บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 91

ชายหนุ่มและหญิงสาวมีระดับการบำเพ็ญสูง แต่ในขณะนี้ใบหน้าของพวกเขาทั้งสองกลับมืดมนมาก

ไข่มุกกลียุคเป็นสมบัติของฟ้าดิน ตำนานเล่าว่ามันดำรงอยู่ในขณะที่โลกถูกสร้างขึ้น

ไม่นานมานี้ไข่มุกกลียุคถือกำเนิดขึ้น และผู้คนในอาณาจักรเวหาทิพย์ทั้งหมดต่างตามหาที่อยู่ของมัน เพียงเพื่อให้ได้สมบัติชิ้นนี้

ต่อมาไข่มุกกลียุคตกอยู่ในมือของตระกูลหงส์ เหล่าผู้อาวุโสของพวกเขาแอบรวมตัวกับกองกำลังใหญ่ต่างๆ เพื่อแย่งชิงใช้ประโยชน์ และทำร้ายเทพธิดาแย่งชิงไข่มุกกลียุค

ใครจะรู้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน ชายที่ไม่รู้จักก็ปรากฏตัวขึ้นโดยใช้อาวุธเทพทำร้ายหัวหน้าตระกูลบาดเจ็บสาหัส และกล่องเหล็กที่บรรจุไข่มุกกลียุคก็หลุดเข้าไปในรอยแยกของมิติ

ในเวลานั้น ทั้งสองคนต่างก็สนใจกับไข่มุกกลียุคอยู่เสมอ ก่อนที่รอยร้าวของมิติจะปิดสนิท มันก็วิ่งตามเข้าไปในรอยแยกของมิติอย่างมิติ จนมาถึงแผ่นดินชั้นรากหญ้าแห่งนี้

โชคดีที่พวกเขามีอาวุธเทพ ไม่อย่างนั้นก็คงตัวแหลกสลายไปในรอยแยกของมิติแล้ว

แต่พวกเขาคิดไม่ถึง ว่าด้วยความเร็วที่เร็วมากขนาดนี้กลับมีคนแย่งไข่มุกกลียุคไปก่อนพวกเขาได้

ชายหนุ่มลู่จือเหลยกัดฟันกล่าว

“ชาวแผ่นดินชั้นรากหญ้าน่ารังเกียจ ถึงกับขโมยไข่มุกกลียุคไป ถ้าข้าเจอตัวข้าจะฉีกหนังพวกมันเป็นร้อยๆ ชิ้น!

ลี่จือเหลยขมวดคิ้ว

“พี่ชาย พวกเราจะไปหาใคคนที่ไหน? อย่าลืมพวกเราใช้สม้วนกระดาษถึงได้เข้ามาในมิตินี้ได้ ม้วนกระดาษจะปิดอีกสองวัน เราต้องกลับไปก่อนที่คัมภีร์จะปิด ไม่เช่นนั้นจะยากต่อการกลับไปอาณาจักรเวหาทิพย์ของพวกเรา”

เขาหนีไม่พนหรอก

ลู่จือเหลยแค่นเสียงเย็นชา แม้แต่ใบหน้าที่ดูปกติก็ดูมืดมนเพราะดวงตาของเขามืดมนเกินไป

ในมือของเขามีหนูหางสีแดงแข็งแรงอยู่ตัวหนึ่ง

“ตามรอยหนูเทพไป! พี่ชาย เจ้ายืมหนูเทพที่ติดตามคุณหนูใหญ่ได้จริงๆ!”

ผู้หญิงคนนั้นดูตื่นเต้นและมีความสุข

เห็นหนูที่เชี่ยวชาญด้านดมกลิ่นวนอยู่ในหลุมลึกครู่หนึ่ง ดวงตาที่ดูเหมือนมีความเป็นคนก็ลอยออกมา และอุ้งเท้าของมันชี้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้

ที่นั่น! ไปเถอะ ท่านปู่ข้าจะให้เจ้ารู้ว่าไม่สามารถเอาของที่ไม่ควรเอาไปได้ไป มิฉะนั้นก็จะต้องชดใช้ราคาด้วยชีวิต!”

ลู่จือเหลยเยาะเย้ยสองสามครั้ง หากไม่มีเมาส์ติดตามจะไม่มีใครถูกพบ

ลู่จืออันโล่งใจและเยาะเย้ย

“ถ้าถูกหนูเทพจับตามอง ก็อย่าแม้แต่จะหลีกหนีมันพ้น มันสามารถตามหล้าเราได้สุดหล้าฟ้าเขียว โจรคลั่งนั่นกำลังตามล่พวกเรา ไม่อย่างนั้นพวกเรากลับบ้านได้แล้ว”

สามารถทำงานให้สำเร็จได้ สาขาของพวกเขาก็สามารถเข้าตระกูลหลักและได้รับหน้าที่สำคัญ

ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ความรู้สึกเหนือกว่านั้ตลบอบอวลอย่างรุนแรง และดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่เห็นอาณาจักรนี้อยู่ในสายตา

ภายใต้การตามรอยของหนูเทพ ทั้งสองก็มาถึงนอกเมืองซางหยู

“ลมปราณหายไปที่นี่! แม่หนูรุ่ยเจ้าไปขอให้เจ้าเมืองปิดเมือง บังคับและหลอกล่อออกมา รีบไปจัดการซะ”

ลู่จือเหลยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ดาบก็ลอยออกมาทันที กำแพงเมืองพังลงครึ่งหนึ่ง ดาบถูกแยกออกเป็นเงาดาบหลายสิบเล่ม และบินไปทางทหารรักษาเมือง จ่ออยู่เหนือหัวของทุกคน ก่อนจะถามเสียงดัง

“ตอยข้ามา ในระยะเวลาครึ่งชั่วโมง มีคนน่าสงสัยที่ลุกลี้ลุกลนผ่านมาหรือไม่”

ทุกคนกลัวแรงกดดันที่น่าสะพรึงนี้ นี่คือพลังที่ดุร้ายที่สุดในแดนมหาจักรพรรดิทิพย์ กคนไม่ได้คาดหวังว่าชายหนุ่มคนนี้จะเป็นผู้ฝึกตนของแดนมหาจักรพรรดิทิพย์ จึงไม่มีใครกล้าแตะต้อง

ไม่นาน ลู่จือเหลยก็ได้รู้ชื่อคนที่เข้าเมืองมาอย่างชัดเจน

ไม่มีคนดูลุกลี้ลุกลนเข้ามา แต่มีชายหญิงคู่หนึ่งที่ปิดบังใบหน้าซึ่งน่าสงสัย

“ตอนนี้ชายหญิงคู่นั้นอยู่ไหน?”

ลู่จือเหลยมีลางสังหรณ์ที่ว่าไข่มุกกลียุคนั่นจะถูกชายหญิงคู่นั้นเอาไป!

“ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไปที่โรงเตี๊ยมฟู๋หยวน!”