บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 220

อากาศที่เต็มไปด้วยความดันเย็นต่ำ

เจ้าเมืองชราโค้งทำความเคารพ หัวเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

หลังจากที่เผชิญหน้ากับปีศาจ ในวังปีศาจเกิดเรื่องอะไรขึ้น เขาในฐานะเป็นเจ้าเมืองวังปีศาจ รู้ดียิ่งกว่าใคร

ราชาปีศาจใหม่ตนนี้ ไม่ใช่เจ้านายที่ปรนนิบัติได้ง่ายๆ ไม่มีใครรู้นิสัยของเขา

เนื่องจากในวังปีศาจมีโอรสทั้งหมดเก้าพระองค์ แต่พระองค์นี้ เป็นโอรสองค์ที่สิบ แถมยังไม่ถูกยอมรับอีกด้วย

เขาเกิดมาหลังจากฤดูใบไม้ผลิเย็นกับกษัตริย์ปีศาจและมาร นางมารก็มิใช่มารทั่วไป หากแต่เป็นองค์หญิงแห่งแคว้นมาร

แล้วก็มิทราบว่ากษัตริย์ปีศาจและนางมารมีความแค้นอะไรกันมาก่อน เมื่อโอรสองค์ที่สิบเกิดมา ก็ถูกทิ้งในหลุมปีศาจ

แต่ว่าเขาดวงแข็ง ไม่ตายง่ายๆ จากนั้นก็ถูกผู้ชายคนหนึ่งเก็บมาเลี้ยง

ชายผู้นั้นในบ้านของเขามีสุนัขตัวเมียที่เพิ่งคลอดลูก โอรสองค์ที่สิบจึงดื่มนมของสุนัขตัวเมียตัวนั้น

เมื่อเขาอายุ 5 ขวบ ชายผู้นั้นก็นำเขาไปขายในหอนางโลม

อันที่จริงแล้วที่ชายชราเก็บเขาไปก็เพราะว่าเขาหน้าตาดี การต่อว่าดาทอสำหรับข้าวที่ชุมเลี้ยงมาห้าปี ก็แลกกับหินปีศาจถุงใหญ่

โอรสองค์ที่สิบมีหน้าตางดงามจริง ทำให้ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากในหอนางโลม ตระกูลปีศาจปกติก็ไม่ได้มีคุณธรรมเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว เด็ก 5 ขวบกับการทำงานในโรงน้ำชา ไม่รู้ว่าถูกผู้บำเพ็ญปีศาจจับต้องไปเท่าไหร่

ผ่านไปสามปี จู่ๆ หอนางโลมก็ถูกไฟเผาจนมอดไหม้ มีตระกูลปีศาจนับร้อยที่หลบหนีออกไป แต่มีเพียงโอรสองค์ที่สิบที่รอดมาได้เพียงผู้เดียว

ตอนนี้คิดย้อนไป เหตุเพลิงไหม้คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่หากมีคนจงใจเผามัน

ไม่นาน ชายชราผู้นั้นก็ตาย ถูกตัดเป็นหมู จากนั้นถูกแช่ในน้ำมูลสัตว์กระดูกตายนานนับครึ่งเดือน กระดูกเปื่อนจนหนอนแทะกิน

เมื่อคิดตรงนี้ เจ้าเมืองชราก็ขนลุก

โอรสองค์ที่สิบในตอนนั้นอายุเพียง 8 ขวบเท่านั้น ไม่มีใครช่วยเหลือเขา เขาแก้แค้นด้วยตัวเอง

ความร้ายกาจพวกนั้น แค่คิดก็ทำให้คนหวาดกลัว

โอรสองค์ที่สิบยังไม่รู้ฐานะของตนเอง ก่อนหน้าที่จะมาวังปีศาจเพื่อมายืนยันความเป็นลูก ผลปรากฏที่ราชาปีศาจได้เห็นเขา ก็นำเขาไปโยนในหลุมปีศาจ ไม่ถามเขาและไม่เคยยอมรับตัวตนของเขา

หลายปีมานั้น ใครกล้ารังแกเขา ได้ยินว่าองค์หญิงทรงศึกษายาพิษ เพื่อใช้เขามาทดลองยาพิษ

มีอยู่ครั้งหนึ่งเมื่อถูกทรมานจนตาย กษัตริย์ปีศาจมองก็ไม่มองด้วยซ้ำ จากนั้นให้องครักษ์โยนเขาออกไป เพื่อไม่ให้ตายในวังปีศาจ

จากนั้นโอรสองค์ที่สิบก็หายตัวไป ออกจากแคว้นปีศาจไปที่ตระกูลมาร แต่ใครจะคิดว่าการที่เขาได้อยู่ในแคว้นมารนั้นจะเป็นเช่นไร มิเช่นนั้นจะถูกเลี้ยงให้มีนิสัยที่โหดร้ายและโดดเดี่ยวเช่นนี้ได้เยี่ยงไร

ใครก็คิดไม่ถึงว่า คนที่ถูกผลักไสออกเช่นนี้มาตลอด อีกทั้งไม่ใช่สายเลือดปีศาจบริสุทธ์เช่นโอรสองค์ที่สิบ ได้กลายเป็นจักรพรรดิปีศาจใหม่ในช่วงสามพันปี ได้รับการยอมรับจากบรรพบุรุษจากแคว้นปีศาจ ได้รับโชคดีที่น่ากลัว

แค่คิดว่าส่วนที่เหลือของแขนหักในคุกใต้ดินนั้น เจ้าเมืองชายชราก็รู้สึกคลื่นไส้

พวกนั้น ต่างที่เป็นเจ้าหญิงลูกชายของกษัตริย์ที่ได้รับเกียรติจากอาณาจักรปีศาจ

นั้นก็เพราะในวังปีศาจมีตระกูลปีศาจตายไปมาก มิฉะนั้นการเลือกตั้งของเจ้าหญิงสำหรับจักรพรรดิปีศาจใหม่ไม่มีทางอยู่ในตัวพวกเขาเป็นแน่

แต่เขารับรู้สิ่งบางอย่างจากขันทีเก่ามากเกินไป ทำให้เขาอยากจะเป็นจักรพรรดิปีศาจตนใหม่ เรื่องการเลือกพระชายา เขาก็กลัวหัวเขาจะหลุดจากบ่าแล้ว

เขาพอเดาออกว่าจักรพรรดิปีศาจตนใหม่ชอบหญิงสาวประมาณไหน

เขาได้ยินมาว่า ข้างนอกมีข่าวลือเกี่ยวกับเหมยจีของจักรพรรดิปีศาจตนใหม่ เมื่อวานได้ถูกลากออกไป ทั้งตัวไม่มีชิ้นดี ตายนอนตาไม่หลับ

สีหน้าของจักรพรรดิปีศาจที่มองด้วยสายตาเย็นชา มีขนตาสีดำแพร จากนั้นเจ้าเมืองชราก็เริ่มขนลุก

“ตะ...ใต้เท้าจักรพรรดิปีศาจ ในบรรดาหญิงสาวพวกนี้ ท่านชอบคนไหนบ้าง？”

เขากลั้นใจถาม

เสียงดังขึ้น นี่สุดคนที่นั่งบนลังก์เสียงก็กล่าว

เขาชี้ไปที่ผู้หญิงสองคนนี้：“นาง แล้วก็นางอยู่ต่อ คนอื่นไสหัวไปได้”

เจ้าเมืองชราโล่งอก เขาคิดว่าจักรพรรดิปีศาจตนใหม่ไม่ชอบสักคนเลย

จากนั้นเขาก็รีบพาสองสาวที่จักรพรรดิปีศาจเลือกนำไปออกไป ส่วนคนอื่นที่เหลือก็ส่งกลับ

เพียงแต่สองสาวผู้นี้หน้าตาธรรมดา หากเทียบกับเหมยจีและโยวเมิ่งยังห่างไกลนัก

แต่เจ้าเมืองชราก็ไม่กล้าถาม ได้แต่ถอยออกไป จากนั้นก็เห็นจักรพรรดิปีศาจตนใหม่ลุกขึ้น

“ข้าชอบหญิงตาสวย เจ้าไปหามาให้ข้า เมืองใกล้ๆ ก็คนดูให้หมด มิเช่นนั้น ต่อไปเจ้าก็ไม่ต้องทำแล้ว”

ความหมายนั่นก็คือ หากหาไม่ได้มีแต่ตายสถานเดียว

เจ้าเมืองชราคุกเข่าลงบนพื้น จากนั้นรีบพยักหน้า รับประกันว่าจะหาหญิงสาวให้ใต้เท้าพอใจให้ได้

เขาคุกเข่านิ่ง เสียงด้านข้างที่เงียบวังเวง เขาลุกขึ้นอย่างระมัดระวัง โชคดีที่ด้านหน้าไม่มีใคร

“ใต้เท้า จะให้ข้าน้อยจะทำอะไร？”

สองหญิงสาวถามด้วยความกลัวและความอาย ดวงตาเต็มไปด้วยความปรารถนา พวกนางถูกครอบงำโดยลักษณะและศักดิ์ศรีของจักรพรรดิปีศาจใหม่

เจ้าเมืองชราคิดในใจ หากจักรพรรดิปีศาจใหม่พอใจจริง คงจะไม่เย็นชาเยี่ยงนี้ ตัวใครตัวมันก็แล้วกัน

แต่ไม่แน่ว่าทั้งสองหญิงสาวนี่อาจจะได้เป็นผู้หญิงของจักรพรรดิก็ได้ เขาไม่กล้าดูถูก จากนั้นพูดว่า：“อีกครู่จะมีกงกงมาพานายน้อยทั้งสองท่านออกไป ยินดีกับนายน้อยด้วย”

พูดจบ ก็ถอยหลังออกไป จากนั้นรีบไปจัดการธุระ

จัดการไม่ได้ หัวเขาหลุดจากบ่าแน่

ทั้งสองนางลุกขึ้นอย่างเขินอาย จากนั้นก็นึกถึงจักรพรรดิปีศาจใหม่ที่หล่อและกำยำ

........

ส่วนทางเย่จายซิงก็ใช้หินทิพย์เลื่อนขั้นอีกครั้งในห้วงกาลเวลา อันที่จริงหินทิพย์มีไม่มากพอ โชคดีที่หยกรวมจิตปล่อยชี่ทิพย์ออกมาเป็นจำนวนมาก ทำให้พอในการเลื่อนขั้นครั้งนี้

ถึงแม้ว่าจะรู้อย่างชัดเจนว่า กระเป๋าที่ว่างเปล่า แต่อยู่ในห้วงกาลเวลาหลายวัน นายาก็ขยายใหญ่เป็นเท่าตัว แถมยังได้ออกหนังสือยาจำนวนมาก เมื่อใช้หินทิพย์มาก ก็คุ้มค่ามาก

หลังจากที่นางกลับเข้าไปในถ้ำของสัตว์ร้ายโบราณ แล้วเมื่อนางออกมาจากห้วงกาลเวลา ก็บรรลุแดนมหาจักรพรรดิทิพย์ได้

ผู้แข็งแกร่งยุคต้นแดนมหาจักรพรรดิทิพย์

แน่นอนว่า มาถึงจุดนี้ได้ถือว่าน่าทึ่งมาก สาเหตุหลักที่สำคัญ ก็คือข้าวสวยพู่เทพถ้วยนั้น

ข้าวทิพย์ระดับเซียน ได้ผลที่น่าทึ่ง

ความเร็วในการฝึกซ้อมราวกับติดจรวด ความเร็วในบำเพ็ญของนางขึ้นเรื่อยๆ

อีกทั้งพู่เทพก็มีรสชาตอร่อย กินเข้าไปเหมือนไม่ได้กินข้าวแล้ว แต่ละเม็ดเนื้อแน่นๆ มาก ด้านในมีส่วนประกอบของเซียน

หลังจากที่รับรู้จากการกินพู่เทพเข้าไป รากทิพย์กลียุคก็ขยายไปไม่น้อย

“จะต้องไปซื้อปี้เสว่หรงซาเสียหน่อย”

นางลูบคาง จากนั้นใช้ความคิดแล้วเปิดประตู ออกไปจากห้องยามราตรี

ขณะที่ออกมาจากห้อง ก็เห็นทหารมาลาดตระเวรรอบด้าน นางตกใจมาก จากนั้นไปหลบตรงซอย

นางได้ยินพวกเขาคุยกันเรื่องเลือกพระชายา

อะไรนะ？จักรพรรดิปีศาจเลือกพระชายามาถึงแคว้นหมีดำแล้วหรือ？ถ้าเช่นนั้น ก็ไม่มีวังหลังของจักรพรรดิปีศาจใหม่แล้วรึ？

นี่คือจักรพรรดิปีศาจใหม่อะไร？