Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1088

“ไอ้เด็กสวะ เจ้ารนหาที่ตาย!”

ณ ที่นั้นโก่วหยางซิวโกรธจนดวงตาแทบถลน เดือดดาลหาใดเปรียบ ทั่วร่างแผ่กลิ่นอายชวนประหวั่นกระหายเลือดดุดัน

เขาคือราชันคนหนึ่ง ยามโก่วเหยียนเจินถูกสังหารก็ห่างจากเขาไม่ถึงจั้ง

แต่ด้วยระยะห่างแค่นี้เขากลับช่วยเหลือไม่ทัน

โก่วเหยียนเจินคือบุคคลขอบเขตมกุฎของเผ่าสุนัขสวรรค์มายาทมิฬ มีพลังแฝงในระดับยอดมกุฎรุ่นเยาว์ ต่อไปยามมหายุคมาเยือนยังต้องช่วงชิงโอกาสการกลายเป็นราชัน

แต่ตอนนี้กลับจิตสิ้นวิญญาณสลาย ตายไม่เหลือแม้แต่ซากกระดูก

นี่ทำให้โก่วหยางซิวโกรธจัด

ตูม!

เขาหาได้ลังเล ทะลวงขึ้นเหนือเมฆ แววตาแดงก่ำเจือไอสังหารดุดัน ทั่วร่างมีแสงมรรคโหมกระหน่ำ พลานุภาพน่าหวาดกลัวล้นฟ้า

เสมือนย่อระยะเหลือเพียงคืบ ชั่วพริบตาเขาก็มาอยู่บนทะเลหมากดารา ฟาดฝ่ามือหนึ่งไปทางหลินสวินอย่างหนักหน่วง

ราชันที่เดือดดาลคนหนึ่ง น่าสะพรึงโดยไม่ต้องสงสัย

เมื่อเห็นภาพนี้ผู้แข็งแกร่งขุมอำนาจอื่นในที่นั้นต่างสูดหายใจเย็น เจ้าสุนัขเฒ่านี่เห็นชัดว่าโกรธเข้าจริงๆ แล้ว ทันทีที่ออกโจมตีก็ใช้กระบวนสังหาร!

ทว่าไม่รอให้ฝ่ามือนี้ฟาดลงมา ดาบยาวเจิดจ้าดุจหิมะสายหนึ่งปรากฏขึ้นกลางอากาศ ผสานรวมจากประกายดาราเจิดจรัส

ตึง!

ฝ่ามือปะทะดาบ ที่แห่งนี้พลันเหมือนฟ้าถล่มดินทลาย ผีร้องไห้เทพคร่ำครวญ

อาณาเขตทะเลใกล้เคียงต่างทลายแยกจาก แสงมรรคบาดตาพลุ่งพล่านทั่ว ผลกระทบที่น่าหวาดกลัวหาใดเปรียบแผ่กระจายเป็นวงกว้าง ทำจนห้วงอากาศบิดเบือนทรุดตัวลงเหมือนจะถูกหลอมละลาย

ทว่าภาพที่ทำให้ทุกคนต่างสนเท่ห์ได้เกิดขึ้นแล้ว

หลินสวินที่มีปราณแค่ระดับกระบวนแปรจุติไม่เป็นอะไรเลย กลับเป็นโก่วหยางซิวราชันที่ก้าวสู่ระดับอมตะผู้นี้ถูกฟันแขนขวาขาด ร่างกายครึ่งหนึ่งเกือบถูกทำลายแยกออกจากกัน โลหิตแดงสดสาดพรมราวน้ำตก

“นี่ไม่ใช่พลังของเจ้า!”

โก่วหยางซิวกรีดร้อง จากความเดือดดาลแรกเริ่มเปลี่ยนเป็นหวาดกลัวและใจสั่น

การโจมตีเดียวก็ทำเขาบาดเจ็บหนักเกือบตาย นี่ใครจะกล้าเชื่อ

กลิ่นอายอันตรายถึงชีวิตทำให้โก่วหยางซิวหันหลังถอยโดยไม่ลังเล

โพละ!

กลางอากาศหลินสวินพลันกำหมัดจู่โจม พลังหมัดพร่างพราวดั่งประกายดาวทั่วหล้า พริบตานั้นก็ครอบคลุมเงาร่างโก่วหยางซิว จากนั้นจึงระเบิดออกสนั่นหวั่นไหว

ฝนโลหิตสาดพรม ภายใต้สายตาหวาดหวั่นทั้งหมดที่จับจ้อง โก่วหยางซิว ราชันที่พลังต่อสู้ชวนประหวั่นผู้นี้ถูกหมัดเดียวซัดกระจุย!

ทุกคนตรงนั้นเงียบกริบไร้สุ้มเสียง เงียบสงัดหาใดเปรียบ

หากกล่าวว่าการตายของโก่วเหยียนเจินก่อนหน้าคือความไม่ทันตั้งตัว ทำให้คนเกินคาดหมายและตื่นตระหนก

เช่นนั้นการตายของโก่วหยางซิวก็เหมือนสายฟ้าฟาด สะเทือนจนทุกคนหนังศีรษะชาวาบ ขวัญหนีแตกตื่น ขนพองสยองเกล้า!

“นี่เป็นไปได้อย่างไร เขาๆๆ… ทำไมถึงสังหารราชันคนหนึ่งง่ายดายเช่นนี้”

พวกอวี่หลิงคง หลี่ชิงผิง ข่งหลิงไม่อาจสงบใจโดยสิ้นเชิง สีหน้าแปรเปลี่ยนยกใหญ่

พวกเขาเฝ้ารออยู่ที่นี่ ร้อนอกร้อนใจอยากสังหารหลินสวิน กำจัดศัตรูที่ถูกพวกเขาเห็นเป็นภัยแฝงนี่ซะ

ไหนเลยจะคิดว่าสภาพการณ์กลับผกผันราวพลิกกระดานเช่นนี้

นั่นเป็นถึงราชัน!

ถูกสังหารอย่างง่ายดายเช่นนี้หรือ

ไม่เพียงแค่พวกเขา สัตว์ประหลาดเฒ่าขุมอำนาจอื่นก็ตกใจจนลูกตาปูดโปนยากจะเชื่อ

“นี่เป็นไปไม่ได้!”

หลี่ชิงผิงตวาดลั่น สูญเสียการควบคุม ไม่อาจยอมรับ

โพละ!

ที่ไกลออกไป หลินสวินดีดนิ้วเบาๆ ประกายดาราสายหนึ่งควบรวมทิ้งแล้วตัวลง จากนั้นร่างหลี่ชิงผิงก็ระเบิดออกตายอย่างกะทันหัน ณ ที่นั้น!

ชั่วขณะทุกคนตรงนั้นเกือบคลุ้มคลั่ง

หลินสวินในตอนนี้อยู่เหนือความคาดหมายของพวกเขาโดยสมบูรณ์ ประหนึ่งนายเหนือหัวควบคุมความเป็นตาย ระหว่างขยับเคลื่อนก็สามารถช่วงชิงชีวิต!

“เพราะอะไร นี่เป็นเพราะอะไร”

ข่งหลิงเองก็กำลังกรีดร้อง ใบหน้างามซีดเผือดยังคงไม่กล้าเชื่อ

ภาพต่างๆ นี้เหมือนเป็นฝันร้าย เกิดขึ้นรวดเร็วเกินไป ไม่ว่าใครเกรงว่าคงสูญสิ้นสติสัมปชัญญะ

“หนีเร็ว!”

สีหน้าหม่าหยวนชิงที่อยู่ด้านข้างพลันแปรเปลี่ยน สะบัดแขนเสื้อคราหนึ่งก็พาพวกผู้สืบทอดรุ่นเยาว์อย่างข่งหลิงหนีไปทางทุ่งน้ำค้างแข็งผลึกเร้น

เขามองออกว่าไม่ใช่พลังต่อสู้ของหลินสวินแปรสภาพไปจนถึงขั้นน่าหวาดกลัวไร้ขอบเขต แต่เพราะยืมพลังต้องห้ามในทะเลหมากดาราต่างหาก!

“ไป!”

“รีบไปจากที่นี่!”

“เจ้าเด็กนี่ยืมพลังต้องห้ามของทะเลหมากดารา ในฟ้าดินแถบนี้เขาไร้คู่ต่อกร ไม่ว่าใครก็ไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้เขา!”

ขณะเดียวกันสัตว์ประหลาดเฒ่าขุมอำนาจอื่นก็มองเห็นความจริงเช่นกัน มีหรือจะยังกล้าล่าช้า ต่างเลือกถอยร่น หมายหนีห่างจากทะเลหมากดาราโดยไม่ลังเล!

แม้พวกเขายังไม่รู้ว่าหลินสวินยืมใช้พลังต้องห้ามของทะเลหมากดาราได้อย่างไร แต่ตอนนี้พวกเขาไม่อาจไม่ถอย

ตัวเลือกนี้ช่างน่าอึดอัดโดยไม่ต้องสงสัย

ก่อนหน้านี้พวกเขารออยู่ที่นี่อย่างยากลำบาก ยกทัพใหญ่โตชุมนุมเหล่าราชัน มองหลินสวินเป็นเหยื่อ ไม่ห่วงว่าจะสังหารเขาไม่ได้ แต่กังวลว่าใครจะสามารถสังหารหลินสวินได้คนแรกกันแน่!

ไหนเลยจะคาดคิดว่าทุกอย่างกลับเปลี่ยนแปลงเร็วเหลือเกิน!

เหยื่อไม่ใช่เหยื่ออีกต่อไป กลับกลายเป็นนายเหนือหัวที่ไม่อาจทัดเทียม สังหารราชันเหมือนเชือดไก่ นี่คือสิ่งที่ใครต่างไม่คาดฝัน

และหลินสวินในตอนนี้ แน่นอนว่าไม่มีทางปล่อยศัตรูพวกนี้จากไปต่อหน้าต่อตา