Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 1984

ตอนที่ 1984 เจดีย์มรดกของคีรีดวงกมล
ศรเทพตัดผ่านอากาศราวกับแสงอันเจิดจรัสสายหนึ่งฉีกทึ้งห้วงอากาศ เร็วจนเหลือเชื่อ!

พวกหวงฝู่เซ่าหนงต่างหน้าเปลี่ยนสี เจ้าหมอนี่มันบ้าไปแล้วหรือ ถึงกับลงมือตรงๆ หมายจะกระตุ้นอันตรายน่ากลัวนั่น!

หมายจะลงมือขัดขวางก็ไม่ทันการไปนานแล้ว

ก็เห็นว่า…

ในส่วนลึกของบึงที่อยู่ไกลลิบ บนยอดเขาประหลาดรูปร่างคล้ายเทพผี ดุดันร้ายกาจนั่น จู่ๆ ก็มีมือใหญ่อสนีแสบตาหาใดเทียบมือหนึ่งเพิ่มขึ้นมา

ล้วงเข้าไปในห้วงอากาศเบาๆ

ศรนภาครามที่หลินสวินใช้ธนูวิญญาณไร้แก่นสารยิงออกไปไม่มีพลังต้านทานสักนิด ถูกมือใหญ่อสนีนั้นจับไว้

เปรี้ยง!

ครู่ต่อมา สายฟ้าดังสนั่นสั่นสะท้านเก้าชั้นฟ้า บึงแห่งนี้สั่นโคลงอย่างรุนแรง แสงเปล่งประกายหาใดเทียบสายหนึ่งฉีกขาดไอหมอก ส่องสว่างภูผาธาราจักรวาล

ยอดเขานั้นเหมือนตื่นขึ้นจากการหลับใหลชั่วนิรันดร์ มีสายฟ้าอันโชติช่วง ตระการตาและเจิตจรัสถึงที่สุดนับไม่ถ้วนอุบัติขึ้นพร้อมกับกลิ่นอายทำลายล้างอันน่าครั่นคร้ามหาใดเทียบ

สายฟ้าดั่งน้ำพุ ดุจกระแสเชี่ยว ประหนึ่งหินหนืดพวยพ่น! สายฟ้าที่กรีดผ่านอากาศสายแล้วสายเล่ากระเซ็นกระสายอยู่ในนั้น ระหว่างที่ฉายวาบมาๆ หายๆ ก็แทงทะลุให้ห้วงอากาศใกล้เคียงฉีกขาด

ชั่วขณะที่คลุมเครือ มีเงาร่างสูงร่างหนึ่งปรากฏขึ้นจากสายฟ้าอันโชติช่วงแสบตานั้น ราวกับนายเหนือหัวแห่งอสนีที่ถือกำเนิดขึ้นจากการทำลายล้างผู้หนึ่ง!

“นี่…”

พวกหวงฝู่เซ่าหนงต่างตกตะลึง ศีรษะชาหนึก หลบหนีไปไกลโดยไม่ลังเลสักนิด

น่ากลัวเกินไปแล้ว!

เงาร่างสูงนั้นเต็มไปด้วยกลิ่นอายสายฟ้าทำลายล้างอันสูงส่ง พิสดารและน่าหวาดหวั่น ต่อให้มองไกลๆ ยังทำให้ใจพรั่นพรึงนัก!

เพียงแต่ ไม่ทันรอให้พวกหวงฝู่เซ่าหนง หลินสวินก็กระโจนฝ่าเข้ามาแล้ว “ทุกท่าน มากันแล้วทำไมยังหนีเล่า”

เสียงยังไม่ทันเงียบลง

ชั่วพริบตา กระบี่ไท่เสวียนแน่นขนัดก็หวีดคำรามออกไป

ฝนกระบี่สิบทิศ!

ประหนึ่งม่านกระบี่แถบหนึ่งปกคลุมสีด้านแปดทิศ ทั้งยังปกคลุมพวกหวงฝู่เซ่าหนงเอาไว้ข้างใน

“หาที่ตาย!”

“หมอนี่บ้าไปแล้ว!”

“ฆ่า รีบลงมือ!”

ท่ามกลางเสียงตะคอก พวกหวงฝู่เซ่าหนงโจมตีเต็มกำลัง สมบัติกับวิชามรรคมหัศจรรย์หาใดเทียบต่างๆ หวีดคำรามออกมา

ท่ามกลางเสียงครั่นครื้น ฝากระบี่สิบทิศก็ถูกโจมตีสลาย แต่เงาร่างหลินสวินไหววูบฉับพลัน แล้วปรากฏตัวหน้าผู้แข็งแกร่งที่อยู่ใกล้เขาที่สุด นิ้วหนึ่งชี้ออกไป

ฉัวะ!

รังสีเปล่งประกายยิงปะทุออกไปจากปลายนิ้ว

ผู้แข็งแกร่งเรือนมรรคจักรวาลคนนั้นล้มลงไปตามเสียง ดาบหนักเล่มหนึ่งที่ขวางอยู่หน้าเขาแตกระแหงระเบิดกระจุย ส่วนที่หว่างคิ้วของเขาก็ถูกแทงเป็นโพรงเลือดโพรงหนึ่ง

อานุภาพของหนามแสงแหลมสำแดงออกมาอย่างหมดจดในขณะนี้!

แต่ในขณะเดียวกันกลับมีไอกระบี่สายหนึ่งฟันเข้ามาที่หลินสวินจากข้างหลังอย่างกะทันหัน ประหนึ่งแสงมรรคที่กรีดขาดนิรันดร์กาลในชั่วพริบตา

หืม?

หลินสวินหนาววาบที่หลัง สัมผัสได้ถึงอันตราย

แต่เขาไม่หลบไม่หนี เขตแดนมรรคแรกกำเนิดอุบัติขึ้นทั้งตัว แปรสภาพเป็นหุบเหวลึกปั่นป่วนครั่นครื้น พลังกลืนกินอันน่ากลัวหาใดเทียบก็แผ่ขยายออกมาด้วย

ปึงๆๆ!

ไอกระบี่นั้นกับหุบเหวลึกปะทะกัน เกิดเป็นเสียงดังสนั่นจนหูแทบดับ จากนั้นก็ระเบิดออกทุกกระเบียดนิ้ว ถูกเหวลึกบดขยี้กลืนกิน

หลินสวินจึงเห็นว่าคนที่ลงมือก็คือหวงฝู่เซ่าหนง!

สมบัติและวิชามรรคต่างๆ ถล่มสังหารเข้ามาแล้ว ไม่ให้โอกาสหลินสวินได้หายใจหายคอสักนิด ตระการตาดุจหมู่ดาวหางตกกระแทกท้องนภา

ผู้สืบทอดเรือนมรรคจักรวาลเหล่านั้นจิตสังหารขึ้นหน้า โจมตีเต็มกำลัง โดยเฉพาะหวงฝู่เซ่าหนง แสดงความสามารถได้เด่นสะดุดตาที่สุด

ชุดมังกรสีทองสว่างของเขาพัดกระพือ ทั้งร่างกฎเกณฑ์แปรเป็นมังกรสีทองตัวมหึมา โผนทะยานไปรอบทิศ มีอานุภาพดั่งจอมราชันเยือนใต้หล้าอยู่กลายๆ

และด้วยการควบคุมของเขา กระบี่มรรคลายเมฆสีเขียวเล่มหนึ่งก็แล่นปราดดั่งสายฟ้าฟาด ปลดปล่อยไอกระบี่สีเขียวยาวหลายพันจั้งกำราบให้สิ้นซาก

ไอกระบี่แต่ละสายราวกับมีโลกนภาครามอยู่ภายใน ฉายสภาพบรรยากาศอันองอาจ กว้างใหญ่ไพศาลเหลือประมาณออกมา

โครม!

การจู่โจมเต็มฟ้าเข้าประชันกับหลินสวิน แล้วก็เห็นว่าหุบเหวมีหลินสวินเป็นศูนย์กลาง บดบังฟ้ากลืนกินสิบทิศ วิชามรรคที่สังหารมาทั้งปวงระเบิดกระจุยพังพินาศเหมือนดอกไม้ไฟ

สมบัติบางชิ้นเหมือนแมลงวันที่ติดอยู่ในใยแมงมุม ดิ้นรนไม่หยุดหย่อน ไม่อาจเข้าประชิดหลินสวินได้

มีเพียงไอกระบี่นภาครามของหวงฝู่เซ่าหนงที่ดูดุดันและน่ากลัวจนเหลือเชื่อเสียอย่างนั้น คมกระบี่กับหุบเหวแลกคมกันอย่างดุเดือด เกิดเป็นเสียงอึกทึกครึกโคมสะท้านฟ้าสะเทือนดิน

“ขึ้น!”

อีกด้านหนึ่ง ผู้สืบทอดเรือนมรรคจักรวาลสี่คนร่วมกันลงมือในทันใด เรียกตาข่ายใหญ่ทอแสงสีเงินเจิดจ้าออกมาผืนหนึ่ง เส้นเชือกที่ทอกันเป็นร่างแหก็เหมือนกับระเบียบมหามรรคสอดประสานกันทั้งแนวตั้งแนวนอน กลิ่นอายน่ากลัวของมรรคจักรพรรดิหลั่งไหลออกมา

เมื่อตาข่ายใหญ่สีเงินนี้ตกลงมาจากฟ้า ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนตาข่ายสวรรค์ห่างแต่ไม่รั่ว!

สมบัติจักรพรรดิ!

มิหนำซ้ำยังเป็นสมบัติที่น่าครั่นคร้ามเป็นที่สุดชิ้นหนึ่ง ชั่วพริบตานี้ในใจหลินสวินรู้สึกได้ถึงอันตรายระลอกหนึ่ง ราวกับกรงขังฟ้าดินหลังหนึ่งร่วงลงมาจะกำราบพันธนาการเขาไว้ภายในโดยสมบูรณ์

“เฉือน!”