจใหม่หรือ？

มองแล้วยังหนุ่มมากเลย ทำให้รู้สึกประหลาดใจ

ทั้งหล่อและสูงส่ง ทำให้ไม่กล้าจ้องตา แต่ก็ยังอยากมองอีก

“ใต้เท้าจักรพรรดิปีศาจ หม่อมฉันชื่อเหมยจี มาเพื่อปรนนิบัติพระองค์”

เสียงมีเสน่ห์ของเหมยจี เดินเข้าไปข้างหน้า จากนั้นเปิดเผยร่างกายของนาง

“อ่ะอุ๊บ！”

จากนั้นก็มีเสียงหัวเราะของโยวเมิ่งและเยียนหราน

เหมยจีหันหน้าไปมอง พูดด้วยความโกรธว่า：“พวกเจ้าหัวเราะอะไร！”

ทั้งสองนางไม่ได้พูดอะไร

สียงเย็นชาของจักรพรรดิที่ดังมาจากด้านบน：

“เอาหญิงอัปลักษณ์นี่ออกไป เห็นแล้วทำลายสายตาข้ามาก”

ในใจของสองสาวสะใจมาก ไม่คิดว่าเหมยจีจะถูกไล่ออกไปเร็วขนาดนี้ สงสัยจักรพรรดิปีศาจอยากจะเก็บพวกนางไว้

“อะไรกัน？ข้าไม่ใช่หญิงอัปลักษณ์！ข้าเป็นสาวงามอันดับหนึ่งในตระกูลปีศาจ！”

เหมยจีพูดเสียงดัง จากนั้นเห็นองครักษ์เข้ามา นางก็หยิบแส้ออกมา จากนั้นก็ฟาดไปที่พื้น

“ใต้เท้า หม่อมฉันหน้าตางดงามถึงเพียงนี้ เหตุใดถึงว่าหม่อมฉันอัปลักษณ์？”

โยวเมิ่งรีบพูดต่อ：

“ใบหน้าของเจ้ามีผื่นแดงเต็มไปหมด อัปลักษณ์จะตายอยู่แล้ว！ยังเป็นสาวงามอันดับหนึ่ง อัปลักษณ์อันดับหนึ่งน่าจะพอได้！”

“จริงด้วย ใต้เท้าไม่ใช่หญิงอัปลักษณ์เช่นเจ้าจะครอบครอง เจ้ารีบไสหัวออกไปซะ！”

ทั้งสองนางอยากจะให้เหมยจีรีบออกไปโดยเร็ว แม้ไม่รู้ว่าร่างกายของนางมีผื่นแดงได้เช่นไร แต่สำหรับนาง ถือเป็นเรื่องดี

จักรพรรดิปีศาจที่หล่อขนาดนี้ พวกนางไม่อยากให้คนอื่นแบ่งความรักไป

“อะไรกัน？”

เหมยจีคิดว่าแค่มีบนมือเท่านั้น ไม่คิดว่าบนหน้าก็มีด้วย ใบหน้าของนางเริ่มมีหลุม ไม่ต้องมอง ก็รู้ว่าอัปลักษณ์แน่นอน

“เป็นเพราะพวกเจ้า！จะต้องเป็นแผนการของพวกเจ้าแน่ๆ ！พวกเจ้าเห็นว่าข้างดงามกว่า ดังนั้นก็เลยทำร้ายข้า！ข้าจะตีพวกเจ้าให้ตาย！”

แส้ของเหมยจีหันไปที่สองสาวนั่น แถมยังจะฟาดหน้าของพวกนางด้วย

ทำให้พวกนางเสียโฉม อย่าหวังว่าจะได้เป็นหญิงของจักรพรรดิปีศาจ

สาวทั้งสองร้องเสียงแหลม หลับตาปี๋ พวกนางไม่ได้บำเพ็ญอะไร แน่นอนว่าการการบำเพ็ญต้องต่ำกว่าเหมยจี นางสู้ไม่ได้

แต่ความเจ็บปวดในจินตนาการไม่ได้เกิดขึ้นกับร่างกาย

พวกนางเงยหน้าขึ้น เห็นจักรพรรดิปีศาจยื่นมือมาช่วย แส้สีฟ้าเส้นนั้น ก็กระเด็นไปอยู่ในมือของเขา

ทั้งสองสาวชอบใจ คิดว่าจักรพรรดิปีศาจชอบพวกนางแล้ว จึงดึงแส้ของเหมยจีไป

“ออกไปให้หมด ส่วนเหมยจีอยู่ก่อน”

ใครจะคิดว่า จักรพรรดิปีศาจใหม่มองไปที่แส้ สายตาที่จับจ้อง พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

ทั้งสองนางตกใจมาก เหตุใดถึงให้เหมยจีอยู่ก่อน ทั้งๆ ที่เหมยจีอัปลักษณ์เพียงนี้！

ทั้งๆ ที่จักรพรรดิปีศาจใหม่จะเอาเหมยจีไล่ออกไป

ขณะที่ทั้งสองกำลังครุ่นคิด สักครู ก็ถูกองครักษ์ลากออกไป

เหมยจีมองสองสาวที่ถูกลากออกไป เมื่อประตูปิดลง หัวใจก็แทบคลั่ง นางรู้ว่าจักรพรรดิปีศาจใหม่จะชอบนิสัยที่โหดร้ายของนาง！

ดูผู้ชายตัวสูงหล่อเดินไปช้าๆ ที่นาง หัวใจของเหมยจีก็แทบหลุดออกมา

ดวงตาสีแดงเข้มของเขาจ้องมองนาง เสียงเย็นเช่นน้ำแข็ง：

“พูด เลือดของใคร บนแส้”