Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1640

หลินสวินเดินออกมา ยิ้มพูด “ไม่ถึงกับล่วงเกิน เขากับข้าเป็นคนคุ้นเคยเก่าก่อน หลายครั้งที่คิดว่าฆ่าเขาตายแล้ว แต่สุดท้ายกลับฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีก ชีวิตแข็งกว่าก้อนหินในส้วมรางเสียอีก”

ทุกคนอึ้งไปโดยพร้อมเพรียงกัน สีหน้าแปลกประหลาด

นี่ทำให้ทุกคนประหลาดใจเกินไปแล้ว ต่างคิดไม่ถึงว่าคนรุ่นเยาว์ที่ดูไม่คิดแข่งขันชิงชัยในโลก กลับมีผลงานรบที่สะดุดตาเช่นนี้

บุตรนรกนี่ไม่ธรรมดา แม้จะชิงชังแค่ไหนก็ไม่อาจไม่ยอมรับว่ารากฐาน พรสวรรค์และพลังของเขา ล้วนเรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะชั้นหนึ่งในยุคปัจจุบัน แข็งแกร่งจนน่าตกใจ

แต่ใครจะคิดว่าบุตรนรกกลับเคยถูกคนสังหารไปหลายครั้ง

ชั่วขณะเดียวสายตาที่พวกเขามองหลินสวินล้วนแฝงแววประหลาดใจ สามารถทำให้หลิงเซียวจื่อยอมรับในวิถีสลักวิญญาณ และยังเคยเอาชนะบุตรนรกได้ นี่ไม่ธรรมดาเกินไปแล้ว

บนตัวเจ้าหนูนี่มีความลับซ่อนอยู่เท่าไหร่กันแน่

“เจ้าสวะ จนตอนนี้ยังกล้าปากร้าย ไม่รู้ว่าคำว่าตายเขียนอย่างไรหรือ”

บุตรนรกโกรธจนแทบระเบิด คำพูดของหลินสวินเหมือนสาดเกลือบนบาดแผล ทำเอาหนี้เก่าแค้นใหม่พวยพุ่งขึ้นในใจเขา ไอสังหารที่พลุ่งพล่านไปทั่วตัวก็เพิ่มพูนขึ้น

ตูม!

แสงเลือดน่ากลัวสายหนึ่งพุ่งทะลวงฟ้า ลมเมฆสั่นสะเทือน ไอสังหารหนาทึบนั่นถึงกับเปลี่ยนเป็นควันสีเลือดที่ประหนึ่งจับต้องได้!

“เจ้าจะทำอะไร ที่นี่คือในกำแพงเมืองด่านจักรพรรดิ ห้ามสู้กันในนี้!”

สีหน้าของซุ่นจี้อึมครึม ตวาดกร้าวออกมา

“นี่เป็นเรื่องของข้ากับเขา ไม่เกี่ยวกับทุกท่าน หากไม่อยากทำลายไมตรีต่อกันอย่าแทรกแซงจะดีที่สุด ไม่เช่นนั้นข้ารับรองว่าใครก็อย่าคิดว่าจะได้อยู่อย่างสงบ!”

บุตรนรกขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

อริยะเองก็มีช่วงเวลาโกรธ ไม่ใช่เพราะจิตใจไม่มั่นคง แต่เพราะสามารถกระทำการตามอำเภอใจ ไม่ต้องเกรงกลัวอะไร

ก็เหมือนบุตรนรกในตอนนี้

เหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่าต่างไม่พอใจ ยิ่งมองบุตรนรกก็ยิ่งขัดตา นึกว่ามีที่พึ่งก็สามารถไม่เห็นพวกเขาในสายตาได้แล้วหรือ

“ทำให้ผู้อาวุโสทุกท่านเห็นเรื่องตลกเสียแล้ว จะโทษก็ต้องโทษที่ตอนนั้นข้าไม่ได้ตีเขาให้ตายสนิท ทำให้ตอนนี้เขากัดมั่วซั่วเหมือนหมาบ้า”

หลินสวินยิ้มประสานมือไปทางพวกซุ่นจี้ ฮูหยินมู่ แล้วเอ่ยว่า “แต่ที่เขาพูดก็ไม่ผิด นี่เป็นความแค้นส่วนตัวของข้ากับเขา ข้ากลับหวังว่าจะฉวยโอกาสนี้จัดการอย่างสิ้นเชิง”

คำพูดสบายๆ แต่กลับแฝงความเด็ดขาดอย่างหนึ่ง

ทุกคนเข้าใจแล้ว ไม่เพียงแค่บุตรนรกที่อยากสังหารหลินสวิน ที่แท้หลินสวินเองก็อยากใช้โอกาสนี้กำจัดบุตรนรกเช่นกัน!

“ฮ่าๆๆ จัดการข้าหรือ ดีสิ ไม่อาจดีไปกว่านี้แล้ว ทุกท่านได้ยินชัดแล้วสินะ เจ้าสวะนี่รนหาที่ตายเอง!”

บุตรนรกหัวเราะ ผมสีเลือดปลิวไสวบ้าคลั่ง สีหน้าเหี้ยมโหด

หากไม่ใช่เพราะเหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่าอยู่ในลาน เขาคงลงมือในทันทีแล้ว ไม่มัวพูดจาไร้สาระเช่นนี้หรอก!

‘เจ้าหนู ที่นี่คือกำแพงเมืองด่านจักรพรรดิ ต่อให้เจ้ามั่นใจว่าสามารถเอาชนะบุตรนรกได้ ไม่ว่าใครก็ไม่มีทางปล่อยให้เจ้าฆ่าเขา นี่เป็นกฎ ไม่ว่าใครก็ต้องทำตาม’

ซุ่นจี้สื่อจิตอย่างรวดเร็ว ตักเตือนหลินสวิน

หลินสวินขมวดคิ้วทันที ไม่เพียงแค่บุตรนรก เขาเองก็ไม่อาจไม่สนใจความรู้สึกของเหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่าเช่นเดียวกัน ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ทนมาถึงตอนนี้

คำว่าศัตรูพบหน้ายิ่งกระตุ้นความโกรธก็เป็นเช่นนี้

“หลินสวิน ถามเจ้าประโยคเดียว กล้าสู้กับข้าหรือไม่”

บุตรนรกตะโกน ไม่ปกปิดไอสังหารของตนสักนิด ดวงตาแดงก่ำน่ากลัว เขากระหายการแก้แค้นเกินไปจริงๆ

“เหลวไหล!”

กึ่งจักรพรรดิคนหนึ่งตวาดเสียงขรึม “เจ้าเห็นกำแพงเมืองด่านจักรพรรดิเป็นอะไร เชื่อหรือไม่ว่าข้าจะกำราบเจ้าตอนนี้แล้วขังคุกเสีย”

บุตรนรกสีหน้าเปลี่ยนไปไม่อาจสงบ ครู่หนึ่งจึงแค่นเสียงเย็น “กฎข้ารู้ เปิดสังเวียนเทพมารก็ได้แล้ว ลงมือในสังเวียนเทพมารไม่นับว่าผิดกฎใช่หรือไม่”

เห็นได้ชัดว่าเขามุ่งมั่นจะต่อสู้!

ทุกคนเคลื่อนสายตาไปที่หลินสวิน ความหมายชัดเจนมาก ขอเพียงเจ้าไม่ตอบรับ ไม่ว่าบุตรนรกจะโวยวายอย่างไรก็ไม่มีประโยชน์

“ผู้อาวุโสทุกท่าน พวกท่านก็เห็นแล้ว หากข้าไม่ตอบรับ หมาบ้าตัวนี้ก็จะกัดคนมั่วซั่วไม่หยุด ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็ปล่อยให้ข้าจัดการเถอะ”

หลินสวินสีหน้าราบเรียบ แววตาเยียบเย็น

เขาเองก็ไม่อยากพลาดโอกาสนี้!

“เอาเถอะ ซุ่นจี้ เจ้าเปิดสังเวียนเทพมารให้พวกเขาเข้าไปต่อสู้ก็แล้วกัน”

ฮูหยินมู่ถอนหายใจเบาๆ คราหนึ่งแล้วกำชับ

ซุ่นจี้พยักหน้า พลันทะยานขึ้นกลางอากาศแล้วสะบัดแขนเสื้อคราหนึ่ง กลางอากาศปรากฏคลื่นรุนแรงระลอกหนึ่ง

ทันใดนั้นสังเวียนขนาดใหญ่มหึมาก็ปรากฏขึ้น เปล่งแสงอร่าม แผ่คลื่นผนึกที่คลุมเครือและแปลกประหลาดออกมา

นี่ก็คือสังเวียนเทพมาร

ในกำแพงเมืองด่านจักรพรรดิ หากมีข้อพิพาทและความขัดแย้งที่ไม่สามารถไกล่เกลี่ยได้เกิดขึ้น ก็จะเลือกจัดการในสังเวียนเทพมาร

ทว่าในสังเวียน ไม่อนุญาตให้เข่นฆ่าถึงตาย นี่คือกฎที่กำแพงเมืองด่านจักรพรรดิกำหนดไว้ตั้งแต่แรกเริ่ม

ฟุ่บ!

บุตรนรกไม่ลังเลสักนิด พุ่งขึ้นสังเวียนเทพมารทันที เงาร่างยืนตระหง่านภายในนั้น เสื้อคลุมสีเลือดโบกสะบัดจนเกิดเสียงดัง

แววตาของเขาเย็นเยียบ มองลงมายังหลินสวินที่อยู่ด้านล่างแล้วกล่าว “ยังไม่ไสหัวมารับความตายอีกหรือ”

เสียงราวกับฟ้าร้อง กึกก้องฟ้าดิน

ท่าทีบ้าระห่ำและกำเริบของเขาทำให้สัตว์ประหลาดเฒ่าต่างไม่พอใจอย่างมาก บุตรนรกนี่… ช่างไม่รู้จักกฎจักเกณฑ์!

“สหายน้อย เจ้าแน่ใจหรือว่าจะสู้กับเขา”

ฮูหยินมู่กังวลเล็กน้อย แม้ก่อนหน้านี้หลินสวินจะเคยชนะบุตรนรก แต่ถึงอย่างไรนั่นก็เป็นสมัยก่อน บุตรนรกในตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว

“เมื่อก่อนเขาสู้ไม่ได้ ตอนนี้… ก็สู้ไม่ได้เช่นกัน!”

หลินสวินพูดจบก็ก้าวทะยานขึ้นไป เข้าสู่สังเวียนเทพมาร สีหน้านิ่งสงบใจเย็น ราวกับเซียนมาเยือนโลก

สัตว์ประหลาดเฒ่าเห็นเช่นนี้ก็ไม่เกลี้ยกล่อมอีก