Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1705

แดนหลอมสมบัติ

ระหว่างทางที่ทะยานไป ไอมรรคหลอมสมบัติที่แปลงเป็นรูปปักษาเพลิงแปรสภาพเป็นละอองแสง หลอมรวมเข้าไปในดาบหักที่ขาวเปล่งปลั่งดุจหิมะ

วิ้ง!

เสียงวิ้งอัศจรรย์ที่ดาบหักแผ่ออกมาราวกับเสียงร้องกังวานอันตื่นเต้นดีใจ

ใช้เวลาเพียงชั่วพริบตา ท่ามกลางสายตาจับจ้องของหลินสวิน คุณลักษณะของดาบหักก็เพิ่มขึ้นอีกช่วงใหญ่!

ละอองแสงดั่งมายาดุจภาพฝันเป็นสายๆ หลั่งรินอยู่กลางคมดาบ กลิ่นอายที่แผ่ออกมากลับดุร้ายท่วมฟ้า!

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าไอมรรคหลอมสมบัตินี้ไม่ธรรมดายิ่ง ผลลัพธ์ในการเพิ่มพูนคุณลักษณะของดาบหักน่าตกตะลึงนัก

“หืม?”

หลินสวินสังเกตได้ว่าพื้นผิวของดาบหักถึงกับมีลายมรรคสีทองลายหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างเลือนราง ราวกับมังกรใหญ่สีเหลืองทองจำศีลอยู่ภายในนั้น อบอวลไปด้วยกลิ่นอายกฎเกณฑ์น่ากลัวปะทะเข้ามา

“ลายสมบัติบริสุทธิ์!”

อาหูตกตะลึง หน้าเปลี่ยนสีไม่หยุด “ตามคำร่ำลือ มีเพียงกำราบสิ่งของฟ้าประทานหลอมเป็นศาสตราอริยะบริสุทธิ์เท่านั้น ถึงมีโอกาสบ่มเพาะ ‘ลายสมบัติบริสุทธิ์’ ได้ นี่หมายความว่าสมบัตินี้มีศักยภาพแฝงที่จะให้กำเนิดวิญญาณอาวุธได้แล้ว!”

“อย่างนี้นี่เอง”

หลินสวินสีหน้าเข้าใจฉับพลัน

เขาก็เคยได้ยินเรื่องลายสมบัติบริสุทธิ์มาก่อน

สมบัติอริยะบนโลกแบ่งคร่าวๆ เป็นสองประเภทใหญ่ ประเภทหนึ่งคือสมบัติอริยะธรรมดา อีกประเภทหนึ่งคือศาสตราอริยะบริสุทธิ์

สมบัติอริยะธรรมดาพบเห็นได้ทั่วไป ผู้มีระดับอริยะแท้ทั่วไปต่างครอบครองสมบัติอริยะชั้นนี้ไม่มากก็น้อย อานุภาพจะมากหรือน้อยเกี่ยวข้องกับคุณลักษณะของตัวสมบัติอริยะเอง

ความยอดเยี่ยมในอานุภาพของสมบัติอริยะพิเศษบางชิ้นก็แข็งแกร่งเกินจินตนาการ

เช่นกระบี่อเวจีกับกระบี่ยอดสังหารที่อยู่ในมือหลินสวินก็ถือเป็นสมบัติอริยะฟ้าประทาน มีอานุภาพน่าเหลือเชื่อ

แต่ศาสตราอริยะบริสุทธิ์พิถีพิถันนัก ไม่เพียงหายาก ตอนหลอมยังยุ่งยากหาใดเทียบ จำเป็นต้องมีวาสนาและจุดเปลี่ยน

ปกติแล้วอานุภาพของศาสตราอริยะบริสุทธิ์แข็งแกร่งยิ่งกว่าสมบัติอริยะทั่วไปในระดับเดียวกันมาก อีกทั้งยังสอดรับกับการปลดปล่อยศักยภาพแฝงทั้งหมดของตัวผู้ฝึกปราณออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ

จุดนี้เป็นสิ่งที่สมบัติอริยะชิ้นอื่นไม่อาจเทียบเคียงได้อย่างยิ่ง

ที่สำคัญที่สุดก็คือขอเพียงหลอมและฟูมฟักไม่หยุด อานุภาพกับคุณลักษณะของศาสตราอริยะบริสุทธิ์จะเพิ่มสูงขึ้นทีละน้อยไปด้วย

เมื่อควบรวมลายสมบัติบริสุทธิ์ออกมาได้ อานุภาพของมันก็จะแปรสภาพถึงแก่น อานุภาพเปลี่ยนแปลงชนิดพลิกฟ้าดินไปด้วย!

เมื่อควบรวมลายสมบัติบริสุทธิ์ได้ลายหนึ่ง ยามใช้ศาสตราอริยะบริสุทธิ์ในการต่อสู้ ก็จะทำให้พลังต่อสู้ของผู้ฝึกปราณเพิ่มสูงขึ้นราวหนึ่งในร้อยส่วน

อย่ามองว่าเพียงแค่หนึ่งในร้อยส่วน อย่างไรพลังต่อสู้ของผู้ฝึกปราณเดิมทีก็มีขีดจำกัด ต่อให้เพิ่มสูงขึ้นมาเพียงนิดเดียวยังเป็นไปได้สูงยิ่งที่จะพลิกสถานการณ์ชี้เป็นชี้ตายได้!

เมื่อควบรวมลายสมบัติบริสุทธิ์ได้สิบลาย พลังต่อสู้ของศาสตราอริยะบริสุทธิ์ก็จะแปรสภาพอีกครั้ง สามารถทำให้พลังต่อสู้ของผู้ฝึกปราณเพิ่มสูงขึ้นหนึ่งในสิบส่วน

เมื่อควบรวมลายสมบัติบริสุทธิ์ได้หนึ่งร้อยลาย พลังต่อสู้ของศาสตราอริยะบริสุทธิ์ก็จะแปรสภาพเป็นระดับใหม่ เริ่มก่อกำเนิด ‘ครรภ์วิญญาณอาวุธ’ สามารถทำให้พลังต่อสู้ของผู้ฝึกปราณเพิ่มสูงขึ้นหนึ่งเท่า!

ความจริงเรื่องนี้คล้ายกับการทะลวงระดับของผู้ฝึกปราณ เพียงแต่การเลื่อนระดับของศาสตราอริยะบริสุทธิ์ใช้ลายสมบัติบริสุทธิ์เป็นระดับขั้น เป้าหมายสุดท้ายคือการควบรวม ‘วิญญาณอาวุธ’!

วิญญาณอาวุธมีสติปัญญา สภาวะจิต พลังปราณ และพลังต่อสู้ แทบจะไม่ต่างกับผู้ฝึกปราณจริงๆ คนหนึ่ง

แต่วิญญาณอาวุธพบเห็นได้ยากยิ่งนัก ในบรรดาศาสตราอริยะบริสุทธิ์นับพัน ยากจะมีสักชิ้นที่ฟูมฟักวิญญาณอาวุธออกมาได้

แต่ขอเพียงมีวิญญาณอาวุธ อานุภาพที่ปลดปล่อยออกมายามต่อสู้ย่อมน่ากลัวเกินจินตนาการ!

อย่างวิญญาณอาวุธของธนูวิญญาณไร้แก่นสารนามว่าอู้เชวีย สมัยอยู่ที่หุบเขาตะวันคล้อย สังหารราชันอริยะได้ง่ายดายเหมือนเชือดไก่ ดุร้ายหาใดเทียบ

หรืออย่าง ‘เฟยหลัน’ ที่กลายร่างมาจากผีเสื้อราตรีสีเลือด ตามคำพูดของอู้เชวีย เดิมทีก็เป็นวิญญาณอาวุธของ ‘ระฆังมหามรรครวมศูนย์’

และเฟยหลันก็กำลังเสาะหาจุดเปลี่ยนแจ้งมรรคบรรลุจักรพรรดิ!

นี่ก็คือความน่ากลัวของวิญญาณอาวุธ

“พี่หลิน ดาบหักของเจ้าเล่มนี้ได้มาจากไหน”

อาหูอดไม่ได้เอ่ยปากถาม

ในใจหลินสวินไหววูบ ตอนทดสอบด่านที่เก้าของทางเดินเมฆาหยกในห้องโถงมรรคาสวรรค์ที่จักรวรรดิจื่อเย่า เขาเคยถูกเคลื่อนย้ายเข้าไปเคี่ยวกรำในสถานที่ที่เรียกว่าแดนวิญญาณโบราณ

สมบัติในมืออย่างดาบหัก น้ำเต้าหลอมวิญญาณที่ผนึกโลหิตม่วงหนึ่งหยด หนอนกินเทพเสี่ยวอิ๋น เขาราหู ล้วนได้มาจาก ‘แดนวิญญาณโบราณ’

ด้วยประสบการณ์ที่เพิ่มพูนขึ้นในหลายปีมานี้ หลินสวินกล้าตัดสินแล้วว่าแดนวิญญาณโบราณนั้นต้องไม่อยู่ในดินแดนรกร้างโบราณ!

แต่แดนวิญญาณโบราณอยู่ที่ไหนกันแน่ แม้แต่หลินสวินเองยังไม่อาจชี้ชัดได้

เพราะห้องโถงมรรคาสวรรค์เป็นสิ่งที่เจ้าแห่งมรรคาสวรรค์ลั่วทงเทียนเหลือทิ้งไว้ และลั่วทงเทียนก็เป็นผู้ไร้เทียมทานที่มาจากฟากฝั่งฟ้าดาราคนหนึ่ง!

ตอนนั้นลั่วทงเทียนก็เคยเข้าไปใน ‘แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์’ เพียงแต่ ‘แดนวิญญาณโบราณ’ แห่งนี้อยู่ที่ฟากฝั่งฟ้าดารา หรือเป็นสถานที่สักแห่งในโลกหล้าของทางเดินโบราณฟ้าดารา แม้แต่หลินสวินยังไม่กล้าคาดเดาสุ่มสี่สุ่มห้า

“อาหูเจ้าดูอะไรออกไหม”

หลินสวินเอ่ยถาม

“สมบัตินี้ไม่สมบูรณ์ เหลือเพียงคมดาบท่อนหนึ่ง เดิมทีปลายดาบของมันเป็นตำแหน่งที่สำคัญที่สุด แต่กลับหายไป ทว่าต่อให้เป็นเช่นนี้ก็ยังมีกลิ่นอายอัศจรรย์น่าเหลือเชื่อเพียงนี้ แค่คิดก็รู้ว่าหากสมบัตินี้สมบูรณ์จะต้องไม่ธรรมดาแน่”

ดวงตางดงามของอาหูปรากฏแววครุ่นคิด “อีกอย่าง ที่ประหลาดที่สุดคือสมบัตินี้ไม่สมบูรณ์ชัดๆ แต่ความรู้สึกที่มอบให้ข้ากลับมี ‘ความสมบูรณ์’ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ‘ลายสมบัติบริสุทธิ์’ ลายนี้”

ในที่สุดสายตาของนางก็มองไปที่หลินสวิน แล้วสันนิษฐานออกมาว่า

“ข้าสงสัยว่าสมบัตินี้แปรสภาพเป็นวิญญาณอาวุธนานแล้ว เพียงแต่เพราะเหตุผลบางอย่าง ลายสมบัติบริสุทธิ์ของสมบัตินี้จึงถูกผนึกไว้มาตลอด มีเพียงดูดซับพลังของไอมรรคหลอมสมบัติ ถึงได้เผยให้เห็นลายสมบัติบริสุทธิ์ที่ถูกผนึกไว้เหล่านั้นทีละลาย”

หลินสวินแววตาวูบไหว จมสู่ภวังค์ความคิด