บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 248

ปีกปีศาจสีเงินที่ด้านหลังของหลงเฟยหลีดังสนั่น ฟ้าดินเปลี่ยนสี ดวงจันทร์สีแดงเลือด คลื่นทะเลอันบ้าคลั่ง

“น้องซิง หยิบเชือกมัดเซียนออก！เขาจะปลดพันธนาการ จากนั้นทำลายเครื่องลางครึ่งหนึ่งของเจ้า”

โม่เสิ่นยวนยกดาบขึ้นมา ดาบที่ส่องแสงออกมาจำนวนมากหันไปทางหลงเฟยหลี

ปลายดาบหยุดตรงร่ายกายของหลงเฟยหลีแค่ไม่กี่เซนติเมตรเท่านั้น ขณะที่ห้อยตัวตรงกลางอากาศ หลงเฟยหลีมีไอปีศาจที่แข็งแกร่งคุ้มกันร่างกายอยู่ ทำให้ดาบแทงเข้ามาไม่ได้

เย่จายซิงหยิบเชือกมัดเซียนออก ขณะที่ปีกปีศาจสีเงินที่ด้านหลังของหลงเฟยหลีกำลังกางออก เสมือนว่าได้บดบังดวงอาทิตย์ กลิ่นไอปีศาจที่อยู่รอบตัวเขา กลิ่นไอปีศาจบริสุทธิ์จำนวนมากออกมาจากใต้วังปีศาจ จากนั้นถูกดูดเขาร่างกายของเขา

การฝึกบำเพ็ญของเขาสูงมาก เลื่อนขั้นจนถึงแดนเทพปีศาจ ถึงได้หยุดลง

เย่จายซิงคลายลมหายใจ ยาผงสลายวิญญาณของนางมีประโยชน์ เพียงแค่นางประเมินพลังของเขาต่ำเกินไป ทีแรกนึกว่าเขาก็แค่แดนเทพปีศาจ แต่อันที่จริงแล้วเป็นแดนมกุฏปีศาจต่างหาก

พิษของยาผงสลายวิญญาณ จะนำการบำเพ็ญครั้งสุดท้ายของกดบังคับให้เข้าสู่แดนเทพปีศาจ

ก็สูงกว่าเสด็จอาของเขาประมาณขั้นหนึ่งเท่านั้น

“น้องซิง ถอยไป！เจ้ารีบหนีออกจากแดนปีศาจให้เร็ว！”

โม่เสิ่นยวนพูดกับนางด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ให้นางรีบหนีโดยเร็วที่สุด เขาใช้เคล็ดวังเทว ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ก็จะทำให้หลงเฟยหลีไม่ตายก็ต้องบาดเจ็บ

“ข้าจะช่วยเจ้า！”

หลังจากที่เย่จายซิงไม่ได้ถอยไป นางชักดาบออกมา และยังคงยืนอยู่ที่เดิม ลมอันบ้าคลั่งพัดเส้นผมสีดำของนาง

นางจะถอยและรุกหน้าพร้อมเสด็จอา

“เหอะ คู่รักคู่หนึ่งที่มีจุดจบที่น่าเศร้า”

หลงเฟยหลีเดินออกมาจากหมอกสีดำ เขาปีศาจบนหัวของเขา ปีกที่ด้านหลังกางออก ดวงตาเรียมอันร้ายกาจ ใบหน้าที่ซีดขาวมีรอยยิ้มที่เย็นชาปรากฏอยู่ แสดงถึงความชั่วร้ายของคน

หัวใจอันหนักหน่วงของเย่จายซิง

นางรับรู้ได้ถึงกลิ่นไอที่น่ากลัวของหลงเฟยหลี

“ข้าจะส่งให้พวกเจ้าไปสู่สวรรค์ด้วยน้ำมือของข้าเอง！”

เขาสะบัดมือทั้งคู่ อากาศแปรปรวน ลมฟ้าสนั่นหวั่นไหว พลังปีศาจที่ร้ายกาจเหมือนคลื่นทะเลใหญ่ที่มุ่งหน้าไปหาพวกเขาสองคน เวลาหยุดชะงัก กระดูกของเย่จายซิงราวกับจะหักออก

ขณะนั้นเอง โม่เสิ่นยวนก็เอาตัวไปบังร่างกายนาง จากนั้นจึงแผดเผาอายุขัยจิตเดิมที่หลงเหลืออยู่ทั้งหมด มือทั้งสองข้างปิดผนึก บนหัวมีมังกรสีเขียวกำลังส่งเสียงคำราม แสงสีทองสว่างแวบ ตราย้ายภูเขาที่อยู่ตรงกลาง เป็นคลื่นขนาดใหญ่พุ่งไปที่หลงเฟยหลี

เนื่องจากเขาใช้การเผาอายุขัยจิตเดิม การฝึกบำเพ็ญได้เลื่อนขั้นถึงแดนเทวทิพย์ขั้นต้น จากนั้นยังมีอสูรเทพมังกรสีเขียวช่วยเหลือ จึงได้โจมตีเสมอกับหลงเฟยหลีได้ ต่างคนต่างเสมอกัน

“หาเรื่องตาย！”

หลงเฟยหลีปรากฏรอยยิ้มที่เย็นชาบนใบหน้า สายตาอันร้ายกาจ พลังได้ระเบิดขึ้นอีกครั้ง เลื่อนขั้นเป็นสุดยอดแดนเทพปีศาจ

ตู้ม！

โม่เสิ่นยวนกระอักเลือดจากนั้นถอยหลังไปครึ่งก้าวตราย้ายภูเขายังคงอยู่ตรงใจกลาง

มังกรเขียวยังเป็นมังกรเด็กที่ไม่โตเต็มที่ ก็ได้รับบาดเจ็บไปด้วย

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คนที่โดดเด่นได้บังนางอยู่ที่ด้านหน้า ไม่ให้นางถูกทำร้ายแม้แต่น้อย

น้ำตาคลอของเย่จายซิง ทีแรกคิดว่าเสด็จอาได้กลบล้างอายุขัยจิตเดิมไปแล้ว นางมองไม่เห็นว่าเขาหลงเหลืออายุขัยจิตเดิมเท่าไหร่กัน ตอนนี้เขาได้ใช้เคล็ดวังเทวอีกครั้ง เผาอายุขัยจิตเดิม ตอนนี้นางเห็นชีวิตของเขาอย่างชัดเจนว่า เหลืออีกแค่สิบปีเท่านั้น！

ชีวิตของผู้บำเพ็ญในแดนมหาจักรพรรดิทิพย์มีเป็นพันปี แต่เขาเหลือเพียงแค่สิบกว่าปีเท่านั้น！

“เสด็จอา！”

นางตะโกนเสียงดัง เคล็ดวังเทวในการใช้พลัง จะทำให้ร่างกายมีเลือดออกอย่างบ้าคลั่ง ซึ่งจะมีความแข็งแกร่งมาก

เคล็ดลับพลังของนาง ไม่จำเป็นต้องเผาเลือดหรืออายุขัยจิตเดิม แต่ทว่าหลังจากที่ใช้แล้ว จะทำให้ร่างกายของนางอ่อนแอลงมาก ตำแหน่งการบำเพ็ญในแดนก็จะลดลงด้วย

ในเวลาคับขันเช่นนี้ไม่สามารถใช้ความคิดมากมาย เพื่อปกป้องนาง เสด็จอาไม่เสียดายอายุขัยจิตเดิม ครั้งนี้นางจะสู้ตาย เพื่อปกป้องความปลอดภัยของเสด็จอา！

ท่าทางกล้าแกร่งของนาง เมื่อโม่เสิ่นยวนมองไป ใบหน้าที่หล่อเหลาคิ้วก็ขมวดเข้าทันที：