Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1005

ตูม!

หลินสวินไม่ได้หลบหลีก ใช้ก้าวย่างชือน้ำแข็งจู่โจมออกไปหมัดหนึ่ง

ปึงๆๆ

ธารโลหิตที่รวมจากเจตกระบี่น่าหวาดกลัวระดับใด ประดุจมังกรใหญ่สีเลือดตัวหนึ่ง แต่บัดนี้กลับถูกซัดจุดตายร่างสะบั้นเป็นหลายส่วน

จากนั้นจึงพังทลายแตกกระจาย

“จิตต่อสู้แข็งแกร่งนัก พริบตาก็สังเกตเห็นจุดอ่อนของธารโลหิตประหัตมาร!” อวี้เป๋าเป่าอดกล่าวไม่ได้

วิชามรรคใดๆ ในใต้หล้าล้วนมีจุดอ่อนของมัน ไม่ว่าหยั่งถึงแก่นแท้แห่งวิถียุทธ์ได้หรือไม่ ล้วนไม่อาจทำได้ถึงขั้นสมบูรณ์ไร้บกพร่องอย่างแท้จริง

อย่างไรเสียสรรพสิ่งในใต้หล้านี้ล้วนมีส่วนที่ขาด นับประสาอะไรกับศึกแห่งวิถียุทธ์

ดังนั้นแม้วิชามรรคจะน่าสะพรึงเพียงใด ทันทีที่มองเห็นจุดอ่อนก็เหมือนกุมจุดตายได้

“เขาสามารถรอดจากการต่อสู้ในแดนฐิติประจิมมาถึงป่านนี้ แน่นอนว่าประสบการณ์ต่อสู้ต้องพรั่งพร้อมถึงขีดสุด มีความสามารถเช่นนี้ก็เป็นเรื่องธรรมดา” เสวี่ยเชียนเหินกล่าววิจารณ์

ครืน…

ในการต่อสู้หลังจากนั้น การโจมตีของจางเจิงดุดันและร้ายกาจยิ่งกว่าเดิม กระบี่โลหิตแคบยาวสาดอานุภาพสะเทือนใต้หล้า เผยวิถีกระบี่แห่งตนถึงขีดสุด

แต่ไม่ว่าเขาจะใช้วิชานับพัน กลวิธีนับหมื่นอย่างไร ล้วนถูกหลินสวินสลายอย่างง่ายดาย ไม่อาจทำร้ายหลินสวินได้สักนิด

‘เป็นไปไม่ได้! ทำไมเขามีจิตต่อสู้เป็นเลิศเช่นนี้ หรือบนวิถียุทธ์เขาก้าวล้ำเหนือกว่าข้านานแล้ว’

จางเจิงทะนงตนและดื้อรั้นยิ่ง ไม่เช่นนั้นคงไม่ครองสมญา ‘กระบี่เขย่าขวัญ’

แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาน้อยๆ!

บุคคลในขอบเขตมกุฎเหมือนกัน สิ่งที่ประชันหาใช่รากฐานและปราณ แต่เป็นการฝึกยุทธ์และจิตต่อสู้

แต่จางเจิงกลับคิดไม่ถึงว่าเขาจะถูกหลินสวินที่ไร้สำนักไร้พรรคกำราบ!

‘จางเจิง หากเจ้าไม่ใช้กำลังทั้งหมดอีก คงห่างจากความพ่ายแพ้ไม่ไกลแล้ว’ ริมหูยินเสียงสื่อจิตเย็นชาของเสวี่ยเชียนเหิน

ได้ยินดังนั้นจางเจิงสีหน้าขรึมลงทันที ถูกเสวี่ยเชียนเหินเตือนทำให้เขารู้สึกอับอายเกินอธิบาย

“กระบวนเฉือนหมื่นยอดแกนสวรรค์!”

พลานุภาพจางเจิงพลันยกระดับ แข็งแกร่งกว่าก่อนหน้าไม่รู้เท่าไหร่ ทั้งตัวราวกระบี่มาร ซัดกระหน่ำลมเมฆจนฟ้าดินเปลี่ยนสี

“ตาย!”

ยอดศาสตรามรรคราชันเลือดวิจิตรกลายเป็นรุ้งกระบี่ยาวพันจั้งสายหนึ่ง เฉือนแหวกจากเหนือนภาคราม ปรากฏพลานุภาพร้ายกาจทะลวงสังหารชั่วกัปกัลป์อย่างหนึ่ง

“ให้ได้อย่างนี้สิ”

นัยน์ตาหลินสวินฉายแววยะเยือกวูบหนึ่ง

ไม่มีคนรู้ว่าการต่อสู้นี้หลินสวินยังซ่อนคมในฝัก จุดประสงค์นั้นง่ายมาก กลัวว่าจะแสดงออกจนสะดุดตาเกินไป ทำให้คู่ต่อสู้เกิดระแวงจนเผ่นหนี

ไม่อย่างนั้นอาศัยศักยภาพเขาตอนนี้ที่สามารถสังหารลี่จั้นหนานได้ในสามหมัด นับประสาอะไรกับการจัดการจางเจิงที่พลังต่อสู้ไม่ต่างจากลี่จั้นหนานนัก

ยามครองพลังอันเด็ดขาด ต้องทำให้คนอื่นมองตื้นลึกของตนไม่ออกจึงจะเป็นกลศึกที่เลิศล้ำ

ชั่วพริบตาพลังของหลินสวินเพิ่มขึ้นอีกระดับใหญ่

เงาร่างเขาดั่งภูตผีหลบหลีกกระบี่ที่จ่อเข้ามาตรงหน้า และปรากฏตัวเบื้องหน้าจางเจิงกะทันหัน

ตูม!

ขณะเดียวกัน แก่นอัศจรรย์ของเคล็ดวิชาเก้าหมัดสะเทือนสวรรค์ก็ถูกปล่อยออกจากหมัดขวา

จางเจิงเบิกตาโพลงทันที นี่เป็นถึงไพ่ตายของเขา ใช่สิ่งที่สามารถหลีกหลบง่ายดายเช่นนี้หรือ แต่ตอนนี้ภาพที่เป็นไปไม่ได้เกิดขึ้นแล้ว!

แย่แน่!

เสวี่ยเชียนเหินและอวี้เป๋าเป่าสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย พวกเขาก็คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเช่นนี้

เพราะก่อนหน้านี้แม้การต่อสู้ของหลินสวินและจางเจิงจะดุเดือด แต่ต่างฝ่ายล้วนไม่เคยกำราบอีกฝ่ายได้อย่างหมดจด

แต่ตอนนี้หลินสวินประหนึ่งนักล่าที่ซุ่มรอมานาน ทันทีที่เคลื่อนไหวก็หมายเอาชีวิต!

ไม่อาจไม่พูดถึง จางเจิงสมกับเป็นคนในขอบเขตมกุฎ ปฏิกิริยาตอบสนองเรียกได้ว่าน่าตะลึง ในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ยังพาดกระบี่ขวางกั้น สำแดงพลังแห่งตนออกมาจนหมด

แต่เขาเองก็คาดไม่ถึงว่าหลินสวินซ่อนความสามารถมาตลอด และระเบิดออกมากะทันหันในเวลานี้ มีหรือจะเป็นสิ่งที่เขาสามารถต้านทานได้

ได้ยินเสียงปังดังสนั่น เลือดวิจิตรที่ขวางต้านอยู่เบื้องหน้าถูกหนึ่งหมัดของหลินสวินต่อยกระเด็น พลังหมัดเปี่ยมอานุภาพไม่เสื่อมถอย กระแทกใส่ทรวงอกจางเจิงอย่างรุนแรง

กร๊อบ!

เสียงกระดูกอกแตกดังสนั่น

จางเจิงพลันกระอักเลือดออกจากปาก เบื้องหน้าพร่าเลือน ในใจพิศวงหวาดกลัวถึงขีดสุด เวลานี้เขาถึงรู้ตัวว่าถูกหลอกแล้ว!

หากคู่ต่อสู้ใช้พลังเช่นนี้แต่แรก เขาคงยืนหยัดไม่ถึงป่านนี้แน่

เจ้าหมอนี่รอบจัดนัก!

จางเจิงได้รับบาดเจ็บสาหัส ดวงตาเบิกถลน

ทว่าเขาเพิ่งหมายหลบหลีกก็ถูกมือใหญ่ของหลินสวินคว้าร่างเข้าเต็มแรง ระหว่างที่ยังไม่ทันตอบสนองก็ถูกกำราบเข้าไปในเจดีย์สมบัติไร้อักษร

ทุกอย่างนี้เกิดขึ้นเร็วมาก

ทุกคนล้วนไม่ทันมีปฏิกิริยา จางเจิงก็ถูกสยบบาดเจ็บหนัก ทำให้ผู้สืบทอดแดนศักดิ์สิทธิ์แกนสวรรค์ไม่น้อยต่างอึ้งงันอยู่ตรงนั้น

นี่เป็นไปได้อย่างไร

ห่างออกไป พวกผู้ฝึกปราณที่ชมการต่อสู้อยู่ลูกตาแทบถลน เดิมคิดว่าจะเปิดฉากการต่อสู้ชั้นยอดที่สะเทือนใต้หล้า

ไหนเลยจะคิดว่าชั่วพริบตาก็ไม่เห็นจางเจิงแล้ว!

นี่น่าอัศจรรย์กว่าความฝันเสียอีก เหนือความคาดหมายเกินไป

“ไอ้คนถ่อยเจ้ากล้ารึ!”