บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 248

ปีกปีศาจสีเงินที่ด้านหลังของหลงเฟยหลีดังสนั่น ฟ้าดินเปลี่ยนสี ดวงจันทร์สีแดงเลือด คลื่นทะเลอันบ้าคลั่ง

“น้องซิง หยิบเชือกมัดเซียนออก！เขาจะปลดพันธนาการ จากนั้นทำลายเครื่องลางครึ่งหนึ่งของเจ้า”

โม่เสิ่นยวนยกดาบขึ้นมา ดาบที่ส่องแสงออกมาจำนวนมากหันไปทางหลงเฟยหลี

ปลายดาบหยุดตรงร่ายกายของหลงเฟยหลีแค่ไม่กี่เซนติเมตรเท่านั้น ขณะที่ห้อยตัวตรงกลางอากาศ หลงเฟยหลีมีไอปีศาจที่แข็งแกร่งคุ้มกันร่างกายอยู่ ทำให้ดาบแทงเข้ามาไม่ได้

เย่จายซิงหยิบเชือกมัดเซียนออก ขณะที่ปีกปีศาจสีเงินที่ด้านหลังของหลงเฟยหลีกำลังกางออก เสมือนว่าได้บดบังดวงอาทิตย์ กลิ่นไอปีศาจที่อยู่รอบตัวเขา กลิ่นไอปีศาจบริสุทธิ์จำนวนมากออกมาจากใต้วังปีศาจ จากนั้นถูกดูดเขาร่างกายของเขา

การฝึกบำเพ็ญของเขาสูงมาก เลื่อนขั้นจนถึงแดนเทพปีศาจ ถึงได้หยุดลง

เย่จายซิงคลายลมหายใจ ยาผงสลายวิญญาณของนางมีประโยชน์ เพียงแค่นางประเมินพลังของเขาต่ำเกินไป ทีแรกนึกว่าเขาก็แค่แดนเทพปีศาจ แต่อันที่จริงแล้วเป็นแดนมกุฏปีศาจต่างหาก

พิษของยาผงสลายวิญญาณ จะนำการบำเพ็ญครั้งสุดท้ายของกดบังคับให้เข้าสู่แดนเทพปีศาจ

ก็สูงกว่าเสด็จอาของเขาประมาณขั้นหนึ่งเท่านั้น

“น้องซิง ถอยไป！เจ้ารีบหนีออกจากแดนปีศาจให้เร็ว！”

โม่เสิ่นยวนพูดกับนางด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ให้นางรีบหนีโดยเร็วที่สุด เขาใช้เคล็ดวังเทว ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ก็จะทำให้หลงเฟยหลีไม่ตายก็ต้องบาดเจ็บ

“ข้าจะช่วยเจ้า！”

หลังจากที่เย่จายซิงไม่ได้ถอยไป นางชักดาบออกมา และยังคงยืนอยู่ที่เดิม ลมอันบ้าคลั่งพัดเส้นผมสีดำของนาง

นางจะถอยและรุกหน้าพร้อมเสด็จอา

“เหอะ คู่รักคู่หนึ่งที่มีจุดจบที่น่าเศร้า”

หลงเฟยหลีเดินออกมาจากหมอกสีดำ เขาปีศาจบนหัวของเขา ปีกที่ด้านหลังกางออก ดวงตาเรียมอันร้ายกาจ ใบหน้าที่ซีดขาวมีรอยยิ้มที่เย็นชาปรากฏอยู่ แสดงถึงความชั่วร้ายของคน

หัวใจอันหนักหน่วงของเย่จายซิง

นางรับรู้ได้ถึงกลิ่นไอที่น่ากลัวของหลงเฟยหลี

“ข้าจะส่งให้พวกเจ้าไปสู่สวรรค์ด้วยน้ำมือของข้าเอง！”

เขาสะบัดมือทั้งคู่ อากาศแปรปรวน ลมฟ้าสนั่นหวั่นไหว พลังปีศาจที่ร้ายกาจเหมือนคลื่นทะเลใหญ่ที่มุ่งหน้าไปหาพวกเขาสองคน เวลาหยุดชะงัก กระดูกของเย่จายซิงราวกับจะหักออก

ขณะนั้นเอง โม่เสิ่นยวนก็เอาตัวไปบังร่างกายนาง จากนั้นจึงแผดเผาอายุขัยจิตเดิมที่หลงเหลืออยู่ทั้งหมด มือทั้งสองข้างปิดผนึก บนหัวมีมังกรสีเขียวกำลังส่งเสียงคำราม แสงสีทองสว่างแวบ ตราย้ายภูเขาที่อยู่ตรงกลาง เป็นคลื่นขนาดใหญ่พุ่งไปที่หลงเฟยหลี

เนื่องจากเขาใช้การเผาอายุขัยจิตเดิม การฝึกบำเพ็ญได้เลื่อนขั้นถึงแดนเทวทิพย์ขั้นต้น จากนั้นยังมีอสูรเทพมังกรสีเขียวช่วยเหลือ จึงได้โจมตีเสมอกับหลงเฟยหลีได้ ต่างคนต่างเสมอกัน

“หาเรื่องตาย！”

หลงเฟยหลีปรากฏรอยยิ้มที่เย็นชาบนใบหน้า สายตาอันร้ายกาจ พลังได้ระเบิดขึ้นอีกครั้ง เลื่อนขั้นเป็นสุดยอดแดนเทพปีศาจ

ตู้ม！

โม่เสิ่นยวนกระอักเลือดจากนั้นถอยหลังไปครึ่งก้าวตราย้ายภูเขายังคงอยู่ตรงใจกลาง

มังกรเขียวยังเป็นมังกรเด็กที่ไม่โตเต็มที่ ก็ได้รับบาดเจ็บไปด้วย

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คนที่โดดเด่นได้บังนางอยู่ที่ด้านหน้า ไม่ให้นางถูกทำร้ายแม้แต่น้อย

น้ำตาคลอของเย่จายซิง ทีแรกคิดว่าเสด็จอาได้กลบล้างอายุขัยจิตเดิมไปแล้ว นางมองไม่เห็นว่าเขาหลงเหลืออายุขัยจิตเดิมเท่าไหร่กัน ตอนนี้เขาได้ใช้เคล็ดวังเทวอีกครั้ง เผาอายุขัยจิตเดิม ตอนนี้นางเห็นชีวิตของเขาอย่างชัดเจนว่า เหลืออีกแค่สิบปีเท่านั้น！

ชีวิตของผู้บำเพ็ญในแดนมหาจักรพรรดิทิพย์มีเป็นพันปี แต่เขาเหลือเพียงแค่สิบกว่าปีเท่านั้น！

“เสด็จอา！”

นางตะโกนเสียงดัง เคล็ดวังเทวในการใช้พลัง จะทำให้ร่างกายมีเลือดออกอย่างบ้าคลั่ง ซึ่งจะมีความแข็งแกร่งมาก

เคล็ดลับพลังของนาง ไม่จำเป็นต้องเผาเลือดหรืออายุขัยจิตเดิม แต่ทว่าหลังจากที่ใช้แล้ว จะทำให้ร่างกายของนางอ่อนแอลงมาก ตำแหน่งการบำเพ็ญในแดนก็จะลดลงด้วย

ในเวลาคับขันเช่นนี้ไม่สามารถใช้ความคิดมากมาย เพื่อปกป้องนาง เสด็จอาไม่เสียดายอายุขัยจิตเดิม ครั้งนี้นางจะสู้ตาย เพื่อปกป้องความปลอดภัยของเสด็จอา！

ท่าทางกล้าแกร่งของนาง เมื่อโม่เสิ่นยวนมองไป ใบหน้าที่หล่อเหลาคิ้วก็ขมวดเข้าทันที：

“น้องซิงเจ้ารีบไป ข้าจะรับมือที่นี่เอง อย่าต้องสูญเสียพลัง！”

“ไม่ เสด็จอา ข้าจะสู้ไปกับท่าน”

เมื่อพูดจบ การฝึกบำเพ็ญของเย่จายซิงก็เกิดการระเบิดสูงสุด นางรับรู้ถึงพลังอันแกร่งกล้าที่นับไม่ถ้วน จากที่เป็นช่วงต้นในแดนมหาจักรพรรดิทิพย์ก็ระเบิดเป็นสุดยอดในแดนมหาจักรพรรดิทิพย์！

เลือดของนางได้พุ่งถึงขีดสุด ชีพจรขยายอย่างแข็งแกร่ง ร่างกายทั้งหมดหลงเหลือเพียงการพิชิตศึกเท่านั้น

“หลงเฟยหลี ข้ากับเจ้ามาสู้กันสักตั้ง！”

นางชักดาบยาวออกมา เสมือนกับแสงจากดาบนั้นได้บดบังฟ้าและดินทั้งหมด ความบ้าคลั่งของลมค่อยๆ หยุดลง ก้อนเมฆหยุดนิ่ง เส้นผมสีดำของนางขยับทั้งๆ ที่ไม่มีลม

แสงดาบนับไม่ถ้วนมาติดต่อกันราวกัวเป็นม่านตาข่ายที่ติดต่อกันของดาบ ทันใดนั้นก็มีคลื่นสีดำขนาดใหญ่พุ่งไปที่หน้าหลงเฟยหลี ขณะที่คลื่นสีดำขนาดใหญ่ปรากฏก็มีหัวกะโหลกอันน่ากลัวนับไม่ถ้วน กลืนกินแสงดาบ！

“เจ้าแมวป่าน้อย！”

หลงเฟยหลีกัดฟันกรอด คิดไม่ถึงว่านางยังมีเคล็ดลับพลัง

สีหน้าที่คงเดิมของเย่จายซิง มีแต่ความเย็นชา ยกดาบขึ้นมา จากนั้นมีเงาดาบยาวสีทองขนาดใหญ่ที่ปรากฏลอยอยู่บนท้องฟ้า ขนาดใหญ่ยักษ์ ราวกับว่าเป็นมังกรทองตัวจริง ขณะนั้นเอง หัวกะโหลกทั้งหมดก็ถูกบดเป็นผง

เปรี้ยง！

แสงสว่างจ้าเต็มท้องฟ้า

ทลายคลื่นสีดำ หลงเฟยหลีถอยหลังไปหลายก้าว เลือดก็ทะลักออกมาจากปากของเขา

เย่จายซิงยังโจมตีต่ออย่างรุนแรง ดาบที่มีคาวเลือดได้ทิ่มแทงไปที่ร่างกายของหลงเฟยหลี เขาเป็นตัวอันตรายสำหรับโลกนี้ ไม่สามารถปล่อยให้เขาเป็นตัวอันตรายทำร้ายแผ่นดินนี้ได้

เขาต้องตายเท่านั้น โลกปีศาจถึงจะหยุดโจมตีโลกมนุษย์

ขณะนั้นเอง

เหล่ามวลมนุษย์อีกฝั่งที่อยู่ตรงแม่น้ำสายยาวต่างก็เห็นดาบที่ส่องแสงอยู่ใต้เหวปีศาจ นั่นเป็นแสงดาบที่สว่างจ้ายิ่งกว่าสายฟ้าแลบ กำลังปะทะกับกลิ่นไอปีศาจสีดำ นำแสงสว่างมาสู่โลกมนุษย์

ตระกูลปีศาจนับไม่ถ้วนหยุดเดิน จากนั้นมองย้อนกลับไปในทิศทางของเหวปีศาจ

“มีคนกำลังทำศึกกับจักรพรรดิปีศาจใหม่！”

“ดาบแกร่งกล้าที่มีพลังอันน่ากลัวนั่น！นั่นมันใครกัน？”

“นั่นมันดาบที่แกร่งกล้าของแดนเทวทิพย์！ไม่ต้องสงสัยเลย！”

“งั้นก็ดี ตระกูลมนุษย์ของเรามีคนมาช่วยแล้ว！มีคนเข้าไปในเหวปีศาจแล้ว เพื่อช่วยเหลือโลกมนุษย์จากหายนะ！”

“ข้าเห็นความหวังแล้ว！ช่างดีเหลือเกิน พวกเราไม่ต้องลี้ภัยกันแล้ว ไม่ต้องแยกห่างจากครอบครัว！”

“ฮี่ฮี่ พ่อของข้ากลายเป็นปีศาจ จากนั้นฆ่าแม่ของข้าตาย ข้าเกลียดตระกูลปีศาจ！ข้าไม่อยากให้ตระกูลมนุษย์ทั้งหมดต้องกลายเป็นปีศาจที่ไร้จิตใจ คนๆ ผู้นั้น เขา/นางคือผู้ช่วยโลกของพวกเรา！”

ผู้คนต่างมองไปยังทิศทางของแสงดาบเหวปีศาจ ราวกับเห็นความหวัง

ทีแรกคิดว่าไม่นานตระกูลปีศาจจะต้องข้ามแม่น้ำมาโดยเร็ว รุกรานดินแดนของโลกมนุษย์ จากนั้นก็สั่งหารมนุษย์ให้เป็นปีศาจ โชคดี ในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้ มีคนเข้าไปในแดนเหวปีศาจ จากนั้นทำศึกกับจักรพรรดิปีศาจใหม่！

“คงจะไม่ใช่อาจารย์ผู้อาวุโสจากวังเทพมังกรหรอกนะ！มีเพียงเขาเท่านั้นที่อยู่ในแดนเทวทิพย์”

“ไม่！ไม่ใช่เขา ข้าได้ยินมาว่าที่อาจารย์ผู้อาวุโสไม่ใช่ด่านมรณะ ไม่ทำลายก็ตาย เขาไม่ได้ทำลาย ดังนั้นเพียงแค่ออกมาเขาจะต้องตาย จะไปต่อสู้กับสงครามจักรพรรดิปีศาจใหม่ได้เช่นไร

“นั่นใครกัน？”

ผู้คนต่างมองไปยังสถานที่อันไกลโพ้นด้วยความหวาดกลัว คาดเดากันว่าจะเป็นผู้ที่มาช่วยโลกเอาไว้

ส่วนอีกด้านหนึ่ง เย่จายซิงที่ยิ่งต่อสู้ก็ยิ่งมีความกล้ามากขึ้น ร่างกายมีแต่พลังของการฆ่าฟัน ส่วนหลงเฟยหลีที่ก็ค่อยๆ ถอย เรือนร่างเต็มไปด้วยการบาดเจ็บ สายตาดุร้ายจนถึงขีดสุด

ทันใดนั้น เย่จายซิงก็รับรู้ถึงการแยกออกของพลังในร่างกาย ที่ทำให้ร่างกายหมดเรี่ยวแรงในทันใด

เพล้ง！

พลังอันแกร่งกล้าราวกับภูเขาของโม่เสิ่นยวน ได้ปะทะเข้ากับร่างกายของหลงเฟยหลี

หน้าดินพลังทลาย ร่างของหลงเฟยหลีที่บาดเจ็บติดอยู่ในซากปรักหักพัง ปากของเขามีเลือดออกจำนวนมาก ทว่ากับยังปรากฏรอยยิ้มที่เย็นชา