Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1643

อากาศสั่นไหว เสียงของเขาราวกับฟ้าร้อง แท่นบัวเทพนรกที่แดงราวกับเลือดเปลี่ยนเป็นประทับฝ่ามือ กลับนำพาพายุแสงมรรคที่น่ากลัวเข้ามาในสังเวียนเทพมาร

เมื่อเรียกใช้การโจมตีนี้ เหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่าล้วนไม่สามารถสงบได้

นี่ยังเป็นพลังที่อริยะแท้คนหนึ่งสามารถครอบครองได้อีกหรือ

น่าทึ่งเกินไปแล้ว

หลินสวินหน้าไม่แสดงอาการ ต่อยหนึ่งหมัดออกไป

พริบตานั้นพลังอริยะยิ่งใหญ่ไร้ขอบเขตพวยพุ่งออกจากร่างของเขา แสงเทพไร้สิ้นสุดส่องสว่างท้องฟ้า!

ราวกับสะท้อนภาพเตาหลอม เผยลักษณ์ป่วนโลก

ตูมโครม!

ฟ้าดินสั่นไหว สุริยันจันทราไร้แสง

สามารถมองเห็นได้ว่าตำแหน่งที่พลังหมัดของหลินสวินผ่าน ไม่มีสิ่งใดไม่ทลาย ไม่สลาย ไม่สามารถขวางกั้น และไม่อาจทัดเทียม

การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของบุตรนรกน่ากลัวและพลิกฟ้าเพียงใด ทว่าเผชิญกับหมัดนี้ กลับถูกกระแทกออกไปทั้งอย่างนั้น

เปรี๊ยะ!

แท่นบัวเทพนรกที่แดงราวกับเลือดนั่นระเบิดออกทันที เปราะบางเหมือนกระดาษเปื่อยอย่างไรอย่างนั้น

และภายใต้สายตาตะลึงของเหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่า พลังของหมัดนี้กระแทกใส่จนบุตรนรกปลิวออกไปอย่างแรง

เสียงพรูดดังขึ้นคราหนึ่ง บุตรนรกจมูกปากหลั่งเลือด เสื้อผ้าตรงหน้าอกแหลกละเอียด เผยให้เห็นเกราะลวดลายลึกลับสีดำเข้ม

นี่คงจะเป็นสมบัติโบราณที่มีพลังป้องกันตะลึงโลกชิ้นหนึ่ง แต่ตอนนี้บนเกราะนี้กลับยุบเป็นรอยหมัด มีท่าทีว่าจะแตก

สามารถคาดการณ์ได้ว่าหากไม่มีเกราะนี้กีดขวาง บาดแผลที่บุตรนรกจะได้รับครั้งนี้จะหนักเพียงใด!

ก็หมายความว่าหนึ่งหมัดของหลินสวิน ไม่เพียงซัดการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของบุตรนรกจนย่อยยับ ยังทำให้อีกฝ่ายกระเด็นลอยได้รับบาดเจ็บ!

ในลานเงียบกริบ พวกซุ่นจี้ ฮูหยินมู่ต่างสีหน้าเลื่อนลอย

แม้พวกเขาเป็นกึ่งจักรพรรดิ ประสบการณ์หลากหลายหาใดเปรียบ แต่เคยเห็นการต่อสู้ชั้นยอดเช่นนี้เสียที่ไหน

วิชาชั้นยอดที่บุตรนรกสำแดงออกมาก่อนหน้านี้ก็น่าสะพรึงกลัวและไม่สามารถจินตนาการได้แล้ว ใครจะคิดว่าหลินสวินกลับยิ่งกว่า!

“สหายน้อยหลินสวิน… เป็นคนที่ยอดเยี่ยมจริงๆ”

“บุตรนรกเพิ่งจะสร้างวิชาแห่งตนได้เมื่อไม่นานมานี้ แต่สิ่งที่มั่นใจได้คือ สหายน้อยหลินสวินคงจะก้าวสู่ระดับนี้นานแล้ว!”

“เมื่อเทียบกับพวกเขา พวกเราในตอนนั้นด้อยกว่ามากเกินไปแล้ว”

ชั่วขณะหนึ่งเหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่าหัวใจกระเพื่อมไหว บ้างทอดถอนใจ บ้างอุทานด้วยความตกใจ

คนรุ่นเยาว์สองคน แต่ละคนแข็งแกร่งกว่า ดุดันและยิ่งใหญ่กว่าอีกคน ทำให้พวกเขาได้เปิดโลกไปด้วย การรับรู้ที่มีก่อนหน้านี้แทบจะถูกล้มล้างทั้งหมดแล้ว

“เป็นไปไม่ได้ บนโลกนี้มีวิชาแห่งตนเช่นนี้ได้อย่างไร”

ยามนี้สีหน้าของบุตรนรกขาวซีดและดุร้าย เต็มไปด้วยความยากจะเชื่อ

การโจมตีนี้ของหลินสวินเป็นเหมือนค้อนหนัก กระแทกความเย่อหยิ่งและความมั่นใจของบุตรนรกจนแทบจะทรุดทลายแล้ว

เขาไม่อาจคิดได้ว่าหลินสวินถึงกับก้าวสู้เส้นทางอริยะแท้ไร้ศัตรูก่อนตนแล้ว อีกทั้งวิชาแห่งตนที่สร้างออกมายังน่ากลัวขนาดนั้น!

“โง่เขลา การสร้างวิชาแห่งตนขึ้นมา มีแต่ต้องเตรียมรากฐานพลังที่ไร้ศัตรูของตน อยากไร้ศัตรูในหมู่มกุฎอริยะใต้หล้า อย่างเจ้ายังไม่มีคุณสมบติ”

เสียงของหลินสวินราบเรียบ นัยน์ตาดำเย็นเยียบ

ยามเอ่ยพูด เขาก็เปิดการโจมตี ทะยานออกไปกลางอากาศแล้ว

ต่อสู้มาถึงตอนนี้ เขารับรู้รากฐานพลังของบุตรนรกโดยสิ้นเชิงแล้ว การต่อสู้ครั้งนี้ไม่จำเป็นต้องยืดเยื้ออีกต่อไป

ตูม!

ร่างของหลินสวินราวกับเตาหลอม ชี้ฟ้ากวาดดิน ล้วนมีอานุภาพหลอมหมื่นมรรค

“เหลวไหล เจ้าเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาชี้แนะข้า”

บุตรนรกเดือดดาล พุ่งโจมตีอออกไป

อานุภาพของเขายังคงน่ากลัวเหมือนก่อนหน้านี้ เพียงแต่สิ่งที่ต่างออกไปคือสถานการณ์ได้พลิกผันไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว

วิชามหัศจรรย์นับพัน วิชามรรคนับหมื่นของเขา ล้วนถูกบดขยี้จนแหลกสลายราวกับฟองอากาศ ให้ความรู้สึกเหมือนมดแดงเขย่าต้นไม้ใหญ่!

เพราะหลินสวินในตอนนี้ประหนึ่งไร้ศัตรูแล้วจริงๆ ทุกการเคลื่อนไหวล้วนแฝงอานุภาพกำราบหมื่นกาลอย่างไม่มีข้อยกเว้น

เตาหลอมดุจร่างกาย อานุภาพกดข่มศัตรูทุกคนในระดับนี้!

สิบลมหายใจหลังจากนั้น บุตรนรกก็ถูกกำราบจนเงยหน้าไม่ขึ้นแล้ว กระอักเลือดต่อเนื่อง หน้าซีดเซียวเผ้าผมยุ่งเหยิง

สามสิบลมหายใจหลังจากนั้น

พร้อมกับเสียงกึกก้องสะเทือนหู เกราะสีดำเข้มที่ป้องกันอยู่เบื้องหน้าร่างบุตรนรกพลันระเบิดแตกกะทันหัน กลายเป็นชิ้นส่วนลอยกระเด็น

และในระหว่างนี้ หลินสวินทะยานเข้ามา อานุภาพทะลวงฟ้า!

สัตว์ประหลาดเฒ่าเหล่านั้นต่างมองหน้ากัน สูดหายใจด้วยความตกใจไม่หยุด เพิ่งจะตระหนักได้ว่าคนหนุ่มที่ถูกหอฤทธิ์เทพส่งมากำแพงเมืองด่านจักรพรรดิผู้นี้สุดยอดเพียงใด

ที่น่าขันคือ ตอนแรกพวกเขากลับไม่ได้สนใจ มองข้ามเขาไป…

“ข้าจะสู้ตายกับเจ้า!”

ในสังเวียนเทพมาร บุตรนรกที่เผ้าผมยุ่งเหยิงบ้าคลั่งอย่างสิ้นเชิงแล้ว ดวงตาแทบถลน โจมตีออกไปโดยไม่สนอะไรแล้ว

หลายปีก่อนในแดนมกุฎ เขาพ่ายแพ้ในมือหลินสวินต่อเนื่องหลายครั้ง ทุกครั้งล้วนเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเขา ขายหน้าจนไม่เหลือ อับอายถึงขีดสุด

หากไม่ใช่เพราะมีกาหลอมจิต เขาคงร่วงหล่นไปไม่รู้กี่ครั้งแล้ว

ก็เพราะเช่นนี้ ในหลายปีมานี้เขาจึงฝึกปราณอย่างบ้าคลั่งในกำแพงเมืองด่านจักรพรรดิแห่งนี้ เพื่อแก้แค้น ทวงคืนเกียรติและศักศรีดิ์ของตัวเองกลับมา

ใครจะคิดว่าในการต่อสู้ครั้งนี้ แม้เขาสร้างวิชาแห่งตนขึ้นมาแล้ว กลับล้วนถูกทำลายทั้งหมด นี่จะให้บุตรนรกทนได้อย่างไร

ชิ้ง!

กระบี่อเวจีที่ดำสนิทและหมอกมารคละคลุ้งโฉบออกมา ปราณกระบี่พุ่งทะลวง ปรากฏภาพน่ากลัวที่สิบทิศล้วนหลอมละลาย

“ฆ่า!”

บุตรนรกคำราม สีหน้าบิดเบี้ยวดุดัน

“นี่เป็นทรัพย์หลังศึกของข้า เจ้าจะเอาไปใช้ได้อย่างไร เอามา”