Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1629

สีหน้าอิ๋นฮวนสงบนิ่งไม่ไหวติง

หลินสวินในฐานะ ‘อันดับหนึ่งในสมรภูมิเก้าดินแดน’ สามารถต้านการโจมตีของอ๋าวเจิ้นเทียนไว้ได้ เดิมก็สมเหตุสมผล หาไม่ก็เป็นเพียงพวกดีแต่อ้างชื่อคนหนึ่งเท่านั้น

แต่อ๋าวเจิ้นเทียนกลับนัยน์ตาแข็งทื่อ กล่าวอย่างโมโห “นัยเร้นลับเจินหลง หัวขโมยอย่างเจ้าถึงกับกล้าฝึกมรรคเผ่าข้า!”

อะไรนะ!

เวลานี้อิ๋นฮวนก็ตกใจเช่นกัน

มหามรรคเจินหลง นั่นเป็นพลังมหามรรคของเผ่าเจินหลง หลินสวินนี่เป็นเผ่ามนุษย์ชัดๆ เหตุใดถึงสามารถหยั่งถึงและเชี่ยวชาญพลังมหามรรคระดับนี้ได้

นี่ผิดปกติยิ่ง!

หลินสวินหมุนตัวกล่าวเสียงเรียบ “มหามรรคเจินหลงนี่เป็นเพียงหนึ่งในหมื่นมรรคทั้งมวล เหตุใดข้าถึงจะฝึกไม่ได้”

ดวงหน้าหล่อเหลาของอ๋าวเจิ้นเทียนมืดทะมึน ไอสังหารกลางนัยน์ตาพลุ่งพล่าน กล่าวว่า “ข้าเข้าใจแล้ว ที่เจ้าฝึกคือมังกรเคราะห์เก้ากระบวนแปร มีแต่วิชามังกรเคราะห์เก้ากระบวนแปรเท่านั้น จึงจะสามารถทำให้หัวขโมยต่ำช้าอย่างเจ้าลักลอบหยั่งถึงพลังมหามรรคแห่งเจินหลงได้!”

มังกรเคราะห์เก้ากระบวนแปร!

อิ๋นฮวนพยายามครุ่นคิด ก็คิดไม่ออกว่าบนโลกนี้เหตุใดถึงมีมรดกส่วนนี้อยู่ได้

“ต่ำช้า? หัวขโมย? ลักลอบ?”

นัยน์ตาดำของหลินสวินลุ่มลึกเย็นชา เอามือไพล่หลัง มองอ๋าวเจิ้นเทียนแล้วกล่าว “หรือเจ้าคิดจริงๆ ว่าข้าคนแซ่หลินไม่กล้าสังหารมังกร”

ขณะพูดเขาย่างเท้าก้าวออกไป กลิ่นอายทั่วร่างโคจรโดยพลัน ประหนึ่งเตาหลอมที่หลอมละลายสรรพสิ่งทั่วจักรวาล อานุภาพน่าสะพรึงแผ่กว้าง ทำให้ห้วงอากาศยังร้องครวญ

เมื่อเทียบกับท่าทางราบเรียบนิ่งสงบก่อนหน้านี้ ช่างต่างกันราวกับเป็นคนละคน!

นัยน์ตาอิ๋นฮวนแข็งทื่อ แข็งแกร่งยิ่ง!

“สังหารมังกร? ไม่รู้จักดีชั่ว!”

อ๋าวเจิ้นเทียนคำรามเสียงดัง เงาร่างสูงกำยำดุจเจินหลงปรากฏบนโลก กลิ่นอายปกคลุมฟ้าดิน

เหนือศีรษะของเขาปรากฏลักษณ์ประหลาดฟ้าดาราอย่างหนึ่ง เจินหลงตัวหนึ่งท่องทะยานอยู่ในนั้น ร่างกายทอดขยายดุจไร้สิ้นสุด บดขยี้ธารดารานับล้านเป็นผุยผง

สวบ!

เขายื่นกรงเล็บทะลวงห้วงอากาศว่างเปล่าเข้าใส่หลินสวิน

พลังนิ้วมือคมกริบไร้เทียมทานนั่นปกคลุมด้วยเกล็ดลายมรรคคลุมเครือ คล้ายสามารถฉีกฟ้าแหวกดิน ปั่นป่วนหยินหยาง

เพียงแค่กลิ่นอายที่แผ่ออกมาก็สามารถทำให้มกุฎอริยะยังหวั่นหวาด!

น่ากลัวเกินไปแล้ว!

ทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนกำลังต่อสู้กับเจินหลงบนสวรรค์ แต่ตนเป็นเพียงมด เล็กจ้อยหาใดเปรียบ นี่คือการขู่ขวัญทางจิตวิญญาณอย่างหนึ่ง

สีหน้าหลินสวินไม่สุขไม่ทุกข์ ไม่แม้แต่จะมอง ในใจสะท้อนภาพเตาหลอมมหามรรค หลอมรวมแก่นแท้หมื่นมรรค วิวัฒน์เป็นความอัศจรรย์แห่งหมื่นวิชา

เมื่อเขากดมือออกไป

ตูม!

กลางห้วงอากาศมีเงามายาเตาหลอมปรากฏ ยิ่งใหญ่ไร้ขอบเขต มีอานุภาพกำราบกาลนิรันดร์ อมตะยืนนาน

คัมภีร์เตาหลอมมหามรรค!

นี่เป็นครั้งแรกที่หลินสวินใช้ในการต่อสู้หลังจากสร้างวิชาแห่งตน

พริบตาเดียวพลังกรงเล็บของอ๋าวเจิ้นเทียนก็ถูกบดขยี้ เกิดเสียงก้องกระหึ่มสะเทือนโสตจนหูแทบหนวก

และเตาหลอมก็แผ่อานุภาพ กำราบอย่างต่อเนื่อง

เมื่อดูให้ดีเตาหลอมนี้ให้ความรู้สึกไพศาลหนักแน่นที่ ‘เป็นหนึ่งเดียวอันสัมบูรณ์’ แก่ผู้คน

ภายในเตาหลอม มหามรรคมากมายผสมผสาน หยินหยางโคจรบังเกิดยอดเอกอุ น้ำไฟหลอมรวมกลายเป็นแข็งแกร่งอ่อนโยน เจินหลงไร้มรณะท่องกลางหุบเหว นัยเร้นลับดับดารากลืนกินซุ่มซ่อนภายในเตา!

และรอบด้านของเตาหลอม ประทับวิชาคลุมเครือเหลือล้น มีเงาร่างสะเทือนฟ้าดินสำแดงวิชาหมัด มีปราณกระบี่นับล้านเดือดพล่านดั่งมหาสมุทร มี…

เตาหลอมใบหนึ่ง กลับบรรจุนัยเร้นลับมหามรรคหมื่นวิชา!

เพียงแต่นัยเร้นลับและภาพมายาภายในนั้นมีเพียงหลินสวินที่สามารถสัมผัสถึง ในสายตาผู้อื่น เตาหลอมนี้มีเพียงลักษณะเดียว…

ไม่มีสิ่งใดไม่ถูกทำลาย!

อ๋าวเจิ้นเทียนยังไม่ทันตั้งตัวก็ถูกเตาหลอมมหามรรคกระแทกลอย ร่างกระเด็นอัดผนังโถงใหญ่อย่างจัง กระอักเลือดออกปากจมูก

พลังคุ้มกันร่างของเขาหอบม้วนขึ้นมาอย่างรุนแรง หากไม่เป็นเช่นนี้ ลำพังแค่การโจมตีนี้ก็สามารถทำให้เขาพะอืดพะอมได้แล้ว

นี่คือวิชาแบบไหนกัน

ในที่สุดอิ๋นฮวนก็ไม่อาจสงบนิ่งได้ นัยน์ตางามเปลี่ยนไป ถูกทำให้ตกใจแล้ว

ท่วงท่าผ่าเผยของการโจมตีเพียงเล็กน้อยนั่นกลับเปี่ยมด้วยนัยเร้นลับนับไม่ถ้วน เพียงแค่มองยังทำให้นางตกใจไม่อาจบรรยาย สะท้านสะเทือนไม่สิ้น

ก่อนหน้านี้แม้จะยอมรับสถานะ ‘อันดับหนึ่งในสมรภูมิเก้าดินแดน’ ของหลินสวิน แต่สำหรับอิ๋นฮวนที่ชื่ออยู่ในอันดับเก้ากระดานยอดจรัสฟ้าดารา ก็ยังไม่ถึงขั้นกริ่งเกรงหรือให้ความสำคัญอีกฝ่ายนัก

แต่ตอนนี้นางเพิ่งค้นพบว่าตนดูเบาดินแดนรกร้างโบราณ และดูเบาหลินสวินตรงหน้านี่ไปเสียแล้ว!

‘เยี่ยมยอด!’

ท่านเมี่ยวเสวียนลอบชื่นชมในใจ

เดิมทียามที่หลินสวินและอ๋าวเจิ้นเทียนปะทะกัน เขายังหวั่นใจอยู่บ้าง ถึงอย่างไรฝ่ายหลังก็มาจากทางเดินโบราณฟ้าดารา สถานะยิ่งเป็นทายาทสายตรงของเผ่าเจินหลง รากฐานแข็งแกร่งจนน่ากลัว

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าหลินสวินก็ไม่ได้ด้อยกว่าสักนิด ถึงขั้นเหนือกว่าด้วยซ้ำ!

“ทายาทเจินหลงเลือดบริสุทธิ์ ไม่เอาไหนปานนี้เชียวหรือ”

ท่ามกลางความเงียบ หลินสวินเอ่ยพูดเสียงเรียบ

ไกลออกไปอ๋าวเจิ้นเทียนตะกายขึ้นจากพื้น เงาร่างสูงใหญ่กำยำอาบไล้ประกายเทพ ดูเพียงภายนอก อาการบาดเจ็บไม่ถือว่าสาหัส

แต่การโจมตีครั้งนี้กลับทำให้เขารู้สึกอัปยศ อับอายขายขี้หน้า!

บนทางเดินโบราณฟ้าดารา เขาอ๋าวเจิ้นเทียนแม้จะไม่ถึงกับแข็งแกร่งไร้ศัตรู แต่ก็เป็นบุคคลที่เด่นสะดุดตาชื่อสะท้านแดนดินฝั่งหนึ่ง ตัวเขามีอานุภาพยิ่งยงมาเนิ่นนาน

แต่ตอนนี้ ในดินแดนรกร้างโบราณที่ถูกเขาดูแคลนอย่างสิ้นเชิงนี้ กลับถูกผู้อื่นโจมตีลอยกระเด็น นี่เหมือนโดนกระบองตีแสกหน้าชัดๆ ทำให้ศักดิ์ศรีของเขาถูกโจมตีอย่างจัง

“เข้ามาอีก!”

อ๋าวเจิ้นเทียนตวาดลั่น