Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2154

ตอนที่ 2154 เฉียนอวี้หลิว

เฉียนหยวนป้างุนงงแล้ว

เขาตระหนักได้ถึงความน่ากลัวของคู่ต่อสู้แล้ว แต่เขาไม่อาจคาดคิดได้สักนิดว่ามีคนร้ายกาจเช่นนี้ปรากฏตัวในราชวงศ์ต้าเฉียนตั้งแต่เมื่อไร

น้องชายของซูชิงเฟิงหรือ แต่เหตุใดซูชิงเฟิงถึงอ่อนแอปานนั้น

“เจ้ามีพลังปราณระดับไหนกันแน่”

เฉียนหยวนป้ายันตัวขึ้นมา สีหน้าคล้ำเขียว

“กำลังภายในขั้นหก ขั้นโลหิตเดือดพล่าน”

หลินสวินเอ่ย ไม่จำเป็นต้องปิดบังสักนิด

ประโยคเดียวทำให้ทุกคนแตกตื่นโดยสมบูรณ์ กำลังภายในขั้นหกยังดุดันปานนี้หรือ

“โกหก!”

เฉียนหยวนป้าเดือดดาล ความรู้สึกอัปยศหาใดเทียบผุดขึ้นในใจ ระดับกำลังภายในขั้นหกแข็งแกร่งปานนี้ได้อย่างไร อีกฝ่ายจงใจลบหลู่เขาชัดๆ

“ต่อกรกับเจ้า ข้าไม่จำเป็นต้องโกหก”

ขณะที่พูดหลินสวินก็ก้าวมาข้างหน้า “ตอนนี้สมควรแก่เวลาให้เจ้าจ่ายค่าตอบแทนแล้ว”

ขวับ!

เขาว่องไวยิ่งยวด ก้าวเดียวก็สิบกว่าจั้งแล้ว

“บังอาจ!” ระหว่างอยู่กลางทาง ชายกลางคนชุดงามหรูผู้นั้นก็ถลามา โบกสะบัดทวนศึกเหล็กดำเล่มหนึ่งแทงไปที่หลินสวิน

หลินสวินกำมือเป็นหมัดซัดออกไปลวกๆ

เคร้ง!

ทวนศึกส่งเสียงหึ่งดังสนั่น ถูกซัดกระเด็นออกไปทันทีเหมือนถูกภูเขาถล่มสมุทรลคำราม ชายวัยกลางคนชุดงามหรูถูกซัดแขนขาดสะบั้น ทั้งตัวเซถอยหลังออกไป สีหน้าตกตะลึง

เขาเป็นผู้มีพลังระดับกำลังภายในขั้นเก้า ขั้นแปรลักษณ์วิญญาณ แต่กลับสู้กระบวนท่าเดียวไม่ได้!

ซูชิงหานผู้นี้แข็งแกร่งปานไหนกันแน่

ไม่ทันรอให้ชายวัยกลางคนชุดงามหรูได้ตอบโต้ เสียงร้องโหยหวนเสียงหนึ่งดังขึ้น เขาเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นว่าหลินสวินเหยียบเฉียนหยวนป้าไว้กับพื้นด้วยเท้าเดียว เงาร่างเด่นสูงโปร่งที่ยืนอยู่ถูกห่อหุ้มด้วยแสงอุษา ดุจดั่งทวยเทพองค์หนึ่ง

ผู้เข้าร่วมการแข่งขันที่อยู่บริเวณนั้นทั้งสั่นสะท้าน ทั้งสะใจ ผู้แข็งแกร่งที่ถูกเฉียนหยวนป้าทำลายในการคัดเลือกก่อนหน้านี้ไม่ใช่จำนวนน้อยๆ!

คนผู้นี้คือองค์ชายเจ็ดแห่งต้าเฉียน นิสัยใจคอชั่วร้ายอวดดี ลงมืออย่างโหดเหี้ยม สร้างความโกรธเคืองให้คนหมู่มากมานานแล้ว เพียงแต่ไม่มีใครกล้าไปงัดข้อกับเขาเท่านั้น

ตอนนี้พอเห็นเขาถูกเหยียบลงพื้นเหมือนหมาตายตัวหนึ่ง ภาพนองเลือดเช่นนั้นทำให้ทุกคนรู้สึกสะใจถึงที่สุด…

เฉียนหยวนป้ากำลังร้องโหยหวน ประหวั่นพรั่นพรึงโดยสมบูรณ์ “เจ้าจะทำอะไร ปล่อยข้านะ ปล่อยข้า…! ทหาร เร็วเข้า รีบฆ่ามัน!”

องครักษ์วังหลวงที่ติดอาวุธพร้อมสรรพกลุ่มหนึ่งพุ่งมา ไอสังหารถั่งโถม คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งที่โลดแล่นอยู่ในสมรภูมิมานานปี ป่ายปีนออกมาจากกองคนตายทั้งนั้น

เพียงแค่ไอสังหารที่แผ่ออกมาก็ทำให้ผู้เข้าแข่งขันต่างใจสั่นระรัว

แต่หลินสวินกลับเหมือนไม่รู้สึกอะไร เขาพูดอย่างไม่สนใจใครว่า “ฆ่าคนชดใช้ด้วยชีวิต ติดหนี้ต้องคืนเงิน บอกเจ้าให้ก็ได้ว่าในสายตาข้าชีวิตช่างไร้ค่ายิ่ง แต่คราวนี้ข้าจะแค่ทำลายพลังปราณของเจ้า”

ปึง!

หลินสวินออกแรงที่ปลายเท้า ซัดเส้นปราณทั้งร่างของเฉียนหยวนป้าให้แหลกกระจุย ฝ่ายหลังส่งเสียงโหยหวนน่าหดหู่ ตาเหลือกหมดสติไปทันที

ทุกคนต่างอึ้งไปหมดแล้ว ณ สถานที่สำคัญอย่างเมืองหลวงนี้ ภายใต้สายตาฝูงชนที่จับจ้อง เด็กหนุ่มคนนี้กลับทำลายพลังปราณขององค์ชายเจ็ดตรงๆ!

เรื่องนี้สามารถชักนำความสะท้านสะเทือนให้ต้าเฉียนได้!

“เร็วเข้า รีบฆ่ามัน” ชายวัยกลางคนชุดงามหรูคำราม ตาแดงก่ำด้วยความโกรธ

องค์ชายเจ็ดถูกทำร้าย ถ้าฝ่าบาทรู้เข้า ผู้ดูแลการทดสอบหลักอย่างเขาก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนอย่างหนักหน่วงเช่นกัน

ทหารเมืองหลวงที่รวมตัวกันเริ่มเคลื่อนไหว อาวุธคมประกายเยียบเย็นต่างชี้ไปที่หลินสวิน

หลินสวินสีหน้าเรียบเฉย แววตากระจ่างดุจทะเลสาบ ราบเรียบไม่หวั่นไหว

ก่อนเข้าสู่วัฏจักร เขาต่อสู้ตั้งแต่จักรวรรดิจื่อเย่าถึงบนฟ้าดารา สังหารจนทั่วหล้าต่างสั่นสะท้าน เลือกเอาเหตุการณ์ที่เคยผ่านมาสักเรื่องยังอันตรายกว่าสถานการณ์ตรงหน้าเป็นพันเป็นหมื่นเท่า จะไปสนใจได้อย่างไรเล่า

“ข้ามาคราวนี้ไม่ได้มาฆ่าคน แน่นอนว่าถ้าพวกเจ้าอยากตายนักข้าก็จะไม่เกรงใจ”

หลินสวินเอ่ยปาก ท่าทางเยือกเย็นดุจหิมะ สุขุมนิ่งเฉย ก็เหมือนการข่มให้กลัวอย่างหนึ่ง ทำให้คนที่เพียงแค่สบสายตากับเขาล้วนหนาวเยือกใจสะท้าน

“เข้าไปสิ!” ชายวัยกลางคนชุดงามหรูคำราม

ทหารเมืองหลวงเหล่านั้นต่างไม่ลังเลอีก บุกโจมตีไปข้างหน้า ไอสังหารน่าสะพรึงผุดขึ้นชนิดมืดฟ้ามัวดิน

“หรือวันนี้ต้องการบีบให้ข้าเอาเลือดล้างที่นี่จริงๆ…” หลินสวินนิ่วหน้าน้อยๆ

ก็ในตอนนี้เองเสียงเสนาะหูดุจเสียงสวรรค์เสียงหนึ่งดังขึ้นไกลๆ “ช้าก่อน! ใครให้พวกเจ้าลงมือในเมืองหลวง”

เสียงยังไม่เงียบลง เด็กสาวงามล้ำแต่งกายชุดราชสำนักสีม่วงอ่อน ผมดำขลับเกล้ามวยคนหนึ่งก็ขี่กวางขาวสูงใหญ่ทรงพลังตัวหนึ่งมาถึง

คนผู้นี้เป็นเด็กสาวอายุสิบห้าสิบหกผู้หนึ่ง ดวงตาคล้ายน้ำพุกระจ่างใส ผิวพรรณอิ่มเอิบ คอยาวระหงขาวปลอด รูปลักษณ์พริ้มพรายสง่างาม

“องค์หญิงสามไม่รู้อะไร…”

ชายวัยกลางคนชุดงามหรูกำลังจะอธิบาย ก็ถูกเด็กสาวงามล้ำผู้นั้นนิ่วหน้าตัดบท “เรื่องเมื่อครู่ข้าเห็นทั้งหมด ไม่ต้องอธิบายแล้ว”

เสียงกังวานรื่นหู แต่กลับมีความน่าเกรงขามหาใดเทียบอยู่

“ยังมีพวกเจ้า รีบถอยออกไปให้หมด!” นางชี้ไปที่ทหารเมืองหลวงเหล่านั้น

เหล่าทหารเหมือนได้รับการนิรโทษ พากันถอยออกไป ก่อนหน้านี้พวกเขามีกำลังคนมากอานุภาพจึงยิ่งยง แต่ยามเผชิญหน้ากับหลินสวินคนเดียว ในใจกลับยังคงหนาวสะท้านอยู่บ้าง

นี่เป็นการตอบสนองตามสัญชาตญาณเมื่อถูกคุกคามอย่างหนึ่ง!

“องค์หญิงสาม พลังปราณขององค์ชายเจ็ดถูกคนผู้นี้ทำลายแล้วพ่ะย่ะค่ะ!” ชายวัยกลางคนชุดงามหรูสีหน้าคล้ำเขียว ไม่เข้าใจการกระทำของเด็กสาวงามล้ำนั้นนัก

“รนหาที่เอง สมน้ำหน้าที่ถูกทำลายปราณ”