ขณะที่จ้องจดหมายในมือ แววตาจินเทียนเสวียนเยวี่ยก็เปลี่ยนเป็นเข้าใจยาก
“ที่แท้คุณชายสามซูชิงหานที่ชิงจู๋คนนี้ปรนนิบัติ ดันเป็นผู้เข้าวัฏจักรที่ตื่นรู้ก่อนข้าคนหนึ่ง…”
ใช่แล้ว ชิงจู๋ในขณะนี้ในร่างกายถูกจิตรับรู้ที่ตื่นขึ้นของจินเทียนเสวียนเยวี่ยแทนที่อยู่
“เจ้าหมอนี่เป็นคนดีจริงๆ”
จินเทียนเสวียนเยวี่ยหยิบคัมภีร์ลับฝึกปราณบนโต๊ะ ดวงตาเปี่ยมชีวิตชีวามีรอยยิ้ม
พอเข้าสู่โลกวัฏจักร มรดกและมรรควิถีในอดีตก็จะหายไป คิดจะเหยียบย่างบนมรรคาอีกครั้งก็ต้องหาวิชาฝึกปราณอื่น
จินเทียนเสวียนเยวี่ยพบว่าตนโชคดี เพิ่งตื่นรู้ก็ได้วิชาฝึกปราณที่ผู้เข้าวัฏจักรอีกคนทิ้งไว้ให้
มิหนำซ้ำพอนางประเมินก็ดูออก ว่าวิชาฝึกปราณนี้ไม่ธรรมดาเป็นอย่างยิ่ง!
แต่ไม่นานนักจินเทียนเสวียนเยวี่ยก็ชะงักไป เอาจดหมายกับคัมภีร์ลับฝึกปราณมาวางไว้ตรงหน้าด้วยกัน มองดูลายมือแต่ละตัวนั้น ในใจก็ให้เกิดความรู้สึกคุ้นเคยอย่างหนึ่ง
แต่จินเทียนเสวียนเยวี่ยแยกไม่ออกว่าความรู้สึกคุ้นเคยนี้มาจากชิงจู๋หรือมาจากตัวนางเอง
อึ้งเหม่อไปครู่ใหญ่ จินเทียนเสวียนเยวี่ยจึงเริ่มจัดระเบียบความทรงจำของชิงจู๋
ไม่นานนักนางก็พบว่าตั้งแต่เล็กจนโต ในความทรงจำของชิงจู๋แทบจะมีแต่เรื่องที่เกี่ยวกับนางและคุณชายสามซูชิงหานของนางผู้นั้น
เป็นเพื่อนเล่นกันแต่เด็กโดยไม่คิดอะไรมาก เติบโตและใช้ชีวิตมาด้วยกัน ชิงจู๋อายุมากกว่าหน่อย ในใจจึงมองซูชิงหานเป็นน้องชายมาตลอด
พร้อมๆ กับอายุที่เพิ่มมากขึ้น ความสัมพันธ์ของชิงจู๋กับซูชิงหานก็ยิ่งสนิทชิดเชื้อ
ครู่ใหญ่จินเทียนเสวียนเยวี่ยรำพึงในใจอย่างอดไม่ได้ นี่เป็นพี่สาวที่ร่าเริงและใส่ใจจริงๆ ถ้าไม่ได้นางอยู่เคียงข้าง เกรงว่าซูชิงหานที่ฝึกปราณไม่ได้คนนี้คงจะโดดเดี่ยวมากกระมัง
หืม?
ไม่นานนักจินเทียนเสวียนเยวี่ยก็จับความทรงจำที่ต่างออกไปบางอย่างได้ ความทรงจำเหล่านี้เกิดขึ้นเมื่อครึ่งปีก่อน
ตอนนั้นจู่ๆ ชิงจู๋ก็พบว่าคุณชายสามเหมือนโตขึ้นชั่วข้ามคืน…
และด้วยความรู้สึกและภาพความทรงจำเหล่านี้ของชิงจู๋ ก็ทำให้จินเทียนเสวียนเยวี่ยได้เห็นซูชิงหานที่แตกต่างจากเมื่อก่อน
นางตัดสินได้ทันที ว่าผู้เข้าวัฏจักรที่อยู่ในร่างซูชิงหานตื่นรู้ในตอนนั้น!
แต่ว่า…
พอนางเห็นซูชิงหานที่เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ในใจจินเทียนเสวียนเยวี่ยก็มีความรู้สึกคุ้นเคยปรากฏขึ้นอีกอย่างอดไม่ได้
ความรู้สึกนั้นคล้ายกับเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ทั้งยังคุ้นเคยมากด้วย…
สักพักจินเทียนเสวียนเยวี่ยก็ใจสั่น ในสมองเหมือนมีสายฟ้าพริบวาดผ่านไป ทำลายหมอกหนาที่โอบล้อมอยู่
“เป็นคุณชายนี่เอง!”
“ต้องเป็นเขาแน่!”
พริบตานั้นในที่สุดจินเทียนเสวียนเยวี่ยก็เข้าใจแล้ว ว่าความรู้สึกอันคุ้นเคยนั้นมาจากไหนกัน
รูปลักษณ์ของคนผู้หนึ่งเปลี่ยนได้ แต่ลายมือของเขา อิริยาบถของเขา นิสัยที่เคยชินตอนกระทำการต่างๆ ของเขากลับเปลี่ยนได้ยากนัก!
แต่ก่อนจินเทียนเสวียนเยวี่ยเคยติดตามข้างกายหลินสวินเดินทางไปในโลกใหญ่หงเหมิง คุ้นเคยกับอิริยาบถและนิสัยของเขาเป็นที่สุด มาคิดดูตอนนี้ จะไม่รู้ได้อย่างไรว่าคนที่ตื่นรู้ในร่างซูชิงหานก็คือจิตสำนึกของหลินสวิน
ความยินดียากบรรยายผุดขึ้นในใจจินเทียนเสวียนเยวี่ย นางคิดไม่ถึงว่าหลังจากเข้าสู่โลกกำลังภายในจะได้มาติดตามข้างกายหลินสวินด้วยวิธีเช่นนี้
ที่อัศจรรย์ยิ่งกว่าก็คือ ฐานะของนางกับฐานะของหลินสวินในตอนนี้ยังมีความสัมพันธ์เป็นเพื่อนสมัยเด็กที่โตมาด้วยกันแต่เล็กจนโต
นี่… หรือจะเป็นลิขิตสวรรค์
จินเทียนเสวียนเยวี่ยจิตใจไหวกระเพื่อม ดวงตาฉายแววประหลาดไม่ขาดสาย
แต่ทันใดนั้นความผิดหวังอย่างไร้สาเหตุก็ผุดขึ้นในใจ
คุณชายเขา… จากไปแล้ว!
จินเทียนเสวียนเยวี่ยอ่านเนื้อหาที่อยู่บนจดหมาย และตระหนักได้ทันทีว่าที่หลินสวินไปเข้าร่วมงานประลองยอดยุทธ์ครั้งนี้ จะต้องคิดว่าในการประลองใหญ่ขนาดนี้ สามารถทิ้งเจตจำนงมหามรรคของตนไว้ในโลกกำลังภายในแห่งนี้ได้เป็นแน่!
ถึงกับว่าหลังจากเขาทำได้ถึงขั้นนี้ เป็นไปได้สูงมากที่จะออกไปจากโลกกำลังภายใน…
ความยินดีปรีดาเต็มอกจินเทียนเสวียนเยวี่ยหายไป ในใจว่างเปล่า
ยังไม่ทันได้พบก็จากกันเสียแล้ว!
“ไม่ได้ ข้าต้องไปหาคุณชาย ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องพบหน้าให้ได้พบสักครั้ง…”
จินเทียนเสวียนเยวี่ยสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง ทำการตัดสินใจ
……
เมืองหลวงราชวงศ์ต้าเฉียน
หอบรรลุเมฆ ที่นี่เป็นสถานที่รวมตัวซึ่งเฉียนอวี้หลิวนัดไว้กับหลินสวิน
“พี่ซู เจ้าบอกความจริงมา เจ้าเป็นผู้เข้าวัฏจักรใช่ไหม”
ทันทีที่ได้พบกันเฉียนอวี้หลิวก็เอ่ยถามทันที แววจริงจังอันหาได้ยากเผยบนใบหน้าเรียวพริ้มพรายเหนือธรรมดา
หลินสวินพยักหน้า ดูเยือกเย็นนัก
“เป็นเช่นนี้ดังคาด” ดวงหน้างามเฉียนอวี้หลิวซับซ้อน คล้ายผิดหวังอยู่บ้าง “เช่นนี้แล้ว ภายหน้าเจ้ายังต้องจากโลกนี้ไปใช่ไหม”
หลินสวินมองเฉียนอวี้หลิวแปลกๆ อยู่บ้าง เอ่ยว่า “เป็นเช่นนี้จริงๆ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์