Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2091

ตอนที่ 2091 มหาจักรพรรดิปาฉี

เขาเมฆาเลิศ

ในคฤหาสน์โอ่อ่าหรูหรา จักรพรรดิมารวายุสังหารกำลังร่ำสุรากับเจ้าแคว้นหงอวี่และเจ้าแคว้นเซวียนชง

จักรพรรดิมารวายุสังหารพูดคุยสนุกสนาน ไม่สะทกสะท้าน แต่เจ้าแคว้นหงอวี่และเจ้าแคว้นเซวียนชงกลับต่อมอาหารไม่รับรส ไร้ความรู้สึกอยู่บ้าง

พวกเขายังคงกังวล เจ้าแคว้นคีรีดำจะฉวยโอกาสตอนที่พวกเขาไม่อยู่ ยึดอาณาเขตที่พวกเขาครอบครองไปหรือไม่

“ท่านทั้งสองไม่จำเป็นต้องตื่นตระหนก ไม่เกินหนึ่งวัน สำนักโบราณจรัสเทพของข้าก็จะส่งยอดฝีมือมา ถึงตอนนั้นไม่ว่าเจ้าเฒ่าคีรีดำจะรับผิดขอขมาหรือไม่ ล้วนยากพ้นเคราะห์”

จักรพรรดิมารวายุสังหารยิ้มเล็กน้อย กำลังจะยกจอกเหล้ากระดกดื่มรวดเดียวหมด ทันใดนั้นก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง เหลือบสายตามองไปนอกโถงใหญ่

ไม่รู้ว่ามีเงาร่างหนึ่งปรากฏตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ เงาของร่างผอมสูงที่สะท้อนลงบนพื้น กลับเป็นเงามืดขนาดมหึมา

เงามืดนั้นมีศีรษะที่ใหญ่ราวกับบ้านแปดหัว มีหางมหึมาดั่งสันเขาแปดหาง!

เพล้ง!

จอกเหล้าในมือจักรพรรดิมารวายุสังหารตกลงสู่พื้น สุราหกเกลื่อน แต่เขากลับไม่รู้ตัว ทั่วร่างแข็งทื่อ ดวงตาเบิกโพลง

ต่อให้ผ่าสมองออกมาเขาก็คิดไม่ถึง ว่าคนที่ทางสำนักส่งมาช่วยเหลือตน ถึงกับเป็นบุคคลร้ายกาจแห่งยุคที่ขึ้นชื่อว่า ‘อำมหิตนองเลือด’ คนนี้!

“หัวใจของเจ้ากำลังเกร็งกระตุก หากคว้านหัวใจของเจ้าออกมาตอนนี้ รสชาติต้องอร่อยถูกปากผิดธรรมดาแน่นอน”

ตามหลังเสียงเยียบเย็นที่ทุ้มต่ำแหบพร่า เงาร่างนั้นก้าวเข้ามาในเรือนอย่างเนิบช้า

พริบตานี้เจ้าแคว้นหงอวี่และเจ้าแคว้นเซวียนชงถึงกับหยุดหายใจ ราวกับเห็นความมืดไร้สิ้นสุดหลั่งไหลมาปกคลุมโถงใหญ่นี้จนสิ้น ความหวาดกลัวที่ไร้ขอบเขตแผ่ลามไปทั้งตัวเหมือนกระแสลมเย็น

ในสมองพวกเขาผุดชื่อของคนผู้หนึ่งขึ้นมาพร้อมกัน…

มหาจักรพรรดิปาฉี!

มหาจักรพรรดิคนหนึ่งที่เหี้ยมโหดและอำมหิตที่สุดในโลกมืด เคยสังหารสิ่งมีชีวิตนับล้านอย่างไร้ปรานีเพื่อหลอมศาสตรามารชิ้นหนึ่ง

และเคยบุกเข้าไปในสนามรบดึกดำบรรพ์แห่งหนึ่งตัวคนเดียว กลืนกินวิญญาณผู้กล้านับไม่ถ้วนที่หลงเหลืออยู่ในนั้นไปทีละตน เพียงเพื่อฝึกวิชาลับที่น่ากลัวอย่างหนึ่ง

เล่าลือว่าร่างต้นของมหาจักรพรรดิปาฉีคือพญางูสายพันธุ์ประหลาดดึกดำบรรพ์ ถือกำเนิดในแหล่งน้ำขุ่นแห่งหนึ่ง เกิดมามีแปดหัวแปดหาง

แต่ละหัวล้วนครองอภินิหารพรสวรรค์ชั่วร้ายอย่างหนึ่งที่ติดตัวมาแต่กำเนิด!

โลกมืดไม่เคยขาดพวกร้ายกาจที่เหี้ยมโหดหาใดเปรียบ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้ามหาจักรพรรดิปาฉี กลับเห็นได้ว่าด้อยกว่ามาก

จักรพรรดิมารวายุสังหารผุดลุกขึ้นเหมือนก้นถูกเข็มแทง ก้มหัวคำนับ “วายุสังหารคารวะอาจารย์ลุง”

“ผ่านไปหลายปีขนาดนี้ ยังขี้ขลาดเกินไปแล้ว”

เงาร่างนั้นยืนนิ่ง เหลือบมองจักรพรรดิมารวายุสังหารเล็กน้อยแล้วส่ายหัว คล้ายผิดหวังอยู่บ้าง

จักรพรรดิมารวายุสังหารเงียบกริบดังจักจั่นเดือนหนาว ไม่กล้าโต้เถียง

“เจ้าไม่ต้องแปลกใจ ครั้งนี้ข้าออกด่าน ด้วยเหตุผลบางอย่างในใจรู้สึกคึกคัก อยากออกจากความจำเจ พอดีได้ยินว่าแคว้นหนาวเหน็บของเจ้าเกิดเรื่องวุ่นวายบางอย่างขึ้นก็เลยมาดู”

เงาร่างนั้นนั่งลงอย่างสบายๆ ก็เห็นเขาสวมเสื้อคลุมดำแขนกว้าง ใบหน้างามสง่าขาวกระจ่าง นัยน์ตาดุจอัญมณีแดงก่ำ แผ่แสงเยียบเย็นประหลาดและล้ำลึก

ต่อให้นั่งสบายๆ กลิ่นอายที่แผ่ออกมารอบตัวเขาก็ยังน่ากลัวไร้ขอบเขต ลักษณ์ประหลาดของภูเขาศพทะเลเลือด ผีร้องไห้เทพคร่ำครวญปรากฏออกมา

เจ้าแคว้นหงอวี่และเจ้าแคว้นเซวียนชงสั่นไปทั้งตัว ใบหน้าซีดขาว นั่งนอนไม่เป็นสุข

ในแคว้นหนาวเหน็บพวกเขาคือตัวตนชั้นยอดที่ทำให้บุคคลร้ายกาจนับไม่ถ้วนหวาดกลัวและกริ่งเกรง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้ามหาจักรพรรดิปาฉี กลับไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้น!

จักรพรรดิมารวายุสังหารยืนอยู่ด้านข้างอย่างนอบน้อม พลางเอ่ยเสียงเบา “อาจารย์ลุง มีท่านมาที่นี่ ต่อให้เป็นภัยพิบัติใหญ่หลวงก็ย่อมจัดการได้โดยง่าย”

มหาจักรพรรดิปาฉีร้องอ้อคราหนึ่ง กล่าวด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก “วายุสังหาร เจ้ามีพลังปราณระดับจักรพรรดิขั้นสามแล้ว ถึงตอนนี้ยังไม่เข้าใจอีกหรือว่าในสายตาของพวกเราไม่เคยมีเรื่องง่าย ก็เหมือนจักรพรรดิมารคีรีดำนี่ สามารถกวาดรวบแคว้นหนาวเหน็บในสองเดือนได้ มีหรือจะเป็นพวกธรรมดา”

จักรพรรดิมารวายุสังหารสีหน้าแข็งทื่อ กระอักกระอ่วนไม่หยุด

“คนผู้นี้อยู่ที่ไหน” มหาจักรพรรดิปาฉีถาม

จักรพรรดิมารวายุสังหารรีบร้อนกล่าว “ข้าออกคำสั่งให้เขามารับผิดภายในสามวันแล้ว คิดว่าหากเขายังมีใจหวาดกลัวต่อสำนักโบราณจรัสเทพของพวกเรา ต้องไม่กล้าไม่มาแน่”

มหาจักรพรรดิปาฉีขมวดคิ้ว ในดวงตาแดงก่ำฉายแววไม่พอใจเสี้ยวหนึ่ง “หากข้าเป็นจักรพรรดิมารคีรีดำนั่น ในเมื่อกล้าทำเช่นนี้แน่นอนว่าต้องไม่หวาดกลัวอะไรอยู่แล้ว ถึงตอนนี้เจ้ายังคิดเพ้อเจ้อว่าอีกฝ่ายจะหวาดกลัวอำนาจของสำนัก ไม่โง่เขลาเกินไปหน่อยหรือ”

จักรพรรดิมารวายุสังหารเหงื่อซึมเต็มหน้าผาก

เวลานี้เขาถึงขั้นนึกเสียใจที่ขอความช่วยเหลือจากสำนักอยู่บ้างแล้ว ส่งใครไม่ส่ง ดันส่งอาจารย์ลุงปาฉีมา ช่างเหมือนฝันร้ายจริงๆ

“ให้เวลาเจ้าหนึ่งก้านธูป รวบรวมข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับจักรพรรดิมารคีรีดำมา รวมถึงทุกการกระทำของเขาในช่วงครึ่งปีนี้ด้วย ยิ่งละเอียดยิ่งดี”

มหาจักรพรรดิปาฉีออกคำสั่งด้วยเสียงเย็นชา

“ขอรับ”

จักรพรรดิมารวายุสังหารรีบตกปากรับคำ

ความจริงในฐานะที่เป็นเจ้าแคว้นอันดับหนึ่งของแคว้นหนาวเหน็บ จักรพรรดิมารวายุสังหารย่อมรู้จักจักรพรรดิมารคีรีดำดีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องใช้เวลาหนึ่งก้านธูปเขาก็รวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับจักรพรรดิมารคีรีดำมาได้ครบถ้วน