บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 252

เมื่อคำพูดของโม่เสิ่นยวนออกไป ฝูงชนนั้นต่างเกรียวกราวขึ้นมา

สีหน้าองค์หญิงหลิวอิ๋งนั้นเปลี่ยนไปทันที

ว่าที่ภรรยา?

หมายความว่าอย่างไรกัน? เขาอยากขอเย่จายซิงแต่งเป็นภรรยาที่ถูกต้องของเขา? เป็นพระชายาของแคว้นเทพมังกร?

จะเป็นไปได้อย่างไร!พระชายาของเซ่าตี้จะเป็นคนปถุชนนที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าได้อย่างไร

องค์หญิงหลิวอิ๋งกำหมัดแน่นจนเล็บมือนั้นจิกเข้าไปในเนื้อเล็บ รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก แววตานั้นเปลี่ยนไปอย่างทันที

“โอ้ สวรรค์ ว่าที่ภรรยาของเซ่าตี้? เย่จายซิงนั้นเป็นใครมาจากไหนกัน?”

“มันเหนือความคาดหมายจริงๆ เซ่าตี้นั้นมีหญิงที่หมายปองแล้ว!”

“ช้าก่อน เมื่อสักครู่เซ่าตี้พูดว่า แม่นางผู้นี้เป็นหนึ่งในที่รบกับจักรพรรดิปีศาจใหม่! แต่นางดูแล้วเป็นแค่ผู้บำเพ็ญแดนราชาทิพย์เท่านั้น! ”

“นางดูเหมือนได้รับบาดเจ็บด้วย ร่างกายดูอ่อนเพลียมาก ไม่แน่นางอาจจะมีความสามารถจริงๆ”

ทุกคนนั้นต่างมองเย่จายซิงไม่ชัด เซ่าตี้นั้นป้องหน้านางเข้าหาอ้อมอก ดูออกเพียงแต่ว่าเป็นหญิงสาวอ่อนเยาว์

เพราะคำพูดของเซ่าตี้ ทำให้ผู้คนนั้นต่างรู้สึกเคารพเย่จายซิงขึ้นทันที ไม่ว่านางจะเป็นหนึ่งในผู้ที่ต่อสู้กับจักรพรรดิปีศาจใหม่หรือไม่ แต่แค่นางเป็นว่าที่ภรรยาของเซ่าตี้นั้นก็เพียงพอที่จะทำทุกคนนั้นเคารพได้

เซ่าตี้นั้นเป็นผู้ช่วยชีวิตเหล่ามนุษย์จำนวนนับไม่ถ้วน

ภรรยาของเขาก็ต้องได้รับการยอมรับเหมือนกัน

องค์หญิงหลิวอิ๋งนั้นมองสีหน้าของผู้คนที่อยู่ล้อมรอบ จิตใจนั้นยิ่งชอกช้ำเข้าไปอีก นางพูดขึ้นเสียงดัง:

“เสด็จพี่ ข้าเกรงว่าท่านจะถูกหญิงสาวผู้นี้หลอก ข้าต้องแจ้งท่านไว้ก่อน แม่นางผู้นี้ชื่อเย่จายซิง นางมีคู่หมั้นอยู่แล้วชื่อว่าจวินหยวน เป็นอ๋องเซ่อเจิ้งแห่งแคว้นหงส์แดง เขาทั้งสองนั้นความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากและได้อยู่ร่วมชายคากันแล้ว ถ้าเสด็จพี่เป็นเพราะเห็นใจนางจึงแต่งงานนั้น พระราชวังเทพมังกรแห่งนี้จะไม่มีวันยอมรับยิ่งเช่นนางเป็นแน่!”

“คู่หมั้นของนางนั้นกระโดดลงไปเหวปีศาจ ต้องตายอยู่ในโลกปีศาจเป็นแน่ นางเลยอยากหาผู้ชายคนใหม่ที่จะพึ่งพิง และนางบังเอิญ

เจอท่านพอดี”

องค์หญิงหลิวอิ๋งพูดอย่างเป็นเรื่องเป็นราว ดุจเห็นเย่จายซิงนั้นตามตื๊อเสด็จพี่ในโลกปีศาจกับตาเยี่ยงนั้น

“อะไรนะ? หญิงสาวผู้นี้มีคู่หมั้นอยู่แล้ว?”

“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?”

“หญิงสาวผู้นี้เพียงเพราะอยากอยู่กับเซ่าตี้ถึงขั้นโกหกเรื่องที่ตัวเองนั้นมีคู่หมั้นอยู่แล้ว?”

“นี่มันช่างไร้ความเมตตาซะจริง ทำอย่างนี้ได้อย่างไรกัน!”

ฝูงชนต่างรู้สึกเหมือนมีบางอย่างปิดบังอยู่ หรือว่าเซ่าตี้จะถูกหญิงสาวผู้นี้หลอกจริงๆ?

เย่ยู่หยางนั้นกำหมัดแน่น แทบอยากจะเปิดเผยว่าโม่เสิ่นยวนก็คือจวินหยวนนั่นเอง เขาไม่อยากฟังคนอื่นนั้นว่ากล่าวพี่สาวของตนเอง และยิ่งไปกว่านั้นไม่อยากให้คนอื่นใช้สายตาแปลกๆเช่นนั้นมองพี่สาว

แต่ว่า เขาไม่สามารถพูดเช่นนั้นได้

โม่เสิ่นยวนที่ปลอมชื่อเป็นจวินหยวนที่อยู่ในแคว้นหงส์แดง เรื่องนี้ขนาดฮ่องเต้แห่งแคว้นเทพมังกรนั้นยังไม่ทราบเรื่อง ผู้คนแค่คิดว่าเขานั้นปลีกวิเวกเป็นช่วงเวลานาน ถ้าฮ่องเต้แคว้นมังกรเทพนั้นทราบเรื่อง อาจจะเกิดเรื่องขึ้นได้

ผู้คนนั้นต่างซุบซิบกัน องค์หญิงหลิวอิ๋งนั้นพูดขึ้นอย่างหยิ่งผยอง

นางคิดว่าเสด็จพี่ของตนเองนั้น ไม่น่าจะหลงรักผู้หญิงที่หลายใจเช่นนั้นได้ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเย่จายซิงนั้นมีคู่หมั้นอยู่แล้ว ก็ไม่น่าจะสานความสัมพันธ์กับนางอีกต่อไป

และอาจทำให้เขานั้นโกรธแค้นยิ่งขึ้น จนอาจจะฆ่าเย่จายซิงก็เป็นได้ หรืออาจจะเนรเทศนาออกจากแคว้นเทพมังกร

“นางนั้นมีคู่หมั้นแล้วจริงๆ”

โม่เสิ่นยวนนั้นเขม่นแววตาขึ้น มองไปที่องค์หญิงหลิวอิ๋งอย่างเยือกเย็น

องค์หญิงหลิวอิ๋งไม่รู้ว่าเขารู้เรื่องคู่หมั้นของนางอยู่แล้ว นางพูดขึ้นอย่างประหลาดใจว่า:

“หรือว่าเสด็จพี่ไม่รังเกียจนางที่เป็นหญิงของชายอื่น ท่านไม่สนใจความบริสุทธิ์ของนางเลยรึ?”

“หลิวอิ๋ง เจ้าสามหาวนัก! นางจะเป็นเสด็จพี่สะใภ้ของเจ้า ถ้าเจ้ายังแสดงกิริยาที่ไม่เคารพนางอีก ข้าจะไม่เกรงใจเจ้าอีกต่อไป!”

แววตาโม่เสิ่นยวนนั้นเยือกเย็นและเต็มไปด้วยความโกรธ

เขายังพูดต่อด้วยเสียงกึกก้องว่า:“น้องซิงคือว่าที่ภรรยาของข้า คู่หมั้นของนางก็คือข้า จวินหยวนคือนามแฝงที่ข้าใช้เมื่อออกมาโลกภายนอก”

ทันทีที่พูดจบ ห่วงกาลเวลานั้นเกิดโกลาหลขึ้น ลมร้อนพัดเข้ามา มีอสูรเทพกิเลนตัวหนึ่งปรากฏขึ้นข้างกายเซ่าตี้

กิเลนตัวนี้ท่าทีน่าเกรงขาม ถึงแม้จะหมอบอยู่บนพื้น หลับใหลอย่างสนิท แต่รัศมีอสูรเทพของเขาทำให้คนพบเห็นนั้นหวั่นเกรง และยอมอยู่ภายใต้ความเกรงขามนั้น

ผู้คนต่างประหลาดใจยิ่งนัก

สีหน้าองค์หญิงนั้นเปลี่ยนไปเป็นซีดเผือด สายตาคู่นั้นลุกวาว สายตาคู่นั้นบ่งบอกถึงความไม่เชื่อ

ทำไมถึงเป็นเช่นนี้!

อ๋องเซ่อเจิ้งแห่งแคว้นหงส์แดงที่เล็กเช่นนั้น ดันเป็นเสด็จพี่ของนางได้อย่างไร!

คู่หมั้นของเย่จ่ายซิง เป็นเสด็จพี่ของนาง!

“อสูรเทพกิเลน! บนโลกนี้มีแค่อ๋องเซ่อเจิ้งจวินหยวนแห่งแคว้นหงส์แดงสามารถครอบครองอสูรเทพกิเลนได้!จวินหยวนก็คือเซ่าตี้นี่เอง!”

“ยากที่จะคาดเดาถึง เซ่าตี้สามารถครอบครองอสูรเทพได้ถึงสององค์! กิเลนมังกรเขียว เป็นบุตรแท้จริงแห่งสวรรค์!”

“จวินหยวน โม่เสิ่นยวน ที่แท้เป็นคนเดียวกัน เป็นเซ่าตี้ทั้งสอง! เมื่อก่อนทำไมข้าไม่เคยนึกถึงมาก่อน!”

“เพราะฉะนั้น แม่นางที่ชื่อว่าเย่จายซิง คู่หมั้นของนางไม่ว่าจะเป็นจวินหยวนหรือเซ่าตี้ ก็เป็นคนๆเดียวกัน!”

“เมื่อกี้องค์หญิงพูดว่าจวินหยวนนั้นกระโดดลงเหวปีศาจ เย่จายซิงก็กระโดดตามลงไป ความรักเช่นนี้มันช่างซาบซึ้งยิ่งนัก ทำให้คนฟังนั้นน้ำตาไหลได้!”

ผู้คนเมื่อเห็นกิเลน ทันใดนั้นทุกคนต่างเข้าใจทุกอย่างอย่างกระจ่างแจ้ง ยิ่งเห็นแม่นางบนอ้อมอกเขาแล้ว สีหน้าและแววตาก็เปลี่ยนไปด้วย

แม่นางผู้นี้เสียสละชีวิตเพื่อจะตามเซ่าตี้ลงไปในเหวปีศาจ!

ในใต้หล้านี้ จะมีหญิงสักกี่คนที่จะทำได้ถึงขนาดนี้?

คนอย่างองค์หญิงหลิวอิ๋ง หลังจากโหมวหลินก็ไม่กล้าออกจากวังอีกเลย รักตัวกลัวตาย เมื่อเทียบกับเย่จายซิงแล้ว มันช่างต่างกันนัก

องค์หญิงหลิวอิ๋นนั้นส่ายหัว นางไม่อยากยอมรับ นางคิดว่าเย่จายซิงนั้นใช้ความงามนั้นยั่วยวนเสด็จพี่ ใครจะไปคิดว่าเย่จายซิงและเสด็จพี่นั้นรู้จักกันมานาน มิหนำซ้ำยังหมั้นหมายกันแล้ว!

ทันใดนั้น ทำให้นางคิดถึงวันที่แข่งขันที่เทียนเจา เสด็จพี่ปรากฏตัวในการแข่งขัน

ที่แท้เสด็จพี่ไม่ได้แค่บังเอิญผ่านไป และหน้าที่ผู้อำนวยการแข็งขันนั้นก็ยิ่งไม่ใช่จุดประสงค์หลัก แต่เขาตั้งใจที่จะไปช่วยนางต่างหาก!

ไม่!เสด็จแม่เคยกล่าวไว้ว่าเสด็จพี่ไม่มีความรู้สึกในความรัก เขาจะสามารถไปหลงรักผู้หญิงได้อย่างไรกัน? ไม่จริง มันคือเรื่องหลอกลวง ทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องหลอกลวง!

“แล้วยังมีอีกเรื่อง ข้ากับน้องซิงนั้นรักใคร่ชอบพอกัน หลิวอิ๋งเจ้ายังเป็นหญิงที่ยังไม่แต่งงาน ใช้คำพูดเช่นนี้ต่อสาธารณชน มันช่างหยาบคายยิ่งนัก ข้าคิดว่าควรให้แม่นมในวังสอนมารยาทเหล่านี้กับเจ้าหน่อยแล้ว!”

เสียงของโม่เสิ่นยวนนั้นฟังดูจริงจังและแววตานั้นไร้อารมณ์ใดๆ

หลังจากพูดจบ เขาไม่แม้แต่เหลียวมององค์หญิงหลิวอิ๋ง เขาเก็บกิเลน อุ้มเย่จายซิงพร้อมให้เย่ยู่หยางนั้นขึ้นบนหลังมังรเขียวกลับแคว้นเฉินตูไป

‘พูดจาหยาบคาย’คำพูดนี้ยังคงก้องอยู่ในหูของนาง อารมณ์โกรธเคืองนางขึ้นถึงสุดขีด คนรอบข้างนั้นต่างมองนางเป็นเรื่องขำขัน

น่าบัดซบนัก นางเป็นถึงองค์หญิงผู้สูงส่งแห่งแคว้นเทพมังกร ที่เป็นที่เคารพในใต้หล้านี้ พวกคนต่ำช้าพวกนี้มีสิทธิ์อะไรมาหัวเราะเยาะนาง?!

“ถ้ายังจ้องอีก ข้าจะควักลูกตาพวกเจ้าออกมา!”

องค์หญิงหลิวอิ๋งนั้นสบถคำด่าออกมาแล้วเดินออกไปทันที

เรื่องที่นางเคยกล่าวไว้ว่า จะเป็นแกนนำพันธมิตรผู้บำเพ็ญตนไปฆ่าจักรพรรดิปีศาจใหม่นั้น ก็อันตรธานเป็นฟองอากาศไปด้วย

องค์หญิงหลิวอิ๋งตอนนี้คิดจะกลับเฉินตู นางจะไปคัดค้านการแต่งงานของเย่จายซิงกับเสด็จพี่

นางโกรธเกลียดเย่จายซิงมาก！