Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1571

โลกมารโลหิต

หอชัยชนะ ห้องโถงชั้นเก้า

‘แม้หลินสวินจะมีชื่อเสียงดุดัน แต่สำหรับข้าก็เพียงแค่ตัวตลกคนหนึ่ง มีคุณสมบัติอะไรให้ข้าลงมือด้วยตัวเอง’

จดหมายจากผู้นำค่ายทัพดินแดนโบราณยอดหยินจู๋อิ้งคงที่เขียนขึ้นด้วยตัวเองปรากฏตรงหน้าเซวี่ยชิงอี

ตัวอักษรแต่ละตัวแข็งแกร่งงดงาม สั้นๆ ประโยคเดียวกลับมีความดูถูก หยิ่งยโสที่ชัดแจ้ง

ฟึ่บ!

ครู่หนึ่งหลังจากนั้นสองมือเซวี่ยชิงอีขยำ บดขยี้จดหมายฉบับนี้จนแหลก สีหน้าอึมครึมไม่สามารถสงบได้ ก่นด่าเสียงต่ำ “จู๋อิ้งคง สักวันเจ้าจะต้องเสียใจ!”

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ คราหนึ่ง แล้วเปิดจดหมายฉบับที่สอง

‘ข้าผู้แซ่คุนกำลังอยู่ในช่วงสำคัญของการทะลวงขั้น โปรดอภัยที่ข้าไม่สามารถมุ่งหน้าไปโลกรกร้างโบราณด้วยตัวเอง หวังว่าพี่เซวี่ยจะเข้าใจ’

‘แต่สำหรับข้าผู้แซ่คุน หากหลินสวินนั่นกล้าขัดขวางการเคลื่อนไหวเข้าสู่แดนลับสนามแม่เหล็กของแปดดินแดน ก็เหมือนตั๊กแตนห้ามรถ ไม่รู้จักประเมินตัวเอง พี่เซวี่ยไม่ต้องใส่ใจ’

นี่คือจดหมายตอบกลับจากผู้นำค่ายทัพดินแดนโบราณขุมอุดร

แคว่ก!

จดหมายตอบกลับฉบับนี้ก็ถูกเซวี่ยชิงอีฉีกเช่นกัน สีหน้าของเขามืดทะมึนขึ้นมาแล้ว

พูดไปพูดมาก็เป็นคุนเซ่าอวี่นี่ไม่ใส่ใจหลินสวิน ไม่ยินยอมร่วมมือกับตนไปโจมตีสังหารหลินสวินด้วยกัน

‘เจี้ยนชิงเฉินปิดด่าน จู๋อิ้งคงมั่นใจอวดดี ไม่ยอมร่วมมือ คุนเซ่าอวี่ไม่เห็นหลินสวินในสายตา…’

เซวี่ยชิงอีขมวดคิ้วครุ่นคิด

ไม่นานมานี้เขาเขียนจดหมายด้วยตัวเอง หมายจะร่วมมือกับผู้นำดินแดนอื่นๆ ฉวยโอกาสที่แดนลับสนามแม่เหล็กมาเยือนครั้งนี้ ร่วมมือกันกำราบศัตรูใหญ่อย่างหลินสวิน

ยิ่งไปกว่านั้นในจดหมายเขายังวิเคราะห์เรื่องราวหลายอย่างของหลินสวินอย่างละเอียดถี่ถ้วนยิ่ง อธิบายเป็นพิเศษว่าเจ้าหมอนี่ไม่ธรรมดา หากไม่ฉวยโอกาสนี้ ต่อไปคงยากจะมีโอกาสสังหารเขา

และมีหลินสวินอยู่ หากปล่อยให้ผู้แข็งแกร่งดินแดนรกร้างโบราณเข้าไปช่วงชิงวาสนาบรรลุมกุฎอริยะในแดนลับสนามแม่เหล็ก ค่ายทัพดินแดนรกร้างโบราณจะต้องมีมกุฎอริยะเพิ่มขึ้นกลุ่มหนึ่งแน่

นี่ไม่เป็นผลดีต่อแปดดินแดน

เดิมทีเซวี่ยชิงอีคิดว่า ขอเพียงแค่ผู้นำดินแดนอื่นๆ ไม่โง่ หลังจากเห็นจดหมายของตนจะต้องจริงจังกับเรื่องนี้แน่

ใครจะคิดว่าจดหมายตอบกลับของพวกเขากลับเป็นเช่นนี้!

นี่ทำให้เซวี่ยชิงอีเองยังอัดอั้น

หากหลินสวินนั่นเล่นงานง่ายขนาดนี้ จะบุกสังหารจนโลกมารโลหิตวุ่นวายโกลาหลด้วยตัวคนเดียวได้อย่างไร จะสามารถวางกับดักสังหารทัพพันธมิตรเจ็ดดินแดนเพียงลำพังได้อย่างไร

แต่ไม่ว่าจะเป็นจู๋อิ้งคงหรือคุนเซ่าอวี่ กลับปฏิเสธการร่วมมือโจมตีสังหารหลินสวินในโอกาสอันหายากนี้ นี่… ต้องโง่เขลาเพียงใด

เซวี่ยชิงอีก็รู้ดีว่าพวกจู๋อิ้งคงไม่ได้โง่ ตรงกันข้าม แต่ละคนฉลาดล้ำยิ่งกว่าอีกคน ไม่เช่นนั้นไม่มีทางกลายเป็นผู้นำของค่ายทัพหนึ่งได้

เพียงแต่กับเรื่องของหลินสวิน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้จริงจัง!

“นายน้อย ชืออู๋ซู่แห่งดินแดนโบราณจิ่วหลีตอบจดหมายกลับมาแล้ว”

ชายชราคนหนึ่งเข้าโถงมาอย่างเร่งรีบ สองมือประคองจดหมายฉบับหนึ่งเหนือหัว

เซวี่ยชิงอีเปิดดูแล้วเบิกตาโพลง โกรธจนแทบกระอักเลือดออกมา

ก็เห็นในจดหมายเขียนว่า ‘เซวี่ยชิงอีเจ้าน่าขำเกินไปแล้ว เล่นงานหลินสวินคนเดียวเท่านั้น เจ้ายังจะให้พวกข้าร่วมมือกัน ไม่กลัวขายหน้าหรือ หรือเพราะเรื่องที่หลินสวินก่อกวนโลกมารโลหิตครั้งก่อนทำให้เจ้าตกใจจนเสียขวัญแล้ว’

ระหว่างบรรทัดแฝงความดูถูกและเย้ยหยัน ทำให้เซวี่ยชิงอีโกรธจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน อยากจะไปสู้กับชืออู๋ซู่เสียเดี๋ยวนี้

ปฏิเสธการร่วมมือก็ช่างเถอะ เหตุใดต้องเย้ยหยันกันอีก

คิดว่าเขาเซวี่ยชิงอีเป็นพวกยอมคนหรือ

จนกระทั่งผ่านไปครู่หนึ่งเซวี่ยชิงอีจึงคุมเพลิงโกรธในใจไว้ได้ และตอนนี้จึงสังเกตเห็นว่าชายชราที่อยู่ข้างๆ เหมือนจะพูดอะไรแต่ก็หยุดไป

“ทำไมหรือ มีอะไรก็พูดมาตรงๆ” เซวี่ยชิงอีขมวดคิ้วพูด

“นายน้อย เลี่ยเฉียนแห่งดินแดนโบราณเพลิงสวรรค์ฝากคนมาแจ้งคำพูด”

ใบหน้าของชายชราเต็มไปด้วยความลังเล

เซวี่ยชิงอีสีหน้าอึมครึม “เจ้าหมอนั่นแม้แต่จดหมายยังคร้านจะเขียนหรือ เจ้าว่ามา คำพูดที่เขาฝากมาคืออะไร”

ชายชรากัดฟันพูด “ไม่ว่าง”

เซวี่ยชิงอีอึ้ง แทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง เอ่ยว่า “ไม่ว่าง? แค่สองคำนี้หรือ”

ในปากชายชราขมฝาด พยักหน้าอย่างยากลำบาก

เซวี่ยชิงอีรู้สึกเพียงว่าเลือดขึ้นหน้า สีหน้ามืดทะมึน โกรธจนปอดแทบระเบิด

ไม่ว่าง!

คำสั้นๆ สองคำนี้ ความดูถูกและเย้ยหยันที่เผยออกมาไม่มีปกปิดสักนิด

“ดี ดี ดี ด้วยคำพูดประโยคนี้ของเลี่ยเฉียน ต่อไปหากค่ายทัพดินแดนโบราณเพลิงสวรรค์ประสบภัย อย่าคิดว่าจะได้รับความช่วยเหลือจากข้าแม้แต่น้อย!”

เซวี่ยชิงอีโมโหจนตบโต๊ะลุกขึ้น โกรธจัดจนผมตั้งชัน

เจี้ยนชิงเฉินปิดด่าน คุนเซ่าอวี่ จู๋อิ้งคง ชืออู๋ซู่ เลี่ยเฉียนปฏิเสธอย่างต่อเนื่อง นี่ทำให้เซวี่ยชิงอีรู้สึกเดือดดาล ด้วยเหมือนถูกมองว่า ‘ตนไม่คู่ควรให้ร่วมมือด้วย’

“การพ่ายแพ้อย่างราบคาบของทัพพันธมิตรเจ็ดดินแดนในคราวก่อน ยังไม่สามารถทำให้พวกเขาจำเป็นบทเรียนหรือ”

“ล้วนคิดว่าข้าเซวี่ยชิงอีใจเสาะเกินไป ขวัญเสียจากการกระทำของหลินสวิน แต่พวกเขาไม่เคยคิดว่าคู่ต่อสู้ที่สามารถทำให้ข้าเซวี่ยชิงอีให้ความสำคัญเช่นนี้ จะเป็นคนที่ไม่มีความสำคัญได้อย่างไรหรือ”